വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
വേലക്കാരി – പ്രാണനാഥനെനിക്കു നല്‍കിയ
പരമാനന്ദരസത്തെ…
രാവിലെ പറമ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങിയ ഞാൻ അനുഭൂതി നിറഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ മൂളിപ്പാട്ട് കേട്ടാണ് നോക്കിയത്.
ജാന്വേച്ചി മുറ്റത്ത് പ്ലാവിൽ വലിച്ചുകെട്ടിയ അയയിൽ തുണികൾ വിരിച്ചിടുന്നു.
അവർ കഴിഞ്ഞ രാത്രിയിലെ ഹരമോർത്ത് നീട്ടിവലിച്ച് പാടുകയായിരിക്കണം.
രണ്ടെണ്ണവും കൂടി ആ കുടുസുമുറിയിൽ കാട്ടിക്കൂട്ടിയ കുത്തിമറിയൽ മനസ്സിലേക്കോടിയെത്തി.
ജാന്വേച്ചി ശരിക്കും സുഖിച്ചിട്ടുണ്ട്. പണി പാളിയതും ഫ്യൂസടിച്ചുപോയതും അവരെ പണ്ണാൻ ആയുധവും ഉഴിഞ്ഞിരുന്ന എനിക്കായിരുന്നു.
അച്ഛനീ പണി കാണിക്കുമെന്ന് ഒട്ടും നിരീച്ചില്ല.
ഭർത്താവേ ശരണമെന്ന് കരുതി അമ്പലവും വഴിപാടുകളുമായി ജീവിതം കഴിക്കുന്ന അമ്മയിത് എങ്ങനെ താങ്ങും?
വേണ്ട, അവർ അറിയാതിരിക്കുന്നതാ നല്ലത്.
കുടുംബഭദ്രതയ്ക്കും എന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള പദ്ധതികൾക്കും. തല്ക്കാലം ഇതിങ്ങനെ പോട്ടെ.
ജാന്വേച്ചി എനിക്കും തരാമെന്ന് പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് ഞാൻ ഒക്കെ അറിഞ്ഞതായി അവരും അറിയണ്ട. എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് പിന്നീടൊരിക്കൽ പറയാം.
അച്ഛൻ പണിത അതേ പൂറ്റിലാണ് മോനും കളി പഠിച്ചതെന്ന്. .
അതുവരെ ഇതിങ്ങനെ തന്നെ പോട്ടെ…
“ ആഹ്ഹാ… വന്നോ? ഇതെവിടെയായിരുന്നു? കാലത്ത് മുറിയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടില്ലല്ലോ… ചായ ഇരുന്ന് തണുത്തു.”
അവർ തുണികൾ പിഴിഞ്ഞുവിരിച്ച് തിരക്കി.
“ ഞാൻ രാവിലെയൊന്ന് നടക്കാൻ പോയി.”
ഒരു പച്ചക്കള്ളം തട്ടിവിട്ടു. ജാന്വേച്ചി
രാവിലെ മുറ്റമടിക്കാൻ എഴുന്നേറ്റ് പോവുന്നതും കാത്ത് അലമാരയിൽ ചുരുണ്ടുകൂടി ഇരുന്നതിന്റെ പാട് എനിക്കല്ല അറിയൂ!
മേലാസകലം നല്ല വേദന.
ചൂട് വെള്ളത്തില്‍ ഒന്ന് കുളിച്ചാലേ ശരിയാവൂ.
“ അച്ഛനേം അമ്മേം കണ്ടില്ലല്ലോ ജാന്വേച്ചി….”
“ സാറ് കാലത്തെ ബസ്സിന് തന്നെ തിരിച്ചുപോയി. നളിനി അമ്പലത്തിലും…”
“ അപ്പൊ ഉളുക്കിന്റെ വേദന മാറി. അല്ലേ”
“ ആ… മാറിക്കാണും. നീയെന്താ ചോദിക്കാഞ്ഞെ? നല്ല മോനാ.. ”
“ അതെന്തായാലും നന്നായി…”
“ എന്തേ?”
“ അമ്മ പോയത്… കാര്യങ്ങളൊക്കെ നടക്കണ്ടേ..?”
ജാന്വേച്ചി എന്നെയൊന്ന് ഇരുത്തിനോക്കിയിട്ട് ബക്കറ്റില്‍ നിന്ന് തുണിയെടുക്കാൻ കുനിഞ്ഞു.
അങ്ങനെ താഴ്ന്നപ്പോൾ അകന്നുവലിഞ്ഞ ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ നിന്ന് അവരുടെ മുലക്കുടങ്ങൾ തള്ളിവന്നു. ഇന്നലെക്കൊണ്ട് അവയ്ക്ക് കൂടുതല്‍ വലിപ്പം വച്ചപോലെ.
മുഖമുയർത്തിനോക്കിയ ചേച്ചി കാണുന്നത് അങ്ങോട്ടുനോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്ന എന്നെയാണ്.
