വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
ആ നിമിഷം ഞാനൊന്ന് തോറ്റപോലെ… മരുമകനുമായുള്ള ആ താത്തയുടെ വേഴ്ചാരംഗം മനസ്സില് തെളിഞ്ഞു. വികാരം മരിച്ച പെണ്ണിന്റെ സംഭോഗം. നിർബന്ധിച്ച് ചെയ്യിക്കുന്നതിൽ തെറ്റൊന്നുമില്ല. പക്ഷേ അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോഴും ഒരു ത്രില്ല് വേണം. പാതി മനസ്സ് മുഴുവന് മനസ്സാക്കി എടുക്കാനുള്ള മിടുക്ക് വേണം. ഫാസിലിന് അതിനുള്ള കഴിവ് ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ അതോ ഇത്തയുടെ സ്ഥായീഭാവം അതാണോ എന്നറിയില്ല. ചത്ത മനസ്സോടെ കിടന്നുതരുന്ന അവരെ ചെയ്യാൻ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല. എന്തെങ്കിലും ഒരു വികാരം വേണ്ടേ?
ഞാൻ കാറിന് പുറത്തിറങ്ങി ഇത്തയ്ക്ക് ഡോറ് തുറന്നുകൊടുത്തു.
“ഇറങ്ങിത്താ.. വല്ലതും കഴിച്ചിട്ടാവാം ബാക്കി…”
“ഇയ്യ് പോയി കഴിച്ചോ.. എനിക്കൊന്നും തൊണ്ടയില് ഇറങ്ങില്ല..”
അവർ നിരാശ നിഴലിച്ച സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ഇറങ്ങ് ഇത്താ… ഒന്നും കഴിക്കണ്ട… എന്റെ കൂടെ അവിടെ ഇരുന്നാ മതി..”
അവർ ഒരുനിമിഷം അനങ്ങിയില്ല. പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി എന്റെ പിന്നാലെ ഹോട്ടലിലേക്ക് നടന്നു.
ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞൊരു ടേബിളിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ നബീസത്തയും എനിക്ക് എതിരെയിരുന്നു. ആ മുഖം മ്ലാനമായിരുന്നു. ഞാൻ രണ്ട് പ്ലേറ്റ് പൊറോട്ടയും ചിക്കന് കറിയും ഓർഡർ ചെയ്തു.
അവർ ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കിയപ്പോൾ ഞാന് എന്റെ നയം വ്യക്തമാക്കി.