ഒരാൾ ഉന്തുകയും മറ്റേയാൾ തള്ളുകയും ചെയ്തതോടെ ലഗാൻ പൂർണ്ണമായും അകത്തായി. ഉടനെ കൈകൾ എന്റെ നെഞ്ചിനിരുവശത്തും കുത്തി നിന്നിട്ട് അരക്കെട്ട് മേലോട്ടും താഴോട്ടും ചലിപ്പിച്ച് ഇത്ത കളിതുടങ്ങി.

ഹോ.. സുഖം കൊണ്ട് സകലവും മറന്ന് പോകുന്ന, രസച്ചരട് തലച്ചോറിലേക്ക് ഇരച്ച് കയറുന്ന ഒരു ഒന്നൊന്നരക്കളി.

കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഇത്ത മലർന്ന് കിടന്നിട്ട് എന്നോട് മുകളിൽ കയറി കളിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ രണ്ടു പേരും പണ്ണി സുഖിച്ചു.

എനിക്ക് പാല് വരാറായി എന്ന് ഇത്തയോട് പറഞ്ഞു. “ഊരിക്കോട്ടെ..” എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ.. “എന്തിന്? ഞാനിനി പെറൂല്ല.. അതോർത്ത് പേടിക്കണ്ട.. പാല് മുഴുവൻ അകത്തേ കളയാവൂ ” എന്ന് ഇത്ത.

നേരം വെളുക്കും വരെ ഞങ്ങൾ കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് എന്തോ ആലോചിച്ച് കുറച്ച് നേരം മലർന്ന് കിടന്നപ്പോൾ ഇത്തയുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.

“ഈ കളി മാത്രം വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ ഞാൻ തന്നെ അതിന് മുൻ കൈ എടുത്തു. അങ്ങേര് ഒരു പാവമാ.. ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ അങ്ങേര് മരുഭൂമിയിൽ കിടന്ന് കഷ്ടപ്പെടുന്നത്. ഇത്രയും കാലം എനിക്കിങ്ങനെ തോന്നിയിട്ടില്ലടാ.. നീ എന്തിനാടാ എന്നോട് താല്പര്യം കാണിച്ചത്. അതല്ലേ ഇതിനൊക്കെ ഇടയാക്കിയത്. ” എന്ന് പറഞ്ഞ് കരയാൻ തുടങ്ങി.

“നീ പൊക്കോ.. എനിക്ക് നിന്നെ കാണണ്ട” എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് ഇത്ത കരച്ചിൽ തുടർന്നപ്പോൾ ഞാൻ തിരിച്ച് പോന്നു.