സുഖം – അമ്മൂസ് ഉറങ്ങല്ലേ.. പ്ലീസ് ഒരുമ്മ താ, എന്നാലേ ഒരു കോൺഫിഡൻസ് കിട്ടു.

എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ദേവൂനെ നോക്കി നിന്നപ്പോൾ ദേവു പതിയെ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ നെറ്റിയിൽ ഒരുമ്മ തന്നു. ഫസ്റ്റ് ഡേ ആയോണ്ട് അതെങ്കിലും കിട്ടി, ഇല്ലേൽ എപ്പൊ എന്നെ പിടിച്ച് തള്ളിമാറ്റിയിട്ട് പോയെന്ന് ചോദിച്ചാ മതി.

പക്ഷെ ആ കിസ്സിൽ ഞാൻ തൃപ്തനായിരുന്നില്ല. ഞാൻ ദേവൂസിന്റെ കീഴ്ചുണ്ട് മെല്ലെ എന്റെ വായിലാക്കി ഒന്ന് നുണഞ്ഞു, അധികനേരം നീണ്ട് നിന്നില്ല… അപ്പോഴേക്കും ദേവു എന്നെ തള്ളി മാറ്റി.

ഓൾ ദി ബെസ്റ്റ് കണ്ണാ..

ഇറങ്ങാൻ നേരം ദേവു പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് തിരിച്ചൊരു താങ്ക്യൂ പോലും പറയാൻ തോന്നിയില്ല, ദേവു ആദ്യമായിട്ടാണ് എന്നെ കണ്ണാന്ന് വിളിക്കുന്നത്. പണ്ട് ഒത്തിരി സ്നേഹം കൂടുമ്പോൾ എന്റെ അമ്മ എന്നെ വിളിക്കുന്ന പേരാണത്. ദേവു അങ്ങനെ വിളിച്ചപ്പോൾ എനിക്കെന്റെ അമ്മയുടെ സാന്നിദ്ധ്യം ഫീൽ ചെയ്തു. അമ്മ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക് ജോലിക്കിട്ടി ഞാൻ ആദ്യമായി ജോലിക്ക് പോവുന്ന ദിവസം എത്രമാത്രം സന്തോഷിച്ചേനെ..

ഞാൻ ദേവൂന്റെ കയ്യീന്ന് ഫയൽ വാങ്ങി, ദേവൂനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് ഒരു
ഹഗ്ഗും നൽകിയശേഷം തിരിഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക്. ചെറുതായി നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ താഴെ പാർക്കിങ് ലോട്ടിൽ നിർത്തിയ കാറിന് നേരെ നടന്നു.

ഫ്ലാറ്റീന്ന് ഏകദേശം അഞ്ച് കിലോമീറ്റർ ദൂരമുണ്ടായിരുന്നു ഓഫീസിലേക്ക്. സംഭവം ഒരു എക്സ്പോർട്ട് ഇമ്പോർട്ട് കമ്പനിയാണ്. ഇന്ത്യയുടെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിലേക്കും വിദേശത്തേക്കും കാർഷികവിഭവങ്ങൾ കയറ്റി അയക്കുന്ന ഒരു കമ്പനി.

കാറും എടുത്ത് ഗൂഗിൾ മാപ്പ് ഓൺ ആക്കി പോവുന്ന വഴിക്ക് ചിത്ര വിളിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞകാര്യം ഓർത്തു

ബാംഗ്ലൂര് കന്നഡക്കാരെക്കാളും കൂടുതൽ നമ്മള് മലയാളീസ് ആയിരിക്കും ഉണ്ടാവാ, ഒരു മലയാളി ഇല്ലാത്ത ഓഫീസ് എന്തായാലും ഉണ്ടാവില്ല. സോ ഡോണ്ട് വറി ഹീറോ !

അത് കഴിഞ്ഞ് മനസ്സിലേക്ക് വന്നത് റോഷന്റെ വാക്കുകളാണ്

മുത്തേ.. ഓഫീസില് നല്ല കിളുന്ത് പെൺപിള്ളേര് കാണും, നീയൊന്ന് മുട്ടിയാ തുറക്കാൻ കാത്ത് നിൽക്കുന്ന വാതിലുകളായിരിക്കും അതൊക്കെ.. ബാംഗ്ലൂരല്ലേ.. ഹൂഹ്ഹ്..കുളിര് കുളിര് !!

