“ശാലിനി അങ്ങിനൊന്നും പോകില്ല”
“ഇപ്പോൾ നിന്റെ തന്നെ കാര്യം നോക്ക്; ചേച്ചിയുടെ കെട്ടിയോനാകാൻ പോകുന്ന എന്നോട് ആ ഒരു ബന്ധമാണോ നിനക്കുള്ളത്?”
“ആ ബന്ധം തന്നെയാണ്”
“അല്ല എന്ന്‌ ഞാൻ പറയും, മനസിൽ എങ്കിലും ചേച്ചിയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്‌ ചിലപ്പോഴെങ്കിലും നീ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ലേ?”
“പോ ചേട്ടാ”
“ആ പോ ചേട്ടായ്ക്ക് ഒരു ശക്തിയില്ല”
“നല്ല ശക്തിയുണ്ട്”
“അതൊക്കെ ചുമ്മാ”
“എന്നാൽ ചുമ്മായാണ്”
“മാലിനി കണ്ണടച്ച് ഇരുട്ടാക്കരുത്, ശാലിനി ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ നീയിപ്പോൾ എന്റെ ഒപ്പം എല്ലാം കഴിഞ്ഞേനെ, എനിക്കും നിനക്കും അതിനൊക്കെ ആഗ്രഹമുണ്ട്, ശാലിനിയാണ് അതിനുള്ള വിലങ്ങുതടി”
“ഞാൻ ഫോൺ വയ്ക്കുകയാണ്”
“ഓക്കെ”
അങ്ങിനെ ആ സംസാരം അവിടെ അവസാനിച്ചു.
അടുത്ത ദിവസം ഫോൺ വരുന്ന സമയമായിട്ടും അവൾ വിളിച്ചില്ല. എനിക്ക് വിളിക്കാൻ സാധിക്കില്ല, അവരുടെ വീട്ടിൽ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടായിരിക്കും, പോരാത്തതിന് പെൺകുട്ടികൾ ഉള്ള വീടായതിനാൽ കോളർ ഐഡിയും ഉണ്ടായിരുന്നു.
മാലിനി വിളിക്കില്ലാ എന്ന്‌ തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ ടൗണിലേയ്ക്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങി. അപ്പോൾ പിന്നിൽ നിന്നും ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു.
ഹൃദയത്തിൽ ഐസ് കട്ട വച്ചതു പോലെ. ( നസ്റിയ പറയുന്നത് വയറിൽ തണുപ്പ് എന്നാണ്! – ഓം ശാന്തി ഓശാന)
ഓടി ചെന്ന്‌ ഫോൺ എടുത്തു.
