വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
കോൾമയിർ പൂണ്ടൊരു ഞരക്കം ജാന്വേച്ചിയിൽ നിന്നുയർന്നു.
ചൂടുകുരുക്കൾ വന്ന കറുത്ത ചന്തിക്കുടങ്ങളിൽ മാംസദണ്ഡുരഞ്ഞപ്പോൾ അവരുടെ മാംസളതയേകിയ സുഖത്തിനൊപ്പം… അതിന്റെ പതുപതുപ്പിനൊപ്പം… കുരുക്കളുടെ നേർത്ത പരുപരുപ്പും അനുഭവിച്ചു.
പിടയാൻ മറന്ന് ജാന്വേച്ചിയും അത് കണ്ണടച്ചാസ്വദിച്ചുനിന്നു.
ഒരു കൈക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ മുലകൾ ഞെക്കിക്കുഴച്ച് മറ്റേ കൈ കീഴേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. അവരുടെ ചന്തിപ്പാളികൾ വിടർത്തിവച്ച് ചൂഴിയിലേക്ക് വടിവീരനെ നിവർത്തി വച്ചുകൊടുത്തു.
വിയർപ്പുപൊടിഞ്ഞ ആ ഇരുണ്ട ചാലിലിട്ട് ഇഴച്ചു. ഒപ്പമെന്റെ വിരലുകള്‍ അച്ഛൻ ഇന്നലെ പെരുമാറാന്‍ മറന്ന… എന്നെ മാടിവിളിച്ച അവരുടെ കൂതിപ്പൊട്ടിനെ തേടിയെത്തി.
“ ശ്ശെ.. കുഞ്ഞേ.. എന്തായീ കാട്ടണേ… അവിടെയൊക്കെ…… ശ്ശ്… വേണ്ടന്നേ…”
പറഞ്ഞുതീരുന്നതിന് മുമ്പ് എന്റെ നീണ്ടുരുണ്ട വിരൽ അവരുടെ കൂതിതുളയിൽ കേറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ആ കരിമൊട്ടിന്റെ ചുറ്റുമുള്ള ചുരുണ്ട ഞൊറിവുകൾ എന്റെ വിരലിന്റെ കട മോതിരം പോലെ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചു…
അവരുടെ കുണ്ടിക്കുള്ളിലെ ചൂടിലും നനവിലും എന്റെ ചുണ്ടുവിരൽ സ്ക്രൂ പോലെ തിരിഞ്ഞു.
“ ശ്ശ്… വേണ്ടെടാ.. കൈയ്യെട്…”
ജാന്വേച്ചി അവരുടെ കൊതത്തിനുള്ളിൽ തിരിയുന്ന വിരൽ തരുന്ന വേദനയിൽ ഞരങ്ങി. എന്റെ വിരൽത്തുമ്പിലിരുന്ന് പിടഞ്ഞു.
