ചേച്ചിയുടെ സഹായം.
സഹായം – ഈ മഴയ്‌ക്കു വരാന്‍ കണ്ട നേരം.. ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞ്‌ താരച്ചേച്ചി എന്റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ട്‌ കാവല്‍പുരയുടെ നേര്‍ക്ക്‌ ഓടി.. ഒരു കണക്കിനു വാതില്‍ തള്ളിത്തുറന്ന്‌ അകത്തുകയറിയപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും നനഞ്ഞുകുതിര്‍ന്നിരുന്നു.
ശ്ശോ.. ആകെ നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്നു, ഞാന്‍ അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതല്ലേ ഒരു കുട എടുക്കാന്‍.
ചേച്ചി കിതപ്പടക്കിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ മുഖമുയര്‍ത്തി ചേച്ചിയെ നോക്കി. അവളാകെ നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്നിരിക്കുന്നു. സുന്ദരമായ മൂക്കിന്‍ തുമ്പില്‍ ഒരു വെള്ളത്തുള്ളി ഇറ്റാന്‍ തയ്യാറായി നില്‍ക്കുന്നു. അവള്‍ ധരിച്ചിരുന്ന മഞ്ഞ ചുരിദാര്‍ നനഞ്ഞ്‌ ശരീരത്തോട്‌ ഒട്ടിക്കിടക്കുകയാണ്‌..
ഇനി എന്തുചെയ്യും? മഴ ഇപ്പോഴൊന്നും മാറുന്ന ലക്ഷണം കാണുന്നില്ല. ഞാന്‍ കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന സഞ്ചി താഴെ വെച്ചിട്ട്‌ ഇരിക്കാനുള്ള സ്ഥലം തേടി.
ആഹാ.. നീ ഇരിക്കാന്‍ പോവുകയാണോ? ഏതായാലും നനഞ്ഞു നമുക്ക്‌ മഴ നനഞ്ഞുതന്നെ പോവാം. ഇവിടിങ്ങിനെ നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്നിരുന്നാല്‍ നല്ല ഒന്നാന്തരം പനിപിടിക്കും, പരീഷ കുളമാവുകയും ചെയ്യും.. ഇരു കൈകൊണ്ടും കാര്‍ക്കുന്തല്‍ കോതിയുണക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട്‌ ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
ശരിയാണ്‌, തല തുവര്‍ത്താന്‍ ഒരു തോര്‍ത്തുമുണ്ടുപോലും ഇവിടെ കാണാനില്ല. ഒരു അരമണിക്കൂര്‍ നേരം ഈറനണിഞ്ഞ തുണികളുമായി ഇങ്ങനെ നിന്നാല്‍ പനിപിടിച്ചതുതന്നെ.. ചേച്ചിയുടെ നനഞ്ഞൊട്ടിയ അംഗലാവണ്യം ആസ്വദിച്ച്‌ കുറച്ചുനേരം ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാമെന്ന്‌ മനക്കോട്ടകെട്ടിയതാണ്‌, രണ്ടുദിവസ്സം കഴിഞ്ഞാല്‍ അവളുടെ പരീഷ തുടങ്ങും, പനി വന്നാല്‍ അതു കുളമാകും ഉറപ്പാ..
ശരി പോകാം വിഷമത്തോടെയാണെങ്കിലും ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു.
മഴ കനത്തു പെയ്യാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. കാവല്‍പ്പുരയുടെ മുറ്റത്തെല്ലാം വെള്ളം കേറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. മുറ്റത്തെ മഴയിലേക്ക്‌ ഇറങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ്‌ ചേച്ചി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക്‌ നോക്കി, ഒറ്റ ഓട്ടം കൊടുക്കാം ചിറ്റേടെ വീടെത്തിയിട്ടു നിന്നാല്‍ മതി.
തോട്ടത്തിനപ്പുറം ഒരു ചെറുതോടാണ്‌ തോടിനുകുറുകയെയുള്ള ചിറയിലൂടെ നടന്നുകയറി ഒരു രണ്ടുമിനിട്ടു നടന്നാല്‍ ചിറ്റയുടെ വീടാണ്‌.
ശരി.. റെഡി വണ്‍ ടു ത്രീ സ്‌റ്റാര്‍ട്ട്‌..
ഞങ്ങള്‍ മുറ്റത്തെ മഴയിലേക്കിറങ്ങി ജാതി മരങ്ങള്‍ക്കിടയിലൂടെ ഒറ്റയോട്ടം വെച്ചുകൊടുത്തു.
