ഒന്ന് മതിയാക്കടീ എന്ന മട്ടിലാണ് യാമിനി മിയയെ നോക്കുന്നതെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്.. അത് മനസ്സിലാക്കിയാൽ പ്രമോദ് ചപ്പൽ നിർത്തും.. പൂർതേൻ വരാറാവുകയും അത് പോകുന്നതിന് മുന്നേ ചപ്പൽ നിർത്തിയാൽ അത് ചിലപ്പോ ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്ന അവസ്തയാവുകയും ചെയ്യുമെന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അവൾ പ്രമോദിന്റെ ശിരസ്സിൽ അവർത്തിപ്പിടിക്കുകയായിരുന്നു..

ആ സമയത്താണ് പ്രമോദിന്റെ ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്തത്.. മിയ അവന്റെ ശിരസ്സിൽ അമർത്തി പിടിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ അവൻ റിംങ്ങ് കേട്ടെങ്കിലും ഫോൺ എടുത്തില്ല.. അപ്പോഴേക്കും മിയക്ക് ഓർഗാസ്സം ഉണ്ടായതും വീണ്ടും പ്രമോദിന്റെ ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്തു.. അതോടെ അവൻ ചപ്പൽ നിർത്തി ഫോൺ എടുത്തു..

ഹലോ.. എപ്പോ.. അതെ.. ഞാനിപ്പോ മൂന്നാറിലാ… ദാ.. പുറപ്പെട്ടോളാ… ഉടനെ പുറപ്പെടാം..
എന്നവൻ പറയുമ്പോൾ നഗ്നയായി നിൽക്കുകയാണ് യാമിനിയും മിയയും. പ്രമോദും

പ്രമോദ് ടെൻഷനാവുന്നതും കണ്ട് മിയ ചോദിച്ചു..

എന്താടാ.. എന്തെങ്കിലും പ്രോബ്ളമുണ്ടോ?

അമ്മയെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്തു.. എനിക്കുടനെ പോണം.

അത് കേട്ടതും മിയയും യാമിനിയും പരസ്പരം നോക്കി. കഴപ്പ് മൂത്ത് നിന്നിരുന്ന യാമിനിക്ക് അവളുടെ കഴപ്പ് കൊഴിഞ്ഞ് പോയത് അവളറിഞ്ഞതേയില്ല..

അവർ ഉടനെ തിരിച്ച് പുറപ്പെട്ടു.