കവിതയുടെ സ്തനകഞ്ചുക മോക്ഷം
ഈ കഥ എങ്ങിനെ തുടങ്ങണം എന്ന് ഇപ്പോഴും അറിയില്ല. ചിഹ്നഭിന്നമായിക്കിടക്കുന്ന ഓർമ്മകളെ കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ചാൽ മാത്രമേ ഈ കഥയ്ക്ക് ഒരു പൂർണ്ണത വരൂ.
ശ്യാമിന്റെ കണ്ണിലൂടെ തന്നെ കഥ പറയാം. ഈ ശ്യാം ചെറുപ്പത്തിൽ വെറും ഒരു മണ്ണുണ്ണിയായിരുന്നു. ഏതാണ്ട് ഗേളീഷ് രൂപം. ശരീരവും ഏതാണ്ട് അതു പോലെ തന്നെ.
അതിനാൽ ഒരു ഗുണമുണ്ടായി – നാട്ടിലേയും, ബന്ധുവീട്ടിലേയും പെൺകുട്ടികൾക്ക് ശ്യാമിനോട് അടുക്കാൻ എളുപ്പമായിരുന്നു. അവർ അവരുടെ ജനുസിൽപെട്ട ഒരെണ്ണമായി ശ്യാമിനേയും കണ്ടു.
അവൻ അവരോടെല്ലാം തന്നെ ഒരേപോലെ ഇടപെടുകയും ചെയ്തു പോന്നു.
ആ കാലഘട്ടത്തിൽ തന്നെ ശ്യാമിന്റെ ശരീരം പെൺവേഷമാകുന്ന കുക്കൂണിൽ നിന്നും പതിയെ പതിയെ പൗരുഷത്തിന്റേതായ ലാഞ്ജനകൾ കാണിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു.
വളരെ വലിയ ഒരു ബന്ധുബലം ഉണ്ടായിരുന്ന ശ്യാമിന് അതിൽ പല വീടുകളിലും – വല്യമ്മമാരുടേയും ആന്റിമാരുടേയും ഒപ്പം – കൂട്ടു പോകുന്ന പണി ; ചെറുപ്പം മുതൽ കപ്പം ലഭിച്ചതായിരുന്നു. എല്ലാ വീടുകളിലേയും ഫങ്ഷനുകളിൽ ബോബനും മോളിയിലേയും പട്ടിയെ പോലെ ശ്യാമും ഉണ്ടായിരിക്കും.
ഇങ്ങിനെ മൂന്നാല് ഫങ്ഷനുകളുടെ ഇടയിൽ സംഭവിച്ച വിവിധ അനുഭവങ്ങളുടെ ആകെ തുകയാണ് ഈ കഥ.
ഒന്നാമത്തെ സംഭവം. :