ചേച്ചീ നില്‍ക്ക്‌.. ഒന്നു പതുക്കെ പോ..കൈയ്യില്‍ സഞ്ചിയുള്ളതിനാല്‍ എനിക്കവളുടെയൊപ്പം ഓടിയെത്താന്‍ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
തോട്ടുവക്കത്തെത്തിയപ്പോള്‍ അവള്‍ പെട്ടെന്ന്‌ നിന്നു.. പിന്നാലെ ഓടിയെത്തിയ എന്റെ നേരെതിരിഞ്ഞ്‌ അവള്‍ ചിറയ്‌ക്കലേക്ക്‌ കൈ ചൂണ്ടി..
അവിടെ ചിറ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. മലവെള്ളപ്പാച്ചിലില്‍ ഒഴുകിപ്പോയതാണെന്നു തോന്നുന്നു. തോട്ടത്തില്‍ നിന്ന്‌ പുറത്തുകടക്കാനുള്ള ഏക വഴിയായിരുന്നു ആ ചിറ. ഇനിയിപ്പൊ എന്തുചെയ്യും, ഞാന്‍ കിതപ്പടക്കി ചോദിച്ചു..
പെട്ടെന്ന്‌ ആകാശം വിണ്ടുകീറി ഒരിടിവെട്ടി.
ചേച്ചി എന്റെ കൈയ്യില്‍ പിടിച്ച്‌ തിരിഞ്ഞ്‌ ഓടാന്‍ തുടങ്ങി.. കാവല്‍പുരയില്‍ എത്തിയതിനുശേഷമാണ്‌ അവള്‍ നിന്നത്‌.
മഴ മാറാതെ ഇവിടുന്നു വീട്ടില്‍ പോവാന്‍ പറ്റില്ല കുട്ടാ.. ചേച്ചി നസ്സഹായയായി പറഞ്ഞു.
വീട്ടുകാര്‍ നമ്മളെ കാണാതെ പേടിക്കില്ലെ?
മനസ്സില്‍ വളരെ സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും അതു പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..
ചിറ്റയുടെ വീട്ടില്‍ ഉണ്ടെന്നു വിചാരിച്ചോളും.
ഇനിയും മഴകൊള്ളെണ്ടാ.. വാ അകത്തേക്കു പോവാം..
ചേച്ചി കാവല്‍പുരയുടെ വാതില്‍ തുറന്നു.. ചേച്ചിയുടെ പിന്നാലെ അകത്തേക്കു കയറുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവളെ അടിമുടിയൊന്നു നോക്കി ..
അല്‍പനേരം ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും നിശബ്ദരായി മഴയ്‌ക്കു കാതോര്‍ത്തു.. മഴ തകര്‍ത്തു പെയ്യുകയാണ്‌..
ചേച്ചി വിഷമത്തോടെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക്‌ നോക്കി. എന്റെ പരീക്ഷ പോയതു തന്നെ എന്തായാലും പനി ഉറപ്പാ.. ചേച്ചി ഷാളുകൊണ്ട്‌ തല തുവര്‍ത്താന്‍ തുടങ്ങി.. ഞങ്ങള്‍ ആകെ നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്നിരുന്നു, ചേച്ചിയുടെ കോട്ടണ്‍ ചുരിദാറില്‍ നിന്നും വെള്ളം ഇറ്റിറ്റു വീണുകൊണ്ടിരുന്നു.
എനിക്ക് ഒത്തിരി സന്തോഷം തോന്നി, മഴമാറുന്നതുവരെ താരച്ചേച്ചിയുടെ സര്‍പ്പസൗന്ദര്യം കണ്ടങ്ങനെ നില്‍ക്കാമല്ലോ..
ഞാന്‍ താരച്ചേച്ചിയെ ആകെയൊന്നുനോക്കി.. കടഞ്ഞെടുത്ത അവളുടെ സുന്ദരമേനിയില്‍ നേര്‍ത്ത ഒരു പുറംതൊലിപോലെ അവളുടെ ചുരിദാറ്‌ ഒട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്നു,
ചേച്ചി ഇട്ടിരിക്കുന്ന കറുത്ത ബ്രായുടെ നിഴല്‍ ചുരിദാറിനു പുറത്തേക്ക്‌ നിഴലിച്ചു കാണാം. ഇതുപോലെ ഒരവസരം ഇനിയൊരിക്കല്‍ കിട്ടുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.. പെട്ടെന്ന്‌ എനിക്കൊരു ഐഡിയ തോന്നി..
ചേച്ചീ…
ഉം..?
ഈ നനഞ്ഞ ഡ്രസ്സിട്ട്‌ ഇങ്ങനെ നിന്നാല്‍ പനിപിടിക്കില്ലേ..?
പനി എന്തായാലും പിടിക്കും കിച്ചൂ.. എന്റെ പരീക്ഷ എതായാലും കുളമായി എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ..
ചേച്ചി വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു..
