ഒന്നേ എനിയ്ക്കു പേടി തോന്നിയുള്ളു. ഇവരുടെ ഈ ബഹളവും കാമക്കൂത്തുകളും ഒരിടനാഴിയുടെ ദൂരത്തില്‍ തൊട്ടപ്പുറത്തേ മുറിയില്‍ കിടന്നുറങ്ങുന്ന അവരുടെ മക്കള്‍ കേൾക്കുന്നുണ്ടാവുമോ. യുവത്വത്തിന്റെ തിളപ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്ന രാഗിണി, ആരോ പറഞ്ഞുകേട്ട മിഥ്യകളില്‍ വിശ്വസിച്ച് ഒന്നും നോക്കാതെ ചാടിത്തുള്ളുന്ന കൗമാരക്കാരിയായ ആതിര. അതും ഈ അമ്മയുടെ വിത്തല്ലേ,

രക്തത്തില്‍ തള്ളയുടെ അതേ അളവില്‍ കാമത്തിന്റെ കടി ഉണ്ടായിരിക്കും. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ കിട്ടുന്നവന്റെ മേലേയ്ക്കു മെക്കിട്ടു കേറാൻ മടിയില്ലാത്തത്. സൂക്ഷിച്ചില്ലെങ്കില്‍ അവള്‍ എന്നേയും കുഴിയില്‍ ചാടിക്കും. ഇടക്ക് മനസ്സു പറഞ്ഞു, ഓ, ഒന്നു തൊട്ടും പിടിച്ചും വാണമടിക്കുള്ള വകയൊക്കെ ആകാമെടേ. പഠിത്തത്തെ അതൊന്നും ബാധിക്കരുതെന്നേയുള്ളെടേ.

പെട്ടെന്ന് രാഗിണിയുടെ മുഖം മനസ്സിലേയ്ക്കു കടന്നു വന്നു. ഇവിടെ വന്നിട്ട് ഇന്നേവരേ അവള്‍ എന്നോട് യാതൊരു ആഭിമുഖ്യവും കാണിച്ചില്ലെങ്കിലും എനിക്ക് രാഗിണിയെപ്പറ്റി മാത്രമേ വ്യാകുലതയുള്ളു. അവൾക്കൊന്നും പറ്റരുതേ എന്നു മനസ്സാഗ്രഹിക്കുന്നു. ഇത് ചിലപ്പോൾ പ്രേമത്തിന്റെ ഒരു സൂചനയായിരിക്കാം. എനിയ്ക്കു ചിരി വന്നു. പ്രേമം, അതിനേപ്പറ്റി പറയാൻ എന്തർഹതയാണെനിക്കുള്ളത്.