തമ്പുരാട്ടി – തേവർ മനയിലെ ഇളമുറക്കാരി തമ്പുരാട്ടിക്കുട്ടി പാർവതിയുടെ വിവാഹം ചൊവ്വാദോഷം മൂലം നടക്കാതെ വന്നപ്പോഴാണ് വാര്യംകോട്ട്‌ മനയിലെ ദത്തൻ തിരുമേനിയെ ഒന്ന് കണ്ട്നോക്ക് എന്ന് മൂത്ത തമ്പുരാട്ടി ദേവകി അന്തർജനത്തോട് അമ്പലക്കമ്മിറ്റിയിലെ വാര്യർ പറയുന്നത്.

പല തിരുമേനിമാരും വിവിധ പൂജകൾ നടത്തിയിട്ടും നടക്കാത്ത കാര്യം ദത്തൻ തിരുമേനി വിചാരിച്ചാൽ നടക്കുമെന്ന് വാര്യർ തറപ്പിച്ചുപറഞ്ഞു.

തനിക്കു നേരിട്ടറിയാവുന്ന പല സംഭവങ്ങളുമുണ്ടെന്നും വാര്യർ പറഞ്ഞപ്പോൾ ദേവകി അന്തർജ്ജനത്തിനത് സ്വീകാര്യമായി.

പക്ഷെ വാര്യർ പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യം ദേവകി അന്തർജ്ജനത്തിന് അത്ര നന്നായി തോന്നിയില്ല. ദത്തൻ തിരുമേനിയെ കാണാൻ പോകുമ്പോൾ പാർവതി തമ്പുരാട്ടികൂടെ പോകണമെന്ന് വാര്യർ പറഞ്ഞത്.

ആളെ നേരിട്ട് കാണാതെ ദത്തൻ തിരുമേനി ഒരു കാര്യവും ഏറ്റെടുക്കില്ല എന്ന് വാര്യർ പറഞ്ഞപ്പോൾ ദേവകി അന്തർജ്ജനം അതിന് സമ്മതിച്ചു.

ഇതിൽ വാര്യർക്ക് ഒരു സ്വകാര്യ ലാഭം ഉണ്ടായിരുന്നു. പെൺവിഷയത്തിൽ അതീവ കമ്പക്കാരനായിരുന്ന ദത്തൻ തിരുമേനിയെ വാര്യർക്ക് നന്നായി അറിയാം. നല്ല ചരക്കുകളെ എത്തിച്ചു കൊടുത്താൽ കാര്യമായി പണം കിട്ടുമെന്നും വാര്യർക്കറിയാം. ഒരിക്കൽ കിട്ടിയതുമാണ്. അന്ന് തിരുമേനി പറഞ്ഞത് ഇനിയും കാണണമെന്നാണ്..

പാർവ്വതി ഒരു തങ്കവിഗ്രഹം തന്നെ.
തായ് വഴി റോയൽ ബ്ലഡ്ഡാണെന്ന് മുതു മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞുകേട്ടിട്ടുണ്ട്. പ്രായം പതിനെട്ടു കഴിഞ്ഞു. വിവാഹ ആലോചനകൾ പണ്ടേ തുടങ്ങി. അത് തേവർ മനയിലെ ആചാരങ്ങളിൽ പ്രധാനമായിരുന്നു.

പാർവ്വതിയെ കടഞ്ഞെടുത്ത വെണ്ണക്കൽ ശിൽപം എന്നുതന്നെ പറയാം. വടക്കൻ പാട്ടിൽ പറയുന്ന തരുണീമണികളെ കവച്ചു വെക്കുന്ന സൗന്ദര്യം. നല്ല മുഴുത്ത കുചകുംഭങ്ങൾ.

പരിചാരികമാർ പാർവതിയെ വിവാഹം ചെയ്യുന്ന തമ്പുരാൻ്റെ ഭാഗ്യത്തെക്കുറിച്ചു പറയുമ്പോൾ പൂറും മുലയും കോരിത്തരിക്കും. മുലഞെട്ടുകൾ തുടുത്തുവരും.

അമ്മയുടെയും മൂത്ത പരിചാരികയുടെയും നിർദ്ദേശങ്ങൾ മൂലം വിരലിടാൻ പോലും പാർവതിക്ക് സാധിച്ചിട്ടില്ല. അണിവയറിൻ്റെ താഴോട്ടു ചെല്ലുമ്പോൾ വെണ്ണത്തുടകൾക്കിടയിൽ പൊങ്ങി പുറത്തോട്ടു തള്ളിനിൽക്കുന്ന അസൽ വരിക്ക പൂർ. തുടകൾ കൊഴുത്തുരുണ്ട് വാഴപ്പിണ്ടിപോലെ മിനുസം.

