അമ്മായിയെ ഞാൻ
അമ്മായി – കോളിംങ് ബെൽ കേട്ട് ഞാൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റു അമ്മായിയിലും ഒരു ടെൻഷൻ.
ആരാ ഇപ്പോ വരാൻ..
അങ്കിൾ സ്ഥലത്തില്ല.
മകൻ ക്ളാസ്സിൽ നിന്നും വരാൻ നേരമായിട്ടുമില്ല. പിന്നെ ആര്?
ഞാനങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിക്കുന്നതിനിടയിൽ അമ്മായി ഡ്രസ്സുകൾ ധരിച്ചു.
അമ്മായി എന്നേയും കൂട്ടി പുറുത്തേക്ക് വന്നു. ഹാളിൽ എന്നെ പിടിച്ചിരുത്തിയിട്ട് സെറ്റിയിൽ കിടന്ന് ഉറങ്ങിക്കോളാൻ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.
അമ്മായി വാതിൽ തുറന്നു.
ഒരു പെൺകുട്ടി ബാഗും തൂക്കി നിൽക്കുന്നു. അവൾ എന്തോ സാധനങ്ങൾ വിൽക്കാൻ വന്നതാണ്.
ഒരു കണക്കിന് അവളെ പറഞ്ഞു വിട്ടു.
അമ്മായി വാതിലടച്ച് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അമ്മായിയെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.
അമ്മായിയിൽ വളർന്ന് വന്ന വികാരമൊന്നും ഇപ്പോഴില്ല. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ദേഷ്യമാണ് ആ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞത്.
ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ഒന്നും വേണ്ടാന്ന് .. കോളിംങ്ങ് ബെൽ കേട്ടപ്പോൾ എന്റെ നല്ല ജീവനങ്ങ് പോയി.. ഇനി ഒന്നും വേണ്ട.. നീ പൊയ്ക്കോ..
അമ്മായി മൂഢായി വന്നപ്പോഴാണ് ഒടുക്കത്ത ഒരുത്തി…
ശ്ശെ.. ഇനി എങ്ങനാ അമ്മായിയെ ഒന്ന്..
ഇന്നെന്തെങ്കിലും ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ അമ്മായിയെ കിട്ടാൻ ചാൻസില്ല. ഇന്നെന്തായാലും അങ്കിൾ വരാൻ സാധ്യതയില്ല. രാത്രിയും ഇവിടെ തന്നെ തങ്ങാൻ പറ്റും.
പക്ഷെ.. അമ്മായിയുടെ മോൻ വരുന്നതിന് മുന്നേ അവരെ കൈയ്യിലാക്കണം. എങ്കിലേ എല്ലാം നടക്കൂ..
എടാ.. പോടാ..
ആ പറച്ചിലിൽ ദേഷ്യമില്ലായിരുന്നു. നിവൃത്തി ഇല്ലാത്തത്കൊണ്ട് എന്നെ ഒഴിവാക്കുന്ന ഭാവമായിരുന്നു.
അമ്മായീ.. പ്ലീസ്.. അങ്ങനെ എന്നെ പറഞ്ഞ് വിടല്ലേ.. എനിക്കത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടമാ.. എനിക്കിങ്ങനെ ആരോടും ഇത് വരെ തോന്നിയിട്ടില്ല.
പിന്നെന്താ എന്നോട് ?
അങ്ങനെ ഒന്നും ചോദിക്കല്ലേ.. പ്ളീസ് .. എന്നോട് കുറച്ച് മുന്നേ സ്നേഹം കാണിച്ചതല്ലേ.. പിന്നേയും എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടല്ലേ അമ്മായി..
എടാ.. ഇതാക്കെ പുറത്തറിഞ്ഞാൽ ഞാൻ പിന്നെ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമുണ്ടോ..