ചേച്ചി വിഷമിക്കണ്ട.. പരീക്ഷയൊന്നും പോവില്ല;
എങ്ങനെ?
ചേച്ചി ചോദ്യഭാവത്തോടെ എന്നെ നോക്കി.
ഈ നനഞ്ഞ ഡ്രെസ്സൊക്കെ ഒന്നു നന്നായി പിഴിഞ്ഞ്‌ വെള്ളം കളഞ്ഞ്‌ ഇട്ടാല്‍ മതി.
ചേച്ചി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല, ഞാനെന്റെ ഷര്‍ട്ട്‌ അഴിച്ചു പിഴിയാന്‍ തുടങ്ങി..
ചേച്ചി അതൊക്കെ നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ അനങ്ങതെ നിന്നു..
ചേച്ചീ..
എന്താ…?
ചേച്ചി മുഖയുമര്‍ത്തി എന്നെ നോക്കി.
ചേച്ചി അഴിച്ചു പിഴിയുന്നില്ലേ?
ഇല്ല..
നാണമായിട്ടാണോ?
ഉം.
ആദ്യം ചുരിദാറിന്റെ പാന്റ്‌ അഴിച്ചു പിഴിയ്‌.. അതാവുമ്പോള്‍ ഒന്നും കാണില്ലല്ലോ..
അതു ശരിയാണെന്ന്‌ അവള്‍ക്കും തോന്നിക്കാണണം, വീട്ടില്‍ ക്ലാസ്സുകഴിഞ്ഞുവന്നാല്‍ ചുരിദാറിന്റെ ടോപ്പ്‌ മാത്രമിട്ടാണ്‌ അവള്‍ നടക്കാറ്‌..
ചേച്ചി പതിയെ എനിക്കു പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന്‌ ചുരിദാറിന്റെ കെട്ട്‌ അഴിച്ചു. നനഞ്ഞൊട്ടിക്കിടന്ന ചുരദാറിന്റെ പാന്റ്‌ അഴിച്ചെടുക്കാന്‍ അവള്‍ നന്നേ പാടുപെട്ടു.. ഒടുവില്‍ ഒരു കണക്കിന്‌ അവള്‍ അതഴിച്ചെടുത്തു..
ഇങ്ങുതാ ചേച്ചീ.. ഞാന്‍ പിഴിഞ്ഞുതരാം..
ഞാന്‍ അവളുടെ കയ്യില്‍നിന്ന്‌ പാന്റ്‌ വാങ്ങി പിഴിയാന്‍ തുടങ്ങി..
പിഴിഞ്ഞു പിഴിഞ്ഞ്‌ കീറല്ലേ കിച്ചൂ.. ഞാനിവിടുന്ന്‌ പാന്റിടാതെ പോകേണ്ടി വരും..
ഞാന്‍ ചേച്ചിയെ ആകെയൊന്നു നോക്കി. മുട്ടിനു താഴെവരെ ചേച്ചിയുടെ ടോപ്പ്‌ എത്തിക്കിടക്കുന്നു.. അതിനുതാഴെ ചേച്ചിയുടെ വെണ്ണതോല്‍ക്കും കണങ്കാല്‍.. ചെറു ചെമ്പന്‍ രോമരാജികളില്‍ ജലകണികകള്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു,. പാദത്തിനോട്‌ ചേര്‍ന്ന്‌ സ്വര്‍ണപാദസ്വരം. .
എനിക്കൊരു കുസൃതി തോന്നി.
ചേച്ചീ..
ഊം..
ചേച്ചി പാന്റീസ്‌ ഇട്ടിട്ടുണ്ടോ?
ചേച്ചിയൊന്ന്‌ ഞെട്ടി..
ഉണ്ട്‌..
എന്നാല്‍ അതുകൂടെ അഴിച്ചു പിഴിഞ്ഞൂടെ..
അതു വേണോ?..
ടോപ്പിട്ടിട്ടില്ലേ പിന്നെന്താ.. അടുത്താഴ്‌ച്ച എക്സാമാ.. അതു മറക്കണ്ട, അടിവസ്‌ത്രം നനച്ചിട്ടാല്‍ പെട്ടെന്ന്‌ പനി പിടിക്കും..
