വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
വേലക്കാരി – ജാന്വേച്ചിയുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട മുലകൾ അവരെ വരിഞ്ഞ എന്റെ കൈതണ്ടയിൽ പതുങ്ങി.
ആ മാറിടത്തിന്റെ മാർദ്ദവത്തിൽ തരളിതനായി ഞാന്‍ കൈകൾ അയച്ച് അവരുടെ മുഴുത്ത മുലകളിൽ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. നിറഞ്ഞ കരിക്കുകൾ രണ്ടും ഉള്ളംകൈയിൽ വന്നുനിറഞ്ഞു.
ചുണ്ടും പല്ലുകളും അവരുടെ കറുത്ത കഴുത്തിലാഴ്ത്തി ഞാനാ ബ്ലൗസിന് മുകളിലൂടെ കൊഴുത്ത പെണ്ണിന്റെ മാംസളതകൾ പിടിച്ച് ശക്തിയായി ഞെരിച്ചു.
“ ഹൗ… മ്മേ…!”
അവർ നിലവിളിച്ചപ്പോൾ ആസനം പിന്നിലേക്കു തള്ളിവന്നു.
ആ കുണ്ടിപ്പന്തുകളിൽ എന്റെ ലിംഗമമർന്നു.
ജാന്വേച്ചി കുതറാൻ ശ്രമിച്ചു. ഞാന്‍ വിട്ടില്ല. എന്റെ ഉരുക്കുമുഷ്ടികളിൽ അവരുടെ വരിക്കമുലകൾ ഞെങ്ങിഞെരുങ്ങി.
ഞാൻ കൈയെടുത്ത് എന്റെ ജട്ടി വലിച്ചുതാഴ്ത്തി കുട്ടനെ കയറൂരിവിട്ടു. സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടിയ ഉടൻ ആ കരിനാഗം ഒളിക്കാന്‍ മാളം തേടി അവരുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട പൃഷ്ടത്തിന്റെ ചുഴിയിൽ ഊക്കോടെ ഇഴഞ്ഞു.
കറുത്തുരുണ്ട അവരുടെ ചന്തിപ്പാളികൾക്ക് ഇടയിലൊളിക്കാൻ ജാന്വേച്ചി ഇട്ടിരുന്ന ജട്ടിയിലൊരു തുള തേടി. പക്ഷേ കിട്ടിയില്ല.
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അവരുടെ ജട്ടി വലിച്ചുതാഴ്ത്തി. ചന്തികൾ താങ്ങിനിർത്തിയിരുന്ന മുറ്റിയ തുടത്തൂണുകളിലേക്ക് ആ പഴന്തുണി വലിച്ച് നിരക്കിവച്ചു.
ഹലുവയുടെ മൃദുത്വമുള്ള ആ ഊഷ്മളതകളിലേക്ക് അരക്കെട്ട് ചേർത്ത് വച്ചപ്പോൾ എന്റെ പാതി വളർന്നുതുടങ്ങിയ മൈരുകൾ അവരെ കുത്തിനോവിച്ചു കാണണം.
കോൾമയിർ പൂണ്ടൊരു ഞരക്കം ജാന്വേച്ചിയിൽ നിന്നുയർന്നു.
ചൂടുകുരുക്കൾ വന്ന കറുത്ത ചന്തിക്കുടങ്ങളിൽ മാംസദണ്ഡുരഞ്ഞപ്പോൾ അവരുടെ മാംസളതയേകിയ സുഖത്തിനൊപ്പം… അതിന്റെ പതുപതുപ്പിനൊപ്പം… കുരുക്കളുടെ നേർത്ത പരുപരുപ്പും അനുഭവിച്ചു.
പിടയാൻ മറന്ന് ജാന്വേച്ചിയും അത് കണ്ണടച്ചാസ്വദിച്ചുനിന്നു.
ഒരു കൈക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ മുലകൾ ഞെക്കിക്കുഴച്ച് മറ്റേ കൈ കീഴേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. അവരുടെ ചന്തിപ്പാളികൾ വിടർത്തിവച്ച് ചൂഴിയിലേക്ക് വടിവീരനെ നിവർത്തി വച്ചുകൊടുത്തു.
വിയർപ്പുപൊടിഞ്ഞ ആ ഇരുണ്ട ചാലിലിട്ട് ഇഴച്ചു. ഒപ്പമെന്റെ വിരലുകള്‍ അച്ഛൻ ഇന്നലെ പെരുമാറാന്‍ മറന്ന… എന്നെ മാടിവിളിച്ച അവരുടെ കൂതിപ്പൊട്ടിനെ തേടിയെത്തി.
“ ശ്ശെ.. കുഞ്ഞേ.. എന്തായീ കാട്ടണേ… അവിടെയൊക്കെ…… ശ്ശ്… വേണ്ടന്നേ…”
പറഞ്ഞുതീരുന്നതിന് മുമ്പ് എന്റെ നീണ്ടുരുണ്ട വിരൽ അവരുടെ കൂതിതുളയിൽ കേറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ആ കരിമൊട്ടിന്റെ ചുറ്റുമുള്ള ചുരുണ്ട ഞൊറിവുകൾ എന്റെ വിരലിന്റെ കട മോതിരം പോലെ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചു…
അവരുടെ കുണ്ടിക്കുള്ളിലെ ചൂടിലും നനവിലും എന്റെ ചുണ്ടുവിരൽ സ്ക്രൂ പോലെ തിരിഞ്ഞു.
“ ശ്ശ്… വേണ്ടെടാ.. കൈയ്യെട്…”
ജാന്വേച്ചി അവരുടെ കൊതത്തിനുള്ളിൽ തിരിയുന്ന വിരൽ തരുന്ന വേദനയിൽ ഞരങ്ങി. എന്റെ വിരൽത്തുമ്പിലിരുന്ന് പിടഞ്ഞു.
എന്നാല്‍ ഞാൻ വിടാനൊരുക്കമല്ലായിരുന്നു.
തോട്ടി കൊളുത്തി ആനയെ വലിക്കുന്ന പോലെ ഞാനാ പിടിയാനയുടെ കൊതത്തിൽ വിരൽവച്ച് കൊളുത്തി അടുക്കളുടെ പുറംചുവരിനോട് ചേർത്തുനിർത്തി.
അവരുടെ പെരുമുലകൾ ഭിത്തിയിൽ ഞെങ്ങിഞെരുങ്ങി. അവരുടെ അമർത്തിയ തേങ്ങൽ എന്നെ ലഹരി പിടിപ്പിച്ചു.
ഗതിയില്ലാതെ വികസിപ്പിച്ചുതന്ന അവരുടെ ഗുദത്തിൽ ഞാന്‍ ഒരു വിരലുകൂടി തള്ളിക്കേറ്റി.
“ ന്നെ.. വിട് മോനേ.. എന്തുവേണേലും ചെയ്യാം… ചെയ്യാൻ തരാടാ നിനക്ക്…”
