പ്രായമല്ല കഴിവാണ് മുഖ്യം
എന്ന് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്നെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു കൊല്ലുമോ എന്ന് പേടിപ്പിക്കുന്ന പോലെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് അമ്മ അമുങ്ങിയിരുന്നു.
ആ ഓർഗാസത്തിന് ഒരു ക്ലൈമാക്സ് വന്നപ്പോഴാണ് താഴെ നിന്ന് ആരോ
‘അമ്പ്രാളെ.. അമ്പ്രാളേ…’
എന്ന് വിളിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്.
അമ്മായിഅമ്മ പല്ലു കടിച്ച് കണ്ണടച്ച്,
“ഓഹ്… ഈ ദേവകി ചേച്ചി… ചെന്നില്ലെങ്കിൽ തള്ള പോവില്ല…. ഇങ്ങനെ നിന്ന് വിളിച്ചു വിളി കേൾപ്പിക്കും…”
എന്ന് പറഞ്ഞ് തലയ്ക്ക് കൈ കൊടുത്ത് അങ്ങനെതന്നെ എന്റെ മുഖത്തു
അറിയാതെ ഇരുന്നു.
ഞാൻ അമ്മായി അമ്മയുടെ കൊതത്തിൽ നിന്ന് തല നീട്ടിയിട്ട്
“അമ്മ പോയി വായോ… എനിക്ക് ഒരു ബ്രേക്ക് ആവശ്യമാണ്….”
എന്ന് പറഞ്ഞു.
അമ്മ അന്നേരം
” അയ്യോ മോനെ വയ്യാതായോ… മോന്റെ മൂഡ് പോയോ? സോറി കേട്ടോ…. ഞാൻ അറിയാതെ മുഖത്തു അമങ്ങിയിരുന്നല്ലേ…. സോറി സോറി… ” എന്ന് പറഞ്ഞു.
“അയ്യേ… അതൊന്നുമല്ല…. അതെനിക്ക് ശരിക്കും നല്ല ഇഷ്ടായി…. ഇപ്പോ വീണ്ടും അമ്മ മൂഡായാൽ എനിക്ക് ഇനി പത്ത് സെക്കൻഡ് പോലും പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ പറ്റില്ല… അതാണ് നന്നായി എന്ന് പറഞ്ഞത്…. അമ്മ താഴേക്ക് പോയി വായോ ”
“അതല്ലടാ ചെക്കാ… എനിക്ക് ഇപ്പോൾ താഴെ പോകാൻ തോന്നുന്നില്ല… എനിക്ക് രസം പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞു “
എന്ന് പറഞ്ഞു മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ കോണകം അങ്ങനെ തന്നെ പാതി അഴിച്ച മട്ടിൽ ഇട്ടിട്ട് അതിന് മീതെ ക്കുടെ മുണ്ട് മാത്രമുടുത്തു, ബ്രാ ഇല്ലാതെ ബ്ലൗസ് മാത്രം ഇട്ടിട്ടു റൂമിൽനിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി, ഹാളിലിട്ട രണ്ടാം മുണ്ടും എടുത്ത് അതുകൊണ്ട് ജാക്കറ്റ് ഭംഗിയായി മറച്ചു താഴേക്ക് പോയി.