ചേച്ചി ഒന്നു ചിന്തിച്ചുനിന്നു.. ശരിക്കും പാന്റീസ്‌ അഴിക്കാന്‍ അവള്‍ക്കു നാണം ഉണ്ടായിരിക്കാം.. എന്നാലും പനിപ്പിച്ച്‌ പരീക്ഷ കളയാന്‍ അവള്‍ ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല, അവൾ വീണ്ടും പുറംതിരിഞ്ഞു നിന്ന്‌ പാന്റീസ്‌ അഴിച്ചെടുത്തു…
തിരിഞ്ഞുനോക്കാതെ തന്നെ ചേച്ചി അതു പിഴിഞ്ഞു.. ഞാന്‍ ഒന്ന്‌ എത്തിനോക്കി.. നീല നിറത്തിലുള്ള ഒരു പാന്റീസാണ് ചേച്ചി ഇട്ടിരുന്നത്‌. വളരെ തിടുക്കത്തില്‍ പിഴിയല്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കി തിരിഞ്ഞൂനോക്കാതെ തന്നെ അവള്‍ അത്‌ വീണ്ടും ധരിച്ചു.. ലജ്ജകൊണ്ട്‌ അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു.
ഞാന്‍ അപ്പോഴും ടോപ്പ്‌ പിഴിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു..
പിഴിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞില്ലേ കിച്ചൂ…?
ചേച്ചി ചോദിച്ചു.
ഇത്‌ പിഴിഞ്ഞിട്ടും പിഴിഞ്ഞിട്ടും വെള്ളം പോകുന്നില്ല ചേച്ചീ..ചേച്ചിയുടെ ചുരിദാര്‍ വളരെ കട്ടിയുള്ള ഒരുതരം തുണികൊണ്ടാണ്‌ തയിച്ചിരുന്നത്‌, അതുകൊണ്ടുതന്നെ എത്ര അമര്‍ത്തി പിഴിഞ്ഞിട്ടും അതിലെ വെള്ളം പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
ചേച്ചി അരികില്‍ വന്ന്‌ പാന്റ്‌ എന്റെ കൈയില്‍നിന്നും വാങ്ങിച്ചു.
എന്നിട്ട്‌ അല്‍പനേരം പരിശോധിച്ചു..
‘ശരിയാ വെള്ളം ഒട്ടും പോയിട്ടില്ല”.
ചേച്ചി അല്‍പ്പം കുനിഞ്ഞ്‌ പാന്റ്‌ കാലിലേക്ക്‌ കയറ്റാന്‍ തുടങ്ങി..
സുന്ദരമായ ആ വെണ്‍കാലുകളുടെ കാഴ്‌ച ഇപ്പോള്‍ മറയും.. ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന്‌ ചോദിച്ചു..
ചേച്ചി അതിടാന്‍ പോവുകയാണോ?
ഇതിനി പിഴിഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല കിച്ചൂ.. ഉണങ്ങാന്‍ പോകുന്നില്ല..
അതല്ല..
പിന്നെയെന്ത്‌ എന്ന ഭാവത്തില്‍ ചേച്ചി മുഖമുയര്‍ത്തി എന്നെ നോക്കി.
പിന്നെ?
അത്‌ തീരെ നനവുമാറിയിട്ടില്ല, ഏതായാലും മഴ മാറാതെ നമ്മള്‍ക്ക്‌ പോകാന്‍ പറ്റില്ല. മഴ ഇപ്പോഴൊന്നും മാറാനും പോകുന്നില്ല. അപ്പൊള്‍ അത്രനേരം ഇതിട്ടുനില്‍ക്കണോ? പോവുന്നവരെ അതൂരി വെച്ചാല്‍ അത്രനേരം നനവുതട്ടാതിരിക്കാമല്ലോ?
ചേച്ചി അല്‍പനേരം അങ്ങനെ ആലോചിച്ചു നിന്നിട്ട്‌ പാന്റ്‌ വീണ്ടും ഊരിയെടുത്തു. ഞാന്‍ ആ തുണിക്കക്ഷണം അവളുടെ കൈയില്‍ നിന്നും വാങ്ങി റബ്ബര്‍ ഷീറ്റ്‌ ഉണങ്ങാനിടാറുള്ള ഒരു അഴ കണ്ടെത്തി അതിലിട്ടു..
ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള്‍ ചേച്ചി ടോപ്പിന്റെ അടിഭാഗം അല്‍പം ഉയര്‍ത്തി അറ്റം പിഴിയുകയായിരുന്നു..
ചേച്ചീ.. ഇങ്ങനെ ബുദ്ധിമുട്ടാതെ ആ ടോപ്പുകൂടി ഊരി പിഴിഞ്ഞൂടെ?
ഇതും പിഴിഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല കിച്ചൂ.. സെയിം തുണിയാ.. വെള്ളം ഒട്ടും പോവില്ല.
എന്നാല്‍പ്പിന്നെ അതും കൂടെ ഊരിവെക്ക്‌..
ഞാന്‍ ഒരു കൊളുത്തുകൂടെ ഇട്ടുകൊടുത്തു.
അയ്യേ.. പോടാ.. അതൊന്നും ശരിയാവില്ല!!!
ചേച്ചി പേടിയോടെ പറഞ്ഞു. [ തുടരും ]