അങ്ങനെ എന്റെ ഉറ്റസുഹൃത്തുക്കളുടെ രണ്ടുപേരുടെയും സാരോപദേശങ്ങൾ എല്ലാം ഓർത്ത് ആത്മവിശ്വാസത്തോടെയാണ് ഞാൻ ഓഫീസിനക്കത്തേക്ക് കയറിയത്, പക്ഷെ ഫയലും പിടിച്ചോണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറിയതും റോഷൻ പറഞ്ഞ കുളിരിന്റെ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനമായെന്ന് മനസ്സിലായി, അഞ്ചാറ് ആണുങ്ങളെ മാത്രമേ അതിനകത്ത് എനിക്ക് കാണാൻ സാധിച്ചുള്ളൂ, അതും ഒക്കെ കണ്ടിട്ട് ഫോർട്ടി പ്ലസാണ്.

അകത്ത് കയറി അവിടത്തെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം നോക്കിനടത്തുന്ന മാനേജരെ പരിചയപ്പെട്ടശേഷം ഓരോ സ്റ്റാഫുകളെയായി പരിചയപ്പെട്ട് കഴിഞ്ഞ് ഒടുക്കം ഇനി പരിചയപ്പെടാൻ ആരും ബാക്കിയില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ചിത്ര പറഞ്ഞ മലയാളികളുടെ തിക്കും തിരക്കും പോയിട്ട് പേരിന് പോലും ഒന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പായത്.

ശരിക്കും ചടച്ചു പോയി. പക്ഷെ ഫസ്റ്റ് ഇമ്പ്രഷൻ ഈസ് ദി ബെസ്റ്റ് ഇമ്പ്രെഷൻ എന്ന് പറയുന്നതൊക്കെ പച്ചകള്ളമാണെന്ന് വഴിയേ മനസ്സിലായി. ഓഫീസിൽ എല്ലാവരും നല്ല കമ്പനിയായിരുന്നു, പോരാത്തതിന് ഞാൻ ചെറുതായത് കൊണ്ടും ഫ്രക്ഷർ ആയത്കൊണ്ടും അതിന്റെതായ ഒരു പരിഗണനയും കെയറും എല്ലാം കിട്ടി. അതുകൊണ്ടൊക്കെത്തന്നെ അന്യനാടും ഭാഷയും ഒന്നും എനിക്ക് വലിയ വെല്ലുവിളിയായി വന്നില്ല, പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാൻ ഓഫീസും അവിടുത്തെ അറ്റ്മോസ്ഫിയറും എല്ലാമായി പൊരുത്തപ്പെട്ട് വന്നു.

വർക്ക് സ്പേസ് വലിയ പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാതെ നീങ്ങി തുടങ്ങിയതും ഞങ്ങളുടെ പേർസണൽ ലൈഫ് ഫുൾ ഓൺ എൻജോയ്മെന്റ് മൂഡിലേക്ക് എത്തി. ഇത്രയും കാലത്തിനിടയ്ക്ക് ഒരുപാട് സങ്കടങ്ങൾ അനുഭവിച്ചതുകൊണ്ടാവും ദൈവം ഞങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ ഇങ്ങനൊരു ജീവിതം തുറന്നുവെച്ച് തന്നതെന്ന് ഇടയ്ക്ക് തോന്നാറുണ്ട്. ഇപ്പോ ഈ വലിയ നഗരത്തിൽ ഞങ്ങൾ മൂന്ന്പേരും അടങ്ങുന്ന കുഞ്ഞുജീവിതം ഞങ്ങള് ആഘോഷിക്കുകയാണ്.

എല്ലാ ആഴ്ചയും ഓരോ കാരണങ്ങളുണ്ടാക്കി ഞങ്ങൾ ആഘോഷിക്കും, ബാംഗ്ലൂർ നഗരം മൊത്തം ചുറ്റിക്കറങ്ങും.

