നിന്നെ എനിക്ക് വേണം
“ഇത്ര പാവം ആവരുത് നീ…
പ്ലസ്റ്റുവിൽ നിന്നെ അവര് പുറകെ കൂടി കളിയാക്കിയതും തല്ലിയതും എല്ലാം നീ ഇത്ര പാവം ആയതുകൊണ്ടാ….”
“ആ സമയം എന്താണ് വേണ്ടത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയാൻ കഴിയുന്നില്ല ചേച്ചീ…
ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ഒരുത്തനായി പോയല്ലോ എന്ന തോന്നലാണ് എനിക്ക്, കോളേജിൽ എത്തിയപ്പോഴാ ഒന്ന് മാറി വന്നത്,….ഇപ്പോൾ….”
“ഇപ്പൊ എന്താ…നീ ക്ലാസ്സിലെ ഒരു കുട്ടിയുടെ കൂടെ സംസാരിക്കരുതെന്നും നടക്കരുതെന്നും പറയാൻ അവരാരാ…
എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടായാൽ ഞങ്ങളോട് പറയുക അല്ലേൽ കോളേജിൽ കംപ്ലൈന്റ്റ് ചെയ്യുക.. അല്ലാതെ ഇങ്ങനെ ഉള്ളിൽ ഇട്ടു ഇവിടെ വന്നു മിണ്ടാണ്ടും പറയാണ്ടും ഇരുന്നാൽ ഞങ്ങൾ എങ്ങിനാ അറിയാ…”
രുയുടെ വാക്കുകൾ ഉള്ളു തൊട്ട ധൈര്യത്തിൽ അവൻ അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.
പിറ്റേന്നു ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയ രമേഷിന് പരിഭ്രമം ഉണ്ടായില്ല.
രമ അവനു പകർന്ന ധൈര്യം ആയിരുന്നു മുതൽക്കൂട്ട്. ജീനയോട് പഴയപോലെ കളിച്ചും ചിരിച്ചും അവൻ ഇന്നലെ നടന്നതൊക്കെ പാടെ മനസ്സിൽ നിന്നൊഴിവാക്കി.
കോളേജിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങും നേരം ബസിനടുത്തേക്ക് നടക്കും നേരം ചാറിയെത്തിയ മഴ അവനെയും ജീനയെയും ബൈക്ക് സ്റ്റാന്റിനടുത്തേക്ക് നടത്തിച്ചു.
അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തെറിച്ചു തുള്ളുന്ന മഴത്തുള്ളികൾ കവിളിൽ തട്ടി പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു തിളങ്ങി. മേൽചുണ്ടിലും നുണക്കുഴിയിലും വരെ കുഞ്ഞുതുള്ളികൾ ഇടം കണ്ടെത്തുമ്പോൾ കുളിര് കോരുന്ന കാറ്റിൽ ചെറുതായി വിറച്ചു കാർമേഘം മൂടിയ ആകാശം നോക്കി നിൽക്കുക ആയിരുന്നു ജീന.