എന്തായാലും പാതിരാത്രി ചെല്ലാനല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത്.. അവിടെ ഒരു വിഗ്രഹമുണ്ട്. അത്കൊണ്ട് അവിടെ പ്രാർത്ഥിക്കാൻ പോകാം. ആർക്കും പോകാം.

രാത്രിയാവാൻ കാത്തിരുന്നു.

7 ന് മുൻപേ ആൽത്തറയിലെത്തി.

അതുവരെ അകലെനിന്ന് മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള ആൽത്തറയിലേക്ക് എന്നായപ്പോഴാണ് അവിടം വിജനമാണെന്നും ഏതോ ഒരു സങ്കൽപത്തിലുള്ള ഒരു കല്ല് മാത്രമാണ് അവിടെ വെച്ചിരിക്കുന്നതെന്നും എപ്പഴോ അവിടെ ദീപം കൊളുത്തിയതിന്റെ അവശേഷിപ്പുണ്ടെന്നും മൊബൈൽ വെളിച്ചത്തിൽ മനസ്സിലായി.

പരസ്പരം കാണാൻ നിശ്ചയിച്ചവർ അല്ലാതെ ആരും ആ സമയത്തവിടെ വരില്ലെന്നും വഴിയാത്രക്കാരുടെ സഞ്ചാരവീഥിയല്ലെന്നും വ്യക്തമായി.

ആൽത്തറയ്ക്ക് നല്ല വീതിയുണ്ട്. അതിൽ കയറി ഇരുന്നു.
സമയം നോക്കിയപ്പോൾ 6.57 ആയി. അവൾ പറഞ്ഞ സമയത്തിന് 3 മിനിറ്റുകൾ മാത്രം.

ഏഴ് മണി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പത്തോ പതിനഞ്ചോ മിനിറ്റ് വൈകിയും എത്തിയേക്കാം.
ഇരുട്ട് കൂടിയതിനാൽ അടുത്തെത്തിയാലല്ലാതെ അറിയാനും പറ്റില്ല.

യക്ഷിക്കഥകൾ ഭയമാകുന്നവർക്ക് ആ സമയത്ത് അവിടെ ഇരിക്കാൻ സാധിക്കില്ല.

എനിക്കെന്തോ അത്തരം കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഒരു തമാശ ആയത് കൊണ്ട് ഭയം എന്നെ ആവേശിക്കില്ലെന്നുറപ്പ്.

ഇനി അഥവാ ഒരു attack ഉണ്ടാവുകയാണെങ്കിൽ നേരിടാൻ ആയുധമൊന്നും കൈയ്യിലില്ല. നിരായുധനായാലേ അക്രമകാരി അല്ലാതാവൂ എന്നുമുണ്ടല്ലോ..