അമ്മൂ ഫ്ലാറ്റിലുള്ള പിള്ളേരുമായി കമ്പനിയായി, ഇപ്പോ വൈകുന്നേരമായാൽ ഇറങ്ങും താഴെ പ്ലേയിങ് ഏരിയയിലേക്ക്, പിന്നെ ഇരുട്ടായാൽ ദേവുപോയി ചീത്ത പറഞ്ഞ് വിളിച്ചോണ്ട് വരണം… അതൊരു ദിനചര്യയായി മാറിക്കഴിഞ്ഞു.

പിന്നെ അവളെ ഇവിടെ അടുത്തുള്ള സ്കൂളിൽ തന്നെ ചേർത്തു., എട്ടാം ക്ലാസ്സിലാണ് ഇപ്പോ…

മൊത്തത്തിൽ ഈ പുതിയ ജീവിതവുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു എന്നല്ല പറയേണ്ടത്, ഈ മാറ്റങ്ങളിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുന്നത് അവളാണ്.

പിന്നെ എന്റെ പൊണ്ടാട്ടി ഇപ്പോ കൂടുതൽ കോൺസെൻട്രേറ്റ് ചെയ്യുന്നത് ഫ്ലാറ്റിന്റെ ഇൻറ്റീരിയർ ഡിസൈനിംഗിലാണ്, പകല് മുഴുവൻ അതാണ് കക്ഷിയുടെ മെയിൻ പണി. പിന്നെ അമ്മൂന്റെ മുന്നിൽ
വെച്ചും അത്യാവശ്യം എന്റെ ഭാര്യയാണെന്ന് പറയാനൊന്നും കക്ഷിക്ക് ഇപ്പോ പ്രശ്നം ഇല്ലാതായിട്ടുണ്ട്, അമ്മൂന്റെ സന്തോഷവും ആഹ്ലാദവും എല്ലാം കണ്ട് കണ്ട് ദേവൂന്റെ ഉള്ളിലെ കരട് പതിയെ മായ്ഞ്ഞ് തുടങ്ങി.

ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ബോണ്ട് ഓരോ ദിവസം കഴിയും തോറും സ്ട്രോങ്ങ് ആയി വരുകയാണ്, മാനസികമായും ശാരീരികമായും അടുത്ത് അടുത്ത് ഈ ചുരുങ്ങിയ കാലം കൊണ്ട് തന്നെ ഒരു വല്ലാത്ത തലത്തിലേക്ക് ഞങ്ങളുടെ റിലേഷൻ പറന്നുയർന്ന് കഴിഞ്ഞു. അമ്മൂസിന് കൊടുത്ത വാക്ക് പാലിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങളും തകൃതിയായി നടക്കുന്നുണ്ട്.

ഇനി എന്റെ കാര്യം. ഈ രണ്ട് പെണ്ണുങ്ങളുമല്ലേ എന്റെ ജീവിതം !
സോ, അവര് രണ്ടും ഹാപ്പിയായി ഇരിക്കുന്നത്കൊണ്ട് ഞാനും ഒത്തിരി ഹാപ്പിയാണ്. അവരെ ഇനിയൊരു വിഷമവും അനുഭവിക്കാൻ വിടാതെ സന്തോഷമായിട്ട് നിർത്താൻ എന്നാലാവും വിധം ഞാൻ എല്ലാം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പിന്നൊരു പണി എന്താന്ന് വെച്ചാ രണ്ടിനേം കൂടെ ഒരു മയത്തിൽ കൊണ്ടുപോവാൻ ഞാൻ ചെറുതായി ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ട്. അമ്മൂന്റെ താളത്തിന് തുള്ളിയാ പെണ്ണിനെ വഷളാക്കുന്നു എന്നും പറഞ്ഞ് ദേവു ചൂടാവും, അതുപോലെ ദേവു പറഞ്ഞത് കേട്ട് അമ്മുനെ തഴഞ്ഞാൽ പെണ്ണ് പിണങ്ങും. ഇതിന്റെ നടുവിൽ കിടന്ന് നട്ടംതിരിയാൻ ഈ പാവം ഞാനും.

