“ഇന്ന് ഒരു പ്രത്യേക സ്വാദ്”.

ഞാൻ കൈ കഴുകാൻ പോവുന്ന അവളെ നോക്കി
കണ്ണിറുക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അതിന് നീ ആദ്യമയിട്ടല്ലേ ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയത് കഴിക്കുന്നേ .വല്ലാതെ തല്ലണ്ട..

അത് പുട്ടല്ലാ ഇഡ്ഡലിയാ.. അവൾ എന്നെ കളിയാക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ചൂളിപ്പോയ ഞാൻ വേഗം കഴിച്ചു തീർത്തു വന്നപ്പോഴേക്കും അവൾ മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

പോവാം!.

ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

“വേഗം എടുക്ക് നേരം വൈകി!

അവൾ കലിപ്പിലാണ്.

ഇതെന്ത് ജീവി?

ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തുകൊണ്ട് ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു.

അനു സാരിതലപ്പ് മുന്നോട്ടു പിടിച്ചു വശം ചെരിഞ്ഞു കയറി ഇരുന്നു.

“പതിയെ പോയാൽ മതി”.

അവൾ വാണിങ് തന്നു.

ഞാൻ വണ്ടിയെടുത്തു കുറച്ചു ദൂരം പോയപ്പോൾ അതാ
അച്ഛമ്മ ഞങ്ങൾക്കെതിരെ നടന്നു വരുന്നത്‌ കണ്ടു

ഞാൻ വണ്ടി നിർത്തി അച്ഛമ്മയെ
കാത്തിരുന്നു. അച്ഛമ്മയെ കണ്ടതും ആദ്യമേ സീറ്റിന്റെ തലപ്പത്തിരുന്ന അനു എന്റെ
തോളത്തുനിന്നും കൈയ്യെടുത്ത്‌ ഒന്നും കൂടെ അറ്റത്തേക്ക് നീങ്ങിയി രുന്നു..

അച്ഛമ്മ എന്റെ അരികിൽ എത്തി. മോണ കാട്ടി ചിരിച്ചു…

“സൂക്ഷിച്ചു പോണം ട്ടോ കണ്ണാ. എവിടേം നിക്കാതെ വേഗം വരേം വേണം. “

എന്നും പറഞ്ഞു അച്ഛമ്മ കൈയിലെ വാഴയില ചീന്തിൽനിന്നും ചന്ദനം എടുത്ത് എന്റെ നെറ്റിയിൽ
തൊടുവിച്ചു.