റജീന – രാവിലെ നാലു മണിക്ക് അലറം അടിച്ചു…
പുറത്ത് കോരി ചൊരിയുന്ന മഴ.
പുതപ്പ് മേത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു വീണ്ടും ചുരുണ്ടുകൂടി കിടന്നു…
സമയമടർന്നുവീണതവൾ അറിഞ്ഞില്ല.

ഇപ്പോൾ സമയം 7 മണി .
റെജീന ചാടിയെണീറ്റ് ഓടി ബാത്ത് റൂമിൽ കയറി.
hot waterൽ കുളിച്ചു.
മുടി വാരിക്കൂട്ടി കെട്ടിയിട്ട് അടുക്കളയിൽ കയറി.

നേരത്തെ എണീക്കണമെന്ന് കരുതിയതാ. മഴയെ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ടവൾ ഗ്യാസ് ഓണാക്കി ചായ വെച്ചു.

രണ്ട് മക്കളായിരുന്നു റെജീനക്ക് .
ഭർത്താവ് മരിച്ചിട്ട് അഞ്ചുകൊല്ലമായി.
ഒരു മകൾ രണ്ട് വർഷമായി ദുബൈലാണ്.
വിവാഹം കഴിഞ്ഞ ഉടനെ പോയതാണ്. ഭർത്താവ് അവിടെ business ആണ്. നാളെ പെരുന്നാൾ ആയിട്ട് രണ്ടുപേരും വരുന്നുണ്ട്. വൈകീട്ടെത്തും.

അവർക്ക് മക്കൾ ആയിട്ടില്ല.. അതിൽ വലാത്ത സങ്കടവുമുണ്ട്…

വന്നിട്ടവർ നാട്ടിൽ ഡോക്ടറെ കാണാനിരിക്കുവാണ്.

ചായയയുമായ് റെജീന രണാമത്തെ മകളുടെ റൂമിലേക്ക് ചെന്ന് കതക് തുറന്നു.
പ്ളസ്റ്റു കഴിഞ്ഞ സുന്ദരി മകൾ.
റിൻസീ…. ടീ.. എന്നാ കിടപ്പാടി ? നിനക്ക് പാവാട മര്യാദക്കിട്ട് കിടന്നൂടെ.

ഇവിട ആര് വരാനാ ഉമ്മ.”

ഓ… ഓ… ദെ ഒരു കാര്യം ഞാൻ പറഞ്ഞേക്കാം..സിദ്ദിഖും ഹസീനം ഇന്ന് വൈകിട്ടെത്തും. ഒരാഴ്ച കാണും . മര്യാദക്ക് ഡ്രസ്സ് ഇട്ട് നടന്നോളണം.

അവൾ ചായ കുടിച്ചു..