പോടീ അവിടുന്നു.

പപ്പ എന്നെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തല്ലാനോങ്ങി.

അല്ലെടി മോളേ നിനക്കിവിടെ അഡ്മിഷൻ കിട്ടിയ കാര്യം ഞങ്ങളോടൊന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോരെ, അതിന് ഇത്ര ആലോചിക്കാനുണ്ടോ?

അതിനങ്കിൾ, മമ്മിക്കും പപ്പയ്ക്കും എന്നെ പുറത്ത് വിടാൻ പേടിയാ, ഞാനൊരു ചരക്കല്ലേ, വല്ല ചുള്ളന്മാരെയും വലയിലാക്കിയാലോന്നുള്ള പേടിയാ.

ശോ.. നിന്റെ നാക്കിനിപ്പഴും പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഒരു ബ്രേക്കുമില്ലലോടിയേ..

ഇപ്പളത്തെ കുട്യോളായാൽ ഇങ്ങനെ വേണം മോളേ, അത് നിന്റെ പേടിത്തൊണ്ടൻ പപ്പയ്ക്കറിയില്ല.

ചിന്നുവും, ഉണ്യേട്ടനും എന്ത്യേ അങ്കിൾ?

ചിന്നു കിച്ചണിലോ മറ്റോ ഉണ്ട്,
ഉണ്ണി രാവിലെ ബൈക്കും കൊണ്ട് മാർക്കറ്റിലോ മറ്റോ പോയതാ,

ഓക്കെ ഓക്കെ..ഉണ്ണേട്ടനെ ഞാനന്വേഷിച്ചതായി പറയണം.

ഓ.നീയെന്നാ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത്?

അത് പപ്പയും മമ്മിയും കൂടി മീറ്റിങ് കൂടി തീരുമാനിക്കണം.

ഹാ അത് കൊള്ളാം..ശരി വിളിച്ച് പറഞ്ഞാൽ മതി. ഞാൻ വണ്ടിയും കൊടുത്ത് ഉണ്ണിയെ പറഞ്ഞ് വിടാം റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക്.. ഓക്കെ?

ഓക്കെ അങ്കിൾ.

ഫോൺ വെച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മമ്മി അടുത്ത് വന്ന് ചോദിച്ചു. എടീ വയസ്സ് ഇരുപത് കഴിഞ്ഞൂന്നുള്ള വല്ല വിചാരോം ഉണ്ടോ നിനക്ക്?

നിങ്ങളിവൾടെ സംസാരം കേട്ടില്ലേ?

നീയൊന്ന് ചുമ്മാ ഇരിക്കെന്റെ ദേവൂ.
അവളെ എല്ലാർക്കും അറിയാം.
ജയദേവനും അറിയാം അവൻ പറയുന്നതെന്താണെന്നോ? ഇവളെപ്പോലൊരു മോളെ അവന് കിട്ടിയില്ലല്ലോന്ന്?