ഇങ്ങനേയുമുണ്ടോ കഴപ്പികൾ!!
കാറിന്റെ പുറകുവശം കണ്ടപ്പോഴാണ് മനസിലായത് അത് രമേശേട്ടന്റെ കാറായിരുന്നു.
എനിക്ക് തോന്നിയതാവും എന്ന് കരുതി വണ്ടിയിൽ കേറി ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യാൻ നേരം എന്റെ മുന്നിലൂടെ അച്ഛന്റെ കാർ ചീറിപ്പാഞ്ഞുപോവുന്നു.
“അച്ഛന്റെ വണ്ടിയാണല്ലോ… അപ്പോ രമേശേട്ടന്റെ കാറിൽ പോയത് അച്ഛനാണോ ?”.
ഞാൻ വണ്ടിയെടുത്ത് ഫോള്ളോ ചെയ്താലോ എന്ന് ആലോചിച്ചു. പക്ഷെ ക്ഷീണം കാരണം ഉറക്കം വന്നിട്ട് വയ്യായിരുന്നു. കണ്ണുകൾ മങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്നു. അതിനാൽ അച്ഛന്റെ വണ്ടിയുടെ പിറകെ പോവുന്ന ശ്രമം വേണ്ടന്ന് വെച്ച് ഞാൻ വണ്ടി നേരെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.
വീട്ടിലെത്തി കൊറേ നേരം ബെല്ലടിച്ചശേഷമാണു അമ്മ വാതിൽ തുറന്നത്. അമ്മയുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ മനസിലായി അമ്മ നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്നുവെന്ന്.
ഉറക്കക്ഷീണം കാരണം റൂമിലെത്തിയ ഉടൻ ബെഡിലേക്ക് ഒറ്റ കിടപ്പായിരുന്നു.
രാവിലെ നേരം വൈകിയാണ് ഉറക്കമെഴുന്നേറ്റത്. സമയം പതിനൊന്ന് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ നേരെ താഴേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ആദ്യം കണ്ടത് അച്ഛനെയായിരുന്നു.
പത്രം വായനയിലാണ് കക്ഷി. അപ്പോഴാണ് ഇന്നലെ രാത്രി കണ്ട കാഴ്ചകൾ ഓർമ്മ വന്നത്. ഞാൻ ഉമ്മറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി കാർ പോർച്ചിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ അച്ഛന്റെ കാർ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
“ഇന്നലെ അച്ഛൻ എവിടെ പോയതായിരിക്കും… രമേശേട്ടനും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ…ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ലലോ… ”
One Response
Coppyaale evidannaa