റോഷൻ നിത്യവും വിളിക്കും. ചിത്ര പിന്നെ രാത്രിയായാൽ ദേവൂന്റെ ഫോണിൽ ഒരു വീഡിയോകോൾ ചെയ്യല് ഇപ്പോ പതിവായിട്ടുണ്ട്, അവളും ദേവുവും അമ്മുവും ഓരോ കത്തിയും അടിച്ച് ഇരിക്കുന്നത് കാണാം.

അങ്ങനെയൊക്കെയാണ് ഇപ്പോ ലൈഫ് മുന്നോട്ട് പോവുന്നത്. ഞങ്ങള് ബാംഗ്ലൂര് എത്തിയിട്ട് ഇന്നേക്ക് മൂന്ന് മാസം തികയുകയാണ്. ഈ മൂന്ന് മാസം കൊണ്ട് തന്നെ ഞങ്ങൾ ഈ നഗരവും പുതിയ ജീവിതവുമായി ഇഴകിച്ചേർന്ന് കഴിഞ്ഞു.

ഇന്നത്തെ ദിവസത്തിന് മറ്റൊരു പ്രത്യേകത കൂടിയുണ്ട്, ഞാൻ എന്റെ ദേവൂസിന്റെ കഴുത്തിൽ താലി ചാർത്തിയിട്ട് മൂന്ന് മാസം തികയുന്ന ദിവസം കൂടിയാണ് ഇന്ന് .
ഇപ്പോ പ്രത്യേകിച്ച് കാരണം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ ഓരോരോ കാരണങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി അത് ആഘോഷിക്കലാണ് ഞങ്ങളുടെ ഒരു ലൈഫ് സ്റ്റൈൽ. അതുകൊണ്ട് ഇന്ന് എന്റെയും ദേവൂന്റെയും കല്യാണത്തിന്റെ തേർഡ് മന്ത് ആഘോഷിക്കാൻ ഞങ്ങൾ ആദ്യമേ പ്ലാനിട്ടതാണ്.

വൈകുന്നേരം ഒരു പേർസണൽ ആവശ്യമുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ ഓഫീസിൽനിന്ന് നേരത്തെ ഇറങ്ങി. ഫ്ലാറ്റിൽ പോയി ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയിട്ട് ഒരു ഔട്ടിങ് പോവലാണ് ഇന്നത്തെ പ്ലാൻ . അതോണ്ട് രണ്ട് പെണ്ണുങ്ങളും ഇപ്പോ ഒരുങ്ങി നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിക്കാണും. വൈകിയിട്ട് വെറുതെ രണ്ടിന്റേം വായീന്ന് കേൾക്കാൻ മൂഡ് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ വേഗം ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് വിട്ടു.

ഫ്ലാറ്റിന് മുന്നിലെത്തി ഒരു മൂന്ന് നാല് തവണ കോളിങ്ബെൽ അടിച്ച ശേഷമാണ് അമ്മു വന്ന് വാതില് തുറക്കുന്നത്. പുറത്ത് പോവാൻ വേണ്ടി ഒരുങ്ങുന്ന തിരക്കിലായത് കൊണ്ടാണ് വാതില് തുറക്കാൻ വൈകുന്നത് എന്ന് കരുതിയ എന്റെ ധാരണ കാറ്റിൽ പറത്തി ക്കൊണ്ട് വീട്ടിലിടുന്ന ഹാഫ്മി ഡിയും ടോപ്പും ഇട്ടുകൊണ്ട് വീട്ടിലെ പടച്ചിപാറു ലുക്കിൽ തന്നെയാണ് അമ്മൂസ് വാതില് തുറന്നത്. വാതില് തുറന്ന് തന്നശേഷം ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുഖം വെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മു തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.

അപ്പൊ അതാണ് സംഭവം. അമ്മേം മോളും കൂടി അടിയായിട്ടുണ്ട്, അതിന്റെ പിണക്കത്തിലാണ് അമ്മൂസെന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു. അല്ലാതെ ഇപ്പോ എന്തുണ്ടാവാനാ.. ഇനീപ്പോ രണ്ടിനേം തമ്മിൽ കൂട്ടിയൊട്ടിച്ച് ഔട്ടിങ്ങിന് കൊണ്ടുപോവേണ്ടത് എന്റെ ഡ്യൂട്ടിയാണ്… അവസ്ഥ!!!

