നന്നായി റോസമ്മേ.. തൊട്ടയൽക്കാരനായി കർത്താവും താമസിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. അങ്ങനെ ഒരിടം കിട്ടുന്നത് ഭാഗ്യമല്ലോ ”
താമസമൊക്കെ സുഖം തന്നെയോ?

നല്ല സ്ഥലമാണച്ചോ

റോസമ്മയുടെ മോൾടപ്പന്റെ പേരു മാത്യു എന്നല്ലായിരുന്നോ?..

അതെയച്ചോ…

മാത്യുവിനെ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. പക്ഷേ കല്ല്യാണം ഈ ഇടവകയിൽ അല്ലായിരുന്നു.

അതച്ചാ…അന്നു ചില ബന്ധുക്കൾക്കെതിർപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

ആ..കാലമെല്ലാം മാറി.
അച്ഛനൊന്നു നെടുവീർപ്പിട്ടു. എന്നിട്ട് അവരെ പൂണ്ടടക്കം സ്ളോമോഷനിൽ അച്ചനൊന്ന് നോക്കി. എന്നിട്ട് മനസ്സിലെന്തോ കണക്കുകൾ കൂട്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

റോസമ്മേ…മാത്യു ഇല്ലാതായശേഷവും, ഈ ചെറുപ്പം വിടാത്ത നീ എങ്ങിനെ കാലം കഴിക്കുന്നു?..

അച്ചന്റെ ചോദ്യം കേട്ട റോസമ്മ ശരിക്കും ഞെട്ടി.
അവർ പകച്ചിരിക്കുന്നത്കണ്ട് അച്ചൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു..

റോസമ്മയ്ക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞതുമനസ്സിലായില്ല എന്നുണ്ടോ?.

എന്തുപറയണമെന്നു അവർക്കൊരെത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല. തികച്ചും യാഥാസ്ഥിതികമായ ഒരു ചുറ്റുപാടിലാണ് റോസമ്മ അന്നുവരെയും ജീവിച്ചത്.

മക്കളുണ്ടാകുന്നത് ദൈവത്തിന്റെ അൽഭുതമെന്നായിരുന്നു റോസമ്മ വളരെക്കാലം ധരിച്ചുപോന്നത്. കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞതിനുശേഷവും ഒരു മകളുണ്ടാകുന്നതുവരെ മാത്രമേ ഇച്ഛായനുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുള്ളൂ. ഭക്തനായ ഇച്ചായൻ പ്രാർഥനാഗ്രൂപ്പും ധ്യാനവുമൊക്കെയായി ജീവിതം കഴിച്ചുകൂട്ടി. റോസമ്മയ്ക്കും അതിലൊന്നും ഒരപാകതയും തോന്നിയിട്ടില്ലായിരുന്നു.