മുപ്പതും അറുപതും തമ്മിലുള്ള മദനകേളി
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഹാജിയാർ വീണ്ടും വിളിച്ചു. ഇത്തവണ അയാൾ ശാന്തമായി സംസാരിച്ചു.
‘അന്നേ വിഷമിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല. അന്നോടുള്ള പൂതി കുറെ ആയിക്കണ് നമ്മള് കൊണ്ട് നടക്കാണ്‌. അനക്ക് ഒരു കേടും വരില്ല ഞമ്മളെ കൊണ്ട്. അന്നേ ഞമ്മള് മൂന്നാമത്തെ വീടരായി കൊണ്ട് നടക്കും.’ അയാൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
മോളി ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു.
ജോസിക്കു അന്റെ പഴയ കഥയൊക്കെ അറിയോ? അയാൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
ആ സ്വരത്തിൽ ഒരു ഭീഷിണി ഉണ്ട് എന്ന് അവൾ മനസിലാക്കി.
‘ഇജ്ജ് ബേജാറാവണ്ട ഞമ്മള് വേണ്ടപോലെ ചെയ്തോളാം’ അയാൾ അതും പറഞ്ഞു ഫോൺ വെച്ചു.
പിന്നീട് പല പ്രാവശ്യം ഹാജ്യാര് വീട്ടിൽ വന്നു. മോളി അതൃപ്തി ഒന്നും കാണിച്ചില്ല. പക്ഷെ അയാൾക്ക് മോളിയെ ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടാൻ ഒരു അവസരം ഉണ്ടായില്ല. അന്നമ്മ എപ്പോഴും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു.
ഇടവകയിലെ പള്ളിപ്പെരുന്നാള് വന്നെത്തി. ആദ്യത്തെ ദിവസം രാത്രി നാടകവും ഗാനമേളയുമുണ്ട്. അന്നമ്മ സ്ഥിരമായി അത് കാണുന്ന പതിവുണ്ട്. ഏതെങ്കിലും പുരാണ നാടകമായിരിക്കും. അന്നമ്മക്കു ഇഷ്ടമാണ് ആ ടൈപ്പ് നാടകങ്ങൾ. മോളിയെയും ഒപ്പം കൂട്ടിയാണ് പോവാറ്. ജോസിയാണെങ്കിൽ ഇപ്രാവശ്യം പെരുന്നാളിന് വരുന്നില്ല. ഒരു ഫോറിൻ ടൂറിസ്റ്റ് ഗ്രൂപ് വന്ന കാരണം ബോട്ടുമായി തിരക്കാണ്.