മനോഹരമായ കാൽ വിരലുകൾ. കുണ്ടിയാണെങ്കിൽ നല്ലതുപോലെ വിരിഞ്ഞു.. അസൽ നെയ്ക്കുണ്ടി. കുണ്ടിവരെ നീണ്ടു കിടക്കുന്ന മുടി. വിവരിച്ചാൽ തീരില്ല.

ദത്തൻ തിരുമേനിയെക്കുറിച്ചു ദേവകി തമ്പുരാട്ടി കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഉഗ്രപ്രതാപിയാണ്. പണത്തിനുവേണ്ടി ഒന്നും ചെയ്യാറില്ല. തിരുമേനിക്ക് തോന്നിയാൽ മാത്രേ ആളെ സ്വീകരിക്കൂ, ദുർമന്ത്രവാദം ചെയ്യില്ല എന്നൊക്കെ.

അത് കൊണ്ട് വാര്യർ പറഞ്ഞപ്പോൾ ദേവകി തമ്പുരാട്ടി സമ്മതിച്ചു.

അങ്ങനെ വാര്യരും ദേവകി തമ്പുരാട്ടിയും പാർവതിയും കൂടെ ദത്തൻ തിരുമേനിയെ കാണാൻ യാത്രയായി.

പണ്ട് മുതലേയുള്ള ബെൻസ് കാറിലായിരുന്നു യാത്ര. ഓടിക്കാൻ വർഷങ്ങളായുള്ള ഡ്രൈവർ പിള്ളയും.

അവർ ദത്തൻ തിരുമേനിയുടെ മനയിലെത്തി. പടുകൂറ്റൻ മന കണ്ടു ദേവകി തമ്പുരാട്ടിക്ക് നല്ല മതിപ്പുണ്ടായി.

അവർ ചെന്നപ്പോഴേ ദത്തൻ തിരുമേനിയുടെ കാര്യസ്ഥൻ സ്വാമി അവരെ സ്വീകരിച്ചു പൂമുഖത്തിരുത്തി. സ്വാമി വിവരം പറയാൻ അകത്തോട്ടു പോയി. അല്പം കഴിഞ്ഞു ദത്തൻ തിരുമേനി വന്നു. ദേവകി തമ്പുരാട്ടി പോലും ദത്തൻ തിരുമേനിയെ കണ്ടു എഴുന്നേറ്റുപോയി.

“തമ്പുരാട്ടി ഇരുന്നോളു. ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെ കാര്യം ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല. അല്ലങ്കിൽ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരുമായിരുന്നു. “

ദത്തൻ തിരുമേനി ബഹുമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് ദേവകി തമ്പുരാട്ടിക്ക് തിരുമേനിയെക്കുറിച്ചു മതിപ്പുണ്ടായി.

“താൻ എന്താടോ വാര്യരരെ അത് പ്രത്യേകം പറയാതെയിരുന്നത്?”,

തിരുമേനി ചോദിച്ചു.

അത് കഴിഞ്ഞു തിരുമേനിയുടെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ വാര്യർക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി.

“ക്ഷമിക്കണം തിരുമേനി. അത് അങ്ങ് പുറത്തുപോയി ഒന്നും ചെയ്യാറില്ല എന്ന് അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് പറയാൻ വിട്ടതാ”,

വാര്യർ പറഞ്ഞു.

“എന്നാലും അതു പോലെ ആണോ തേവർ മന?”,

തിരുമേനി ചോദിച്ചു.

അത് കേട്ട് ദേവകി തമ്പുരാട്ടിക്ക് തിരുമേനിയിൽ കൂടുതൽ വിശ്വാസവുമുണ്ടായി. പിന്നെ തൻ്റെ തറവാടിനെക്കുറിച്ചു കൂടുതൽ അഭിമാനവും.

“തിരുമേനി വാര്യരോട് ദേഷ്യപ്പെടേണ്ട. ഞാനും കേട്ടിട്ടുണ്ട് തിരുമേനി പുറത്തു പോകാറില്ലെന്നു”,

ദേവകി തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞു.

“ശരിയാണ് തമ്പുരാട്ടി. ഞാൻ പുറത്തു പോകാറില്ല. എന്നാലും തേവർ മനയിൽ വന്നില്ലെങ്കിൽ വേറെ എവിടെ പോകാൻ”,

തിരുമേനി പറഞ്ഞു.

“തിരുമേനി”,

സ്വാമി പതിയെ വിളിച്ചു.