എന്ത് പറ്റി അമ്മൂസേ? എന്താ റെഡിയാവാത്തെ ?

അല്ല… ദേവു എവിടെ?

ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞ് നടന്ന അമ്മുന് പിന്നാലെ ഞാൻ രണ്ടുമൂന്ന് ചോദ്യങ്ങളുമായി ചെന്നെങ്കിലും മറുപടി തരാതെ അവള് നേരെ ടീവിയ്ക്ക് മുന്നിൽ പോയി ഇരുന്നു.

എന്ത് പറ്റി അമ്മൂട്ടീ… അമ്മേം ആയിട്ട് അടിയായോ?

ഞാനവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്നെയൊന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.

ഞങ്ങള് തമ്മിൽ ഒരു അടിയുമില്ല
എന്ന് അമ്മു ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ടപ്പോൾ ഞാനാകെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി. രണ്ടും കൂടി എന്തേലും ചെറിയ കാര്യവും പറഞ്ഞ് അടിയുണ്ടാക്കുന്നത് അല്ലാതെ ഇപ്പോ അമ്മു ഇങ്ങനെ മുഖവും വീർപ്പിച്ച് ഇരിക്കേണ്ട ഒരു കാര്യവുമില്ല.

ഞാനൊന്ന് ചുറ്റും നോക്കി, ദേവൂനെ ഈ പരിസരത്ത് ഒന്നും കാണുന്നില്ല, അപ്പൊ എന്തായാലും ബെഡ്റൂമിൽ കാണും .

നോക്കണ്ട.. റൂമിലുണ്ട്, വേഗം പോയി കിട്ടേണ്ടത് വാങ്ങിക്കോ…. അമ്മ നല്ല കട്ടകലിപ്പിലാണ്

ഞാൻ കണ്ണുകൊണ്ട് ദേവൂനെ തിരയുന്നത് കണ്ട് അമ്മു പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടപ്പോൾ എന്റെ നെഞ്ച് ഒന്ന് കാളി, കാര്യം അറിയാത്തത് കൊണ്ടുള്ള ഒരു ചെറിയ ടെൻഷൻ.

ചെല്ല്…. പോയി വാങ്ങിക്കോ.

മുറിയിലേക്ക് പോവണോ വേണ്ടയോ എന്ന ചിന്തയിൽ ഇരുന്ന എന്നെ നോക്കി അമ്മു ആക്കിയ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

സീൻ എന്താ അമ്മൂസേ ?

ഞാൻ ദയനീയമായി ചോദിച്ചപ്പോൾ എനിക്കൊന്നും അറിഞ്ഞൂടേ എന്ന മട്ടിൽ അമ്മു കൈ മലർത്തി കാണിച്ചു.

ഒടുക്കം എന്തായാലും വരുന്നിടത്ത് വെച്ച് കാണാം എന്ന് ഉറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മൂനെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് ഞാൻ മുറിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അമ്മു ഒരു മറ്റേ ട്യൂണിൽ ഓൾ ദി ബെസ്റ്റ് പറഞ്ഞു. അത് കാര്യമാക്കാതെ ഞാൻ മെല്ലെ ബെഡ്റൂമിന്റെ വാതിൽക്കൽ ചെന്ന് നിന്ന് തലമാത്രം അകത്തേക്കിട്ട് നോക്കിയപ്പോൾ ദേവു കട്ടിലിൽ ഫോണും തോണ്ടി ഇരിപ്പുണ്ട്.

ദേ…വൂ..സേ…

പണ്ട് സിനിമയിൽ പ്രേംകുമാർ അമ്മാവാ എന്ന് വിളിക്കുന്ന അതേ ഈണത്തിൽ വിളിച്ചോണ്ട് ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ ഫോണിൽ നിന്നും കണ്ണെടുത്ത് ദേവു എന്നെയൊന്ന് തുറിച്ച് നോക്കി.

എന്റെ ദേവൂട്ടി നല്ല കലിപ്പിലാന്ന് പറയണ കേട്ട്, എന്ത് പറ്റി?

