അധികം ആളുകൾ ഒന്നുമില്ല, എനിക്ക് തോന്നുന്നു ക്ലോസ് റിലേറ്റീവ്സ് ആൻഡ് ക്ലോസ് ഫ്രണ്ട്‌സ് മാത്രമേ ഉള്ളു എന്ന്.

ഹിന്ദു മാര്യേജ് തന്നെയാണ്, ഓപ്പൺ ഗ്രൗണ്ടിൽ ഒരു വിന്റേജ് മോഡൽ മാര്യേജ്.

നല്ല ക്ലാസ്സി ആൻഡ് ഹൈ സ്റ്റാൻഡേർഡ് അമ്പിയൻസ് ആയിരുന്നു.

കല്യാണം കഴിക്കുന്നെങ്കിൽ ഇതുപോലൊരു സെറ്റപ്പിൽ കെട്ടണം.

വിളിക്കാത്ത കല്യാണത്തിനു വലിഞ്ഞു കേറി വരാൻ ഉളുപ്പില്ലാത്തോണ്ടും, മാളു ഉള്ളത്കൊണ്ടും ഇതൊക്ക കാണാൻ പറ്റി.

“അല്ല മാളു..താൻ പെണ്ണിന്റെ ആളല്ലേ.. ക്ലാസ്സ്‌ മേറ്റ്‌ ആയിരുന്നോ…എങ്ങനാ. പരിചയം..?

“ബാംഗ്ലൂർ എത്തിയിട്ടുള്ള പരിചയമാ.

“ഓക്കേ ഓക്കേ..

“ഹേയ്…മാളുചേച്ചി…”

പിറകിൽ നിന്നുള്ള വിളികേട്ട് ഞങ്ങൾ ഇരുവരും തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

ഡ്രസ്സ്‌ കണ്ടിട്ട് പെണ്ണിന്റെ അനിയത്തിയാണെന്ന് തോന്നുന്നു. പക്ഷെ, ഒന്നുകൂടി മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ആണ് ആളെ പിടികിട്ടിയത്.

അന്ന് പാർക്കിംഗ് ലോട്ടിലിട്ട് എന്റെ കരണം അടിച്ചു പൊട്ടിച്ച അതേ പെൺകുട്ടി.

എന്നെ കണ്ടപാടേ അവളും എന്റെ മുഖം ഒന്ന് ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു, അവളതിൽ വിജയിക്കുകയും ചെയ്തു.

പക്ഷെ ഒരു ചിരിയായിരുന്നു അവളുടെ അടുത്തുനിന്നും വന്നത്.

“സാക്ഷി.. ഇത് ശിവ.. മൈ ഫ്രണ്ട്…”

സാക്ഷി :-ഹായ്

ഞാൻ :ഹായ്

മാളു :-ദുർഗ്ഗ…. അതായത് കല്യാണ പെണ്ണിന്റെ അനിയത്തിയാണ്…