“ശരിയാ… ഇത്ത പറഞ്ഞതൊക്കെ കാര്യമാ… പക്ഷേ ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ… ഷിയാസോ ഷാഹിനയോ കൂടെയില്ല… തിരിച്ച് വീട്ടിലെത്തിച്ചാൽ ഇത്തയെ പിന്നെ കിട്ടില്ല. അപ്പൊ ഇത്രേം നല്ലൊരു അവസരമുണ്ടായിട്ടും ഇത്ത റെഡിയാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും എനിക്കിത് കളയേണ്ട കാര്യമുണ്ടായിരുന്നോ?”

ഒരു നിമിഷത്തെ നിശ്ശബ്ദത. അവരൊന്ന് ആലോചിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി.

“പിന്നെ എന്തിനാ കളഞ്ഞത്…?”

മുന്നിലെ റോഡിലേക്ക് കണ്ണും നട്ട് അവർ ചോദിച്ചു.

“ആ വീഡിയോയിൽ ഇത്തയുടെ മൊഖം ഞാനും കണ്ടതല്ലേ… കണ്ടപ്പൊ വിഷമം തോന്നി. ഒരു പെണ്ണിനെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി ഒന്നും ചെയ്തിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് തോന്നി.”

(അത് കഴിഞ്ഞും ഞാന്‍ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി പലരെയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്നത് വേറെ കാര്യം. പക്ഷേ ആ സമയത്ത് അവരുടെ മുന്നില്‍ നല്ല പിള്ളയാവേണ്ടത് എന്റെ ആവശ്യമായിരുന്നു.)

“ അതിലും ഭേദം വല്ല വാഴയ്ക്കും തൊളയിട്ട് അടിക്കുകയാ…”

ഞാനൊരു പഞ്ച് ഡയലോഗ് കൂടിയങ്ങ് കാച്ചി. അതിലവർ വീണെന്നു തോന്നുന്നു.

“അപ്പൊ ബുദ്ധിയുണ്ട്…”

അവരെന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു. ആ മുഖത്തും ഒരു ചിരി അരിച്ചെത്താൻ ഭാവിച്ചിട്ട് എങ്ങോട്ടോ മാഞ്ഞപോലെ. പിന്നീടും ഒന്നുരണ്ട് നിമിഷത്തെ നിശ്ശബ്ദത. പിന്നെ അവരൊന്ന് മുരടനക്കി.

“ആ പെണ്ണിന്റെ കൊതി മാറീല്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാൻ കണ്ട് പോവാൻ നേരമൊള്ള ഓൾടെ ചിരീം നോട്ടമൊക്കെ… ഇത് ഒരു നടയ്ക്ക് പോവൂല. അന്നെ ഇനീ വിളിച്ചുകേറ്റും. പാവം പെണ്ണാരുന്ന്… ഓളെക്കൂടി വെടക്കാക്കിയപ്പൊ സമാധാനമായല്ലോ…”