അപരിചിതയുടെ ഓർമ്മ കാമമായപ്പോൾ
ഇതിപ്പോ ഡോക്ടറെ കണ്ട് ചെക്കപ്പുമാകും. രണ്ടെണ്ണം സ്വസ്തമായിരുന്ന് കഴിക്കേം ചെയ്യാം.
കറക്റ്റ്.. അപ്പോ ഞാൻ മാത്രമല്ല എല്ലാ പഹയന്മാരും ഇങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെ ആണല്ലേ!!
അപ്പോഴേക്കും അയാളുടെ ടോക്കൺ വിളിച്ചു. പതിനാല്..
അയാൾ ക്യാബിനിലേക്ക്..
ഹോ.. എനിക്കിനീം മണിക്കൂറുകൾ കഴിയണമല്ലോ.. ഞാൻ വീണ്ടും നീല ചുരിദാറിനെ നോക്കി.
അവൾ എന്നെയും ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അറിയാത്ത മട്ടിൽ നോക്കുന്നുണ്ട് .
ഞാൻ കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു ചുമ്മാ ഒന്ന് നടുനിവർത്തി ഒന്ന് നടന്നു. ടോക്കൺ പതിനാറ് ആകുന്നെയുള്ളു.
ചുമ്മാ ഒന്ന് നടന്നു വന്നപ്പോൾ കസേര ഒന്നുപോലും ഒഴിവില്ല. എല്ലാം ഇരിപ്പിടവും ഫുൾ. പെട്ടന്ന് നീല ചുരിദാർകാരിയുടെ അടുത്തുള്ള കസേരയിൽ ഇരുന്നയാൾ എഴന്നേറ്റുപോയി. ഞാൻ അവിടെ ഇരുന്നു.
നീല ചുരിദാർകാരിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു . തിരിച്ചു അവളും.
കണ്ണുകളിലൂടെയും പുഞ്ചിരിയിലൂടെയും ഞങ്ങൾ പരസ്പരം അടുക്കാൻ തുടങ്ങി (തുടരും)