“സ്വാമി, ഞാൻ മറന്നു. സംഭാരം എടുത്തോളൂ”,

തിരുമേനി പറഞ്ഞു.

അല്പം കഴിഞ്ഞു ഒരു പരിചാരിക എല്ലാവര്ക്കും സംഭാരം കൊണ്ട് വന്നു. എല്ലാവരും കുടിച്ചു.

ഇതിൻ്റെയെല്ലാം ഇടയിൽ തിരുമേനി പാർവതിയെ അളന്നു മുറിച്ചു നോക്കിയിരുന്നു.

തിരുമേനിക്ക് മനസിലായി..അസ്സൽ വെണ്ണയാണ്. ഇവളെ അടിമുതൽ മുടി വരെ തിന്നണം. തിരുമേനിയുടെ കുണ്ണ കോണകത്തിൽ കിടന്നു ഞെരുങ്ങി.

അമ്മയും തിരുമേനിയും സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ പാർവതി തിരുമേനിയെ ശ്രദ്ധിച്ചു. നല്ല ആഢ്യത്തമുള്ള മുഖം. മീശയും താടിയുമുണ്ട്. ഇടയ്ക്കിടെ നരയുണ്ട്. നെഞ്ചിൽ നിറയെ രോമങ്ങൾ. രുദ്രാക്ഷമാലയിൽ സ്വർണ്ണം കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്.

കൈയിൽ ചരടുകളും ഏലസുകളും. തുളച്ചു കയറുന്ന നൊട്ടം. അതിൽ ഒരു ആജ്ഞാശക്തിയുള്ളതുപോലെ.

പാർവതിയുടെ നോട്ടം കണ്ടു തിരുമേനി അവളെ നോക്കി ചെറുതായി ചിരിച്ചു. പാവതിക്ക് മനസിലായി താൻ തിരുമേനിയെ നോക്കിയിരുന്ന കാര്യം തിരുമേനിക്ക് മനസിലായെന്ന്. അവൾ തല താഴ്ത്തിയിരുന്നു.

“സ്വാമി അവരെ വിളിച്ചോളൂ”,

തിരുമേനി പറഞ്ഞു.

സ്വാമി അകത്തോട്ടു പോയി. അല്പം കഴിഞ്ഞു മൂന്നു പെണ്ണുങ്ങൾ പുറത്തോട്ടു വന്നു. മൂന്നു പേരും നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ളവർ. ഒരാൾ പ്രായം ചെന്നത്. രണ്ടു പെൺകുട്ടികളും.

“നമ്മുടെ വേളിയും കുട്ടികളുമാ. ഇവരും കൂടെ ഉണ്ടാകും പൂജക്ക്‌”,

തിരുമേനി പറഞ്ഞു.

തിരുമേനി വാര്യരെ നോക്കിയപ്പോൾ വാര്യർ കാര്യം മനസിലായപോലെ നിന്നു. അവർ ദത്തൻ തിരുമേനിയുടെ ആരുമല്ലാന്നു വാര്യർക്കറിയാം.

“അതെ തമ്പുരാട്ടി, പൂജക്ക്‌ വരുന്നത് പെൺകുട്ടികളാണെങ്കിൽ ഇവർ മൂന്നു പേരും ആദ്യവസാനം വരെ കൂടെയുണ്ടാകും”,

വാര്യർ പറഞ്ഞു.

“അതു നന്നായി”,

ദേവകി തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞു.

“എന്നാൽ കുട്ടിയെ അകത്തോട്ടു കൂട്ടിക്കോളൂ”,

അവരോടു തിരുമേനി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവര് മൂന്നു പേരും കൂടെ പാർവതിയെ കൂട്ടി അകത്തോട്ടു പോയി.

“പൂജക്ക്‌ കുറച്ചു സമയം എടുക്കും. തമ്പുരാട്ടി ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു ഒന്ന് വിശ്രമിച്ചോളൂ. ആരാ അകത്തുള്ളത്?”,

സ്വാമിയോട് തിരുമേനി ചോദിച്ചു.

“സീതയുണ്ട്. വിളിക്കാം”,

സ്വാമി പറഞ്ഞിട്ട് അകത്തോട്ടു പോയി. നല്ല മുഖശ്രീയുള്ള ഒരു പെൺകൊച്ചുമായി സ്വാമി തിരിച്ചു വന്നു.

“ഇത് സീത. സ്വാമിയുടെ മകളാണ്. തമ്പുരാട്ടി ചെന്നോളൂ”,

തിരുമേനി പറഞ്ഞപ്പോൾ സീത ദേവകി തമ്പുരാട്ടിയെയും കൂട്ടിപ്പോയി.

