കുറ്റ ബോധം കൊണ്ട് എൻറെ മനസ്സ് പിടയുകയായിരുന്നു. വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞാലുള്ള അവസ്ഥ ആലോചിച്ചു എറണാകുളത്ത് സുഹൃത്തിനെ കാണാൻ പോവാണെന്നും പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി. രണ്ടാഴ്ചക്ക് ശേഷവും വീട്ടുകാരുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ സംശയമൊന്നും തോന്നാത്തതിനാൽ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു. അമ്മായി അമ്മ അവിടെ ഇല്ലെന്നറിഞ്ഞ ഞാൻ പേടിയോടെ ഞാൻ ആ വീട്ടിലേക്ക് കേറി ചെന്നു. അവിടെ അവരുടെ ഭർത്താവിനെ കണ്ട ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. വന്നിട്ട് ഒരാഴ്ചയിലധികമായെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ വല്ലതും പറഞ്ഞിരിക്കുമോ എന്നോർത്തു പേടിച്ചു പോയി. ചേച്ചിയെ കണ്ടപ്പോൾ ചേച്ചി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
ഭർത്താവിനോട് സംസാരിച്ചിരിക്കെ വെള്ളെമെടുക്കാനെന്നും പറഞ്ഞു അടുക്കളയിലേക്ക് വന്ന് ചേച്ചിയെ കണ്ടു. കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മാപ്പ് പറഞ്ഞു. അപ്പോഴാണ് ഞാനാ ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന സത്യം അറിഞ്ഞത്. മുപ്പത്തിയൊമ്പതാം വയസ്സിൽ ചേച്ചി വീണ്ടും അമ്മയാവാൻ പോവുന്നുവെന്നും വിവാഹം കഴിക്കാത്ത ഞാനൊരു അച്ഛനാവാൻ പോവുന്നുവെന്നും. നടന്ന സംഭവങ്ങൾ ആരെയും അറിയിച്ചിട്ടില്ലെന്നും തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ഇനി കടന്ന് വരരുതെന്നും ചേച്ചി പറഞ്ഞപ്പോൾ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ ഇറങ്ങി നടന്നു.
ഇപ്പോൾ ഞാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ്…. അവകാശ വാദം ഉന്നയിക്കാൻ കഴിയില്ലെങ്കിലും എൻറെ കുഞ്ഞിൻറെ മുഖമൊന്ന് കാണാൻ…