“ഇത് പോലൊരു അവസരം എപ്പോഴും കിട്ടിയെന്ന് വരില്ല” കേണൽ പറഞ്ഞു.

“ശരിയാണ്. ഈ കൊഴുത്ത കഴപ്പിച്ചി മോളെ ഇനിയും വിട്ട് കളയരുത്” ടോണിയും പറഞ്ഞു.

ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും ഓരോ സ്മാൾ മിലിട്ടറി അടിച്ചു. പിന്നെ ഷോർട്സ് മാത്രം ധരിച്ചു ബോഡി സ്പ്രെയും അടിച്ച് നേരത്തെ പറഞ്ഞ കസർത്ത് എക്സാർസൈസ് ചെയ്‌ത്‌ കൊണ്ടിരുന്നു.

അച്ചായനും ടോണിയും പുഷ് അപ്പ് മത്സരിച്ചു എടുക്കുകയാണ്. ഞാൻ ഡമ്പൽസ് എടുത്ത് പയറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

സമയം ഏതാണ്ട് പന്ത്രണ്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ താഴെ ഓഫീസിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ നിന്നും, “അച്ചായാ…” എന്ന ഷബനയുടെ വിളി കേട്ട്, “പോകാം” എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അലക്സാണ്ടർ അച്ചായൻ താഴേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്നു വാതിൽ തുറന്നു.

“ആ, ഇതാര് ഷബനയോ. എന്താ മോളെ ഇന്ന് ബിരിയാണി നേരത്തെ ആയോ? വാ മോളെ,” എന്ന് അച്ചായൻ പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾ പട്ടാളക്കാർക്ക് കറക്ട് സമയത്ത് തന്നെ ഫുഡ് കഴിക്കേണ്ടതല്ലെ? പിന്നെ കസർത്തൊക്കെ കാട്ടി നല്ലോണം വിശക്കുന്നുണ്ടാകുമല്ലേ. അത് കൊണ്ട് റെഡിയായപ്പോൾ തന്നെ കൊണ്ട് പോന്നു,” എന്നും പറഞ്ഞു ആ ചരക്ക് അച്ചായൻ്റെ പുറകെ സ്റ്റെപ്പ് കയറി ഞങ്ങളുടെ ലിവിങ് റൂമിലേക്ക് കയറി.

“ഇത് ഡൈയിനിങ് ടേബിളിൽ വെക്കാം അച്ചായാ..” എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ കിച്ചന് അടുത്തുള്ള ഡൈയിനിങ് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.