ഇടയ്ക്ക് കാറിന്റെ Side glass താഴ്ത്തിയപ്പോൾ, ബൈക്കിൽ പോന്നിരുന്നേൽ തണുത്തു ചത്തേനെ എന്നെനിക്ക് മനസിലായി

അങ്ങനെ മീര ടീച്ചർ പറഞ്ഞ അഡ്രെസ്സ് നോക്കി ഞാൻ ദേവികയുടെ നാട്ടിലേക്ക് യാത്ര തുടങ്ങി. കൂടെ ആരുമില്ല. ഗൂഗിൾ അമ്മച്ചി മാത്രം വഴി പറഞ്ഞുതന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.

കാവ്യയുടെ നിർബന്ധം കാരണം പോകുന്നതാണ് അവിടെ ചെല്ലുമ്പോൾ ചാണാ ക വെള്ളം ഒഴിച്ച് വീടുമോ എന്നുള്ള ഒരു ചെറിയ പേടിയുണ്ട്.

എന്തായാലും മുളക് വെള്ളം ഒഴിച്ചത് അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ലായിരിക്കും എന്ന് കരുതാൻ കഴിയില്ല. അവൾക്കും ബുദ്ധിയുള്ളതാണ്.

എന്തായാലും വരുന്നത് വരുന്നോടത്ത വെച്ച് കാണാം എന്ന് വെച്ച് ലക്ഷ്യ സ്ഥലത്തേക്ക് ഇന്നോവ കാർ ഞാൻ പറത്തി വിട്ടു..

8മണി ആയപ്പോഴേക്കും അവളുടെ നാട്ടിലെത്തി. അധികം വികസനമൊന്നും വരാത്ത , പണ്ടത്തെ സിനിമകളിൽ കാണുന്ന ഒരു കവലയിൽ വണ്ടി ഒതുക്കി അവിടെയുള്ള ചായക്കടയിൽ കയറി ചായയും അപ്പവും കടലക്കറിയും കഴിച്ചു.

പുറമേ നിന്നുള്ള ആൾ ആയത് കൊണ്ട് ആ കടകരൻ എവിടെ നിന്നാണ് എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു.

എറണാകുളത്ത്നിന്ന് ആണെന്ന് പറഞ്ഞു.

എന്തിനാ ഇവിടെ വന്നേ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ദേവികയുടെ അഡ്രെസ്സ് പറഞ്ഞു.. ഈ കുട്ടിയെ അന്വേഷിച്ചു വന്നതാ കോളേജിൽ കൂടെ പഠിക്കുന്നതാണെന്ന് പറഞ്ഞു.