സീത ദേവകി തമ്പുരാട്ടിയെ ഊണുമുറിയിൽ എത്തിച്ചു. സീതയും പരിചാരികമാരും കൂടെ തമ്പുരാട്ടിക്ക് ഊണ് വിളമ്പി. വിഭവങ്ങൾ കണ്ടു തമ്പുരാട്ടി അമ്പരന്നു.

“തമ്പുരാട്ടി ഉണ്ടെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ വേഗത്തിൽ എല്ലാവരും കൂടെ ഉണ്ടാക്കിയതാണ്”,

സീത പറഞ്ഞു.

ഊണ് കഴിഞ്ഞു പായസവും കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞു.

“കഴിച്ചത് അല്പം കൂടിപ്പോയോന്നു ഒരു സംശയം ഇല്ലാതെയില്ല”.

അപ്പോഴേക്കും ഒരു പരിചാരിക ഒരു ഓട്ടു ഗ്ലാസ്സിൽ ഒരു പാനീയം കൊണ്ട് വന്നു.

“ഇത് തമ്പുരാട്ടി കുടിച്ചോളൂ. വയറിനു നല്ലതാണ്. കൂടാതെ പായസത്തിൻ്റെ ആ മധുരത്തിന് അല്പം എരിവ് നല്ലതാണ്”,

സീത പറഞ്ഞു.

തമ്പുരാട്ടി അതു വാങ്ങി കുടിച്ചു.
അതു കഴിഞ്ഞു തമ്പുരാട്ടിയെ സീത ഒരു വലിയ മുറിയിൽ കൊണ്ട് പോയി. വലിയ പട്ടുമെത്ത.

“തമ്പുരാട്ടി ഒന്ന് വിശ്രമിച്ചോളൂ”,

സീത പറഞ്ഞിട്ട് വാതിൽ ചാരി പ്പോയി.

ദേവകി തമ്പുരാട്ടിക്കു കൊടുത്ത പാനീയത്തിൽ ശരീരത്തിന് സുഖം തോന്നാനുള്ള ചില കൂട്ടുകൾ ദത്തൻ തിരുമേനി ഉണ്ടാക്കി വെച്ചത് സീത ചേർത്തിരുന്നു. കിടന്നു അല്പം കഴിഞ്ഞു ദേവകി തമ്പുരാട്ടി ഉറങ്ങിപ്പോയി.

ഡ്രൈവർ പിള്ളയേയും വാര്യരെയും സ്വാമി വേറെ അല്പം മാറിയുള്ള ഒരു കെട്ടിടത്തിൽ കൊണ്ട് പോയി സൽക്കരിച്ചു.

നല്ല ഫോറിൻ ബ്രാണ്ടിയും ചിക്കൻ വറുത്തതും കൂടെ പിള്ളയും വാര്യരും നന്നായി കഴിച്ചു. ചിക്കൻ്റെ കാര്യം ആരും അറിയണ്ടാന്നു സ്വാമി പിള്ളയോട് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു. വാര്യർക്ക് നേരത്തെ ഇതറിയാം.

ഇതിൻ്റെ ഇടയിൽ പാർവതിയെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയ മൂന്നുപേരും ഒരു നിലവറയിലേക്കാണ് പോയത്. വലിയ ഒരു നിലവറ. സാധാരണ പൂജയിലൊന്നും കാണുന്നപോലെ അന്ഗ്നികുണ്ഡമോ, നിറപറയുമോ, കളമോ തീപ്പന്തങ്ങളോ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു.

വലിയ ഒരു പട്ടുമെത്ത, അതിനു ചുറ്റും ബെഡ്‌റൂം ലാമ്പ് പോലെ കുറച്ചു ലാമ്പുകൾ. ഇരിക്കാനുള്ള ഒന്ന് രണ്ടു സോഫകൾ, പീഠങ്ങൾ, പിന്നെ ഒന്ന് രണ്ടു ടേബിളുകൾ, ഒരു ഊഞ്ഞാൽ, പിന്നെ ഒരു വലിയ സ്റ്റാൻഡ്, അതിൽ കറുത്ത നിറത്തിൽ ബെൽറ്റ് പോലെ തോന്നിക്കുന്ന എന്തൊക്കെയോ തൂങ്ങി കിടക്കുന്നു. അങ്ങനെ പലതും.

പാർവതിക്ക് ഇതെല്ലാം കണ്ടിട്ട് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല. ഇതൊക്കെ വെച്ച് എങ്ങനെയാണ് പൂജ ചെയ്യുന്നത്? അവളോർത്തു.
[ തുടരും ]