അയാൾ ധൈര്യം കൊടുത്തപ്പോൾ ഭർത്താവിനും ആശ്വാസമായി.
ഭർത്താവ് പോയിട്ട് ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞു.
ആവശ്യമുള്ള സാധനങ്ങളൊക്കെ ആ വാച്ച്മാനെ വിളിച്ച് പറയും. അയാൾ വാങ്ങിത്തരും. അയാൾക്ക് അൻപത് അൻപത്തി അഞ്ച് വയസ്സുള്ളതിനാൽ അയാളോട് സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ പെരുമാറാനുള്ള സൗകര്യവുമുണ്ട്.
ഒരു ദിവസം ഞാൻ ടൌണിലേക്ക് പോയതായിരുന്നു. തിരിച്ച് ഫ്ലാറ്റിൽ എത്താറായപ്പോൾ മഴ പെയ്തു. ഞാൻ ആണെങ്കിൽ കുട എടുത്തിരുന്നില്ല. നല്ല ശക്തിയുള്ള മഴയായിരുന്നു. ഞാൻ ആകെ നനഞ്ഞു കുതിർന്നു. ഫ്ലാറ്റിനു മുന്നിൽ വാച്ച്മാൻ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ കയ്യിൽ കുറെ സാധനങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു.
അയാള് സഹായിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു. എന്റെ കയ്യിലെ കവറുകൾ ഞാൻ അയാൾക്ക് കൊടുത്തു.
ലിഫ്റ്റിനടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അയാൾ പറഞ്ഞു. മാഡം ലിഫ്റ്റ് കംപ്ളയിന്റാ.. മെക്കാനിക്ക് നാളയേ വരൂ.. ആറാമത്തെ നിലവരെ ഇതൊക്കെ ചുമന്ന് കൊണ്ട് എങ്ങനയാ എന്നാലോചിക്കവേ വാച്ച്മാൻ പറഞ്ഞു. മാഡം സ്റ്റെയർ കയറിക്കോ.. സാധനങ്ങളൊക്കെ ഞാൻ എത്തിച്ചോളാം.
എന്റെ പിന്നാലെയായി അയാൾ സാധനങ്ങളുമായി സ്റ്റെയർ കയറാൻ തുടങ്ങി.
കുറച്ച് കയറിക്കഴിഞ്ഞ് ഞാനയാളെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.
അന്നേരം, അയാളുടെ നോട്ടം എന്റെ വയറിനു മുകളിലാണ്. അത് കണ്ടതും ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. അപ്പോഴാണ്‌ ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ ശരിക്ക് നോക്കിയത്.