എന്നും ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ അടുത്തേക്ക് ചെന്നതും എന്നെ ഗൗരവത്തിൽ നോക്കിയിരുന്ന ദേവു അറിയാതെ ചിരിച്ചുപ്പോയി, ആ ചിരി ഞാൻ കാണാതിരിക്കാൻ കക്ഷി കടിച്ചമർത്തി പിടിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ വ്യക്തമായി കണ്ടു. അതോടെ സംഭവം അമ്മേം മോളും കൂടി എന്നെ കളിപ്പിക്കാനുള്ള പ്ലാൻ ആണെന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യമായി.

അപ്പൊ എന്നോട് പിണങ്ങിയ ആൾക്കാരൊന്നും എന്റെ കൂടെ ഡിന്നർ ഔട്ടിങ്ങിന് വരുന്നില്ലല്ലോ?

അതിന് മറുപടി ഒന്നും തരാതെ ദേവു മുഖം കുനിച്ച് ഫോണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.

എന്നാ ശരി…. ഞാൻ അമ്മുനെ കൂട്ടി പോവാ ട്ടോ

അതും ദേവു മൈൻഡ് ചെയ്തില്ല, അങ്ങനെ ഫോണും തോണ്ടി അതിലേക്ക് കണ്ണുംനട്ട് ഇരുന്നു.

ഹലോ .. ഞാനും അമ്മുവും കൂടി ഔട്ടിങ് പോവന്ന്… ദേവു വരുന്നില്ലല്ലോ?

ഞാൻ കട്ടിലിൽ ദേവൂന്റെ അടുത്തേക്ക് കയറി ഇരുന്ന് കുറച്ചുറക്കെ ചോദിച്ചപ്പോൾ ദേവു ഫോണിൽനിന്നും കണ്ണെടുത്ത് എന്നെ തുറിച്ചുനോക്കി.

ഇല്ലല്ലോ?

ഞാൻ വീണ്ടും ചോദ്യരൂപത്തിൽ ദേവൂനെ നോക്കി.

ഇല്ല… ഇയാള് പൊയ്ക്കോ, ഞങ്ങളിവിടെ നിന്നോളാ..

ദേവു ഒരു ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ മുഖം ചുളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഞങ്ങളൊന്നുമില്ല.. അമ്മൂസിനെ ഞാൻ കൊണ്ടോവും

ആ കൊണ്ടു പൊയ്ക്കോ. പക്ഷെ ഞങ്ങള് രണ്ടാളും ഇന്ന് എങ്ങോട്ടും വരില്ല

ദേവു എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, ആ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി ഒളിഞ്ഞ് കിടക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ച് പോയി, അല്ല ഇവിടെ ഞാനും അമ്മുവും പോയാൽ ആരാ ഇപ്പോ ദേവൂന്റെ കൂടെ വേറൊരാൾ? ഇനി വിമല ആന്റി എങ്ങാനും വന്നോ? ഏയ് ഉണ്ടെങ്കിൽ കാണാലോ, അപ്പൊ പിന്നെ ആരാ ?.

അങ്ങനെ നോക്കണ്ട.. ഇപ്പൊ നോക്കിയാ കാണാൻ പറ്റുന്ന ആളല്ല എന്റെ കൂടെ ഉള്ളത്…

എന്നും പറഞ്ഞ് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ദേവു വയറ്റിൽ തൊട്ട് കാണിച്ചു.

അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ഞാൻ സ്റ്റക്കായി പോയി. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ ശേഷമുള്ള ഞങ്ങളുടെ തുടർച്ചയായ പരിശ്രമം ഫലം കണ്ടോ? ഞാനൊരു അച്ഛനാവാൻ പോവുകയാണോ? എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റിയില്ല, ഞാൻ ഒന്നൂടെ ദേവൂനെ നോക്കി സംശയത്തോടെ “സത്യമാണോ” എന്ന് കണ്ണുകൊണ്ട് ചോദിച്ചപ്പോൾ ദേവു കയ്യിൽ ഒളിപ്പിച്ച് വച്ചിരുന്ന പ്രെഗ്നൻസി കിറ്റ് എനിക്ക് നേരെ കാണിച്ചു, അതിൽ രണ്ട് വര തെളിഞ്ഞ് കണ്ടതും എന്റെ സകല കിളിയും പോയ അവസ്ഥയായി. ( തുടരും )