ഇനി കഥ അമ്മയുടെയും മകൻ്റെയും ചിന്തകളിലൂടെ ആണ് പോകുന്നത്.

എൻ്റെയും അമ്മയുടെയും രജിസ്റ്റർ മാര്യേജ് കഴിഞ്ഞശേഷം ഞങ്ങൾ നേരെ പോയത് ഒരു ബ്യൂട്ടിപാർലറിലേക്കാണ്. അന്ന് അമ്മയുടെ കല്യാണത്തിന് മേക്കപ്പ് ചെയ്ത അതേ ബ്യൂട്ടിപാർലറിൽ.

അവിടെ ഞങ്ങൾ ചെന്നതും അവർ ഞങ്ങളെ സ്വാഗതം ചെയ്തു. അവിടേക്ക് മുൻപ് അമ്മയെ മേക്കപ്പ് ചെയ്ത ചേച്ചി വന്നു.

ബ്യൂട്ടി ചേച്ചി: സാർ, മുൻപ് പറഞ്ഞപ്പോലെ ചെയ്താൽ മതിയല്ലേ?

ശ്യാം: ആ, അത് മതി. പിന്നെ കുറച്ചു കൂടി മോഡേൺ തോന്നിക്കണം. ഓഫീസിൽ ഒരു പാർട്ടിയുണ്ട്.

അമ്മ: പാർട്ടിയോ?
(ഞാൻ അറിയാതെ ചോദിച്ചു. എൻ്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും അവൻ എന്നെ അവിടെ ഒരു മൂലയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി.)

ശ്യാം: അതേ, പാർട്ടി തന്നെ. നമ്മുടെ കല്യാണത്തിന് ശേഷം ഓഫീസിൽ ഒരു പാർട്ടി നടത്തുന്നുണ്ട്. ഓഫീസിലെ ആളുകൾ ഇന്നലെ ആന്നെ എല്ലാം പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടാണ് എന്നെ വിളിച്ചത്. അതുകൊണ്ട് പോവാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ല.

അമ്മ: എന്ത്, പാർട്ടിയോ. ഞാൻ ഇല്ല.

ശ്യാം: കല്യാണപ്പെണ്ണ് ഇല്ലാതെ എന്ത് പാർട്ടി?

അമ്മ: നീ എന്നോട് ചോദിച്ചോ? നമ്മൾ വീട്ടിൽ മാത്രമേ ഭാര്യ ഭർത്താക്കന്മാർ ആവുമെന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടാണ് ഞാൻ ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചത്. ഇത് ഇപ്പോൾ നാട്ടുകാരുടെ മുന്നിലും..

ശ്യാം: നിർത്തടീ, ഭർത്താവിൻ്റെ മുന്നിൽ ശബ്ദം ഉയർത്തി സംസാരിക്കാൻ നിനക്ക് എങ്ങനെ ധൈര്യം വന്നു. പിന്നെ നീ ഇപ്പോൾ എൻ്റെ ഭാര്യയാണ്. കഴിഞ്ഞ തെല്ലാം കഴിഞ്ഞു. ഇനി നീ എന്നെ അനുസരിച്ചു ജീവിച്ചാൽ മതി. മനസിലായോ?
( തുടരും )