“ഇനി ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് ഇട്ടോ. പിന്നെ ബ്രായും പാൻ്റിയും ഇടണ്ട. ഇനി മുതൽ ഞാൻ പറയുമ്പോ പറയുന്നത് മാത്രമെ നീ ഉടുക്കൂ, കഴിക്കൂ, ചെയ്യൂ… മനസ്സിലായോ നിനക്ക്?”

ഞാൻ തലയാട്ടി വേഗം ഡ്രസ്സ് എടുത്തിട്ട്. ബ്രായും പാൻ്റിയും ഡോക്ടർ എടുത്ത് മാറ്റി.

“നിൻ്റെ ഫോൺ നമ്പർ പറ. അഡ്രസ്സ് പഠിക്കുന്ന കോളേജ് എല്ലാം പറ.”

ഞാൻ എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.

“നിൻെറ തള്ളയോട് വയർ കഴുകുവാണ് എന്നാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. അത് അങ്ങനെ തന്നേ ഇരിക്കട്ടെ.
നിനക്ക് ഈ ഇൻജക്ഷൻ കൊണ്ട് മാറാവുന്ന അസുഖമേ ഒള്ളൂ. ഇപ്പോ നീ പോക്കോ. ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോഴൊക്കെ വരണം. പിന്നെ ഇനി മുതൽ എന്നെ നീ സാർ എന്ന് വിളിക്കണം. ഞാൻ നിൻറെ സർ ആണ്. കെട്ടോടീ?”

“ഓക്കേ സർ…”

“ഹമ്മ്… ഗുഡ്. പൊക്കോ..”

ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അപ്പോഴാണ് എന്നെ നോക്കി അർത്ഥം വെച്ചു ചിരിക്കുന്ന നഴ്സ്മാരെ ഞാൻ കാണുന്നത്. എനിക്ക് എന്തൊ പൊലെ തോന്നി. ഞാൻ വേഗം അമ്മയെ കൂട്ടി പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി.

ഞങ്ങൾ ഓട്ടോയിൽ കയറി വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. ഞാൻ പുറത്തെ കാഴ്ചകളിലേക്ക് മിഴികളൂന്നി ഇരുന്നു. ഇനി മുതൽ എൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിക്കാൻ പോവുന്നത് എന്തൊക്കെ ആവും എന്നോർത്ത് എൻ്റെ മനസ് വളരെ അസ്വസ്ഥതമായിരുന്നു.