വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
വേലക്കാരി – പ്രാണനാഥനെനിക്കു നല്‍കിയ
പരമാനന്ദരസത്തെ…
രാവിലെ പറമ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങിയ ഞാൻ അനുഭൂതി നിറഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ മൂളിപ്പാട്ട് കേട്ടാണ് നോക്കിയത്.
ജാന്വേച്ചി മുറ്റത്ത് പ്ലാവിൽ വലിച്ചുകെട്ടിയ അയയിൽ തുണികൾ വിരിച്ചിടുന്നു.
അവർ കഴിഞ്ഞ രാത്രിയിലെ ഹരമോർത്ത് നീട്ടിവലിച്ച് പാടുകയായിരിക്കണം.
രണ്ടെണ്ണവും കൂടി ആ കുടുസുമുറിയിൽ കാട്ടിക്കൂട്ടിയ കുത്തിമറിയൽ മനസ്സിലേക്കോടിയെത്തി.
ജാന്വേച്ചി ശരിക്കും സുഖിച്ചിട്ടുണ്ട്. പണി പാളിയതും ഫ്യൂസടിച്ചുപോയതും അവരെ പണ്ണാൻ ആയുധവും ഉഴിഞ്ഞിരുന്ന എനിക്കായിരുന്നു.
അച്ഛനീ പണി കാണിക്കുമെന്ന് ഒട്ടും നിരീച്ചില്ല.
ഭർത്താവേ ശരണമെന്ന് കരുതി അമ്പലവും വഴിപാടുകളുമായി ജീവിതം കഴിക്കുന്ന അമ്മയിത് എങ്ങനെ താങ്ങും?
വേണ്ട, അവർ അറിയാതിരിക്കുന്നതാ നല്ലത്.
കുടുംബഭദ്രതയ്ക്കും എന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള പദ്ധതികൾക്കും. തല്ക്കാലം ഇതിങ്ങനെ പോട്ടെ.
ജാന്വേച്ചി എനിക്കും തരാമെന്ന് പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് ഞാൻ ഒക്കെ അറിഞ്ഞതായി അവരും അറിയണ്ട. എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് പിന്നീടൊരിക്കൽ പറയാം.
അച്ഛൻ പണിത അതേ പൂറ്റിലാണ് മോനും കളി പഠിച്ചതെന്ന്. .
അതുവരെ ഇതിങ്ങനെ തന്നെ പോട്ടെ…
“ ആഹ്ഹാ… വന്നോ? ഇതെവിടെയായിരുന്നു? കാലത്ത് മുറിയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടില്ലല്ലോ… ചായ ഇരുന്ന് തണുത്തു.”
അവർ തുണികൾ പിഴിഞ്ഞുവിരിച്ച് തിരക്കി.
“ ഞാൻ രാവിലെയൊന്ന് നടക്കാൻ പോയി.”
ഒരു പച്ചക്കള്ളം തട്ടിവിട്ടു. ജാന്വേച്ചി
രാവിലെ മുറ്റമടിക്കാൻ എഴുന്നേറ്റ് പോവുന്നതും കാത്ത് അലമാരയിൽ ചുരുണ്ടുകൂടി ഇരുന്നതിന്റെ പാട് എനിക്കല്ല അറിയൂ!
മേലാസകലം നല്ല വേദന.
ചൂട് വെള്ളത്തില്‍ ഒന്ന് കുളിച്ചാലേ ശരിയാവൂ.
“ അച്ഛനേം അമ്മേം കണ്ടില്ലല്ലോ ജാന്വേച്ചി….”
“ സാറ് കാലത്തെ ബസ്സിന് തന്നെ തിരിച്ചുപോയി. നളിനി അമ്പലത്തിലും…”
“ അപ്പൊ ഉളുക്കിന്റെ വേദന മാറി. അല്ലേ”
“ ആ… മാറിക്കാണും. നീയെന്താ ചോദിക്കാഞ്ഞെ? നല്ല മോനാ.. ”
“ അതെന്തായാലും നന്നായി…”
“ എന്തേ?”
“ അമ്മ പോയത്… കാര്യങ്ങളൊക്കെ നടക്കണ്ടേ..?”
ജാന്വേച്ചി എന്നെയൊന്ന് ഇരുത്തിനോക്കിയിട്ട് ബക്കറ്റില്‍ നിന്ന് തുണിയെടുക്കാൻ കുനിഞ്ഞു.
അങ്ങനെ താഴ്ന്നപ്പോൾ അകന്നുവലിഞ്ഞ ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ നിന്ന് അവരുടെ മുലക്കുടങ്ങൾ തള്ളിവന്നു. ഇന്നലെക്കൊണ്ട് അവയ്ക്ക് കൂടുതല്‍ വലിപ്പം വച്ചപോലെ.
മുഖമുയർത്തിനോക്കിയ ചേച്ചി കാണുന്നത് അങ്ങോട്ടുനോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്ന എന്നെയാണ്.
“ ഇങ്ങനെ വലിച്ച് ചോര കുടിക്കാതെന്റെ കുഞ്ഞേ.”
അവർ നിവർന്നുനിന്ന് ബ്ലൗസ് മുകളിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു. ഭാരമേറിയ ആ കരിക്കുകൾ ഒന്നുലഞ്ഞു.
“ അതിരിക്കട്ടെ എന്തേ ഇപ്പൊ അച്ഛനേം അമ്മേം തിരക്കാൻ കാര്യം?”
“ വെറുതെ…”
“ വെറുതെയൊന്നുമല്ല.. നിന്റെ അർത്ഥം വച്ച സംസാരം മനസ്സിലായി. ഒടിയന്റെ മുന്നീ കൂടുതല്‍ മായം തിരിയണ്ട. കുഞ്ഞിന്റെ കുറച്ചുനാളത്തെ പരവേശവും കാട്ടിക്കൂട്ടലമൊക്കെ ജാനുവും കാണണതല്ലേ? നിപ്പും മട്ടും കണ്ടാലറിയാം… നീ അമ്മയൊന്ന് അമ്പലത്തിൽ പോയിക്കിട്ടാൻ കാത്തിരിക്കുവാരുന്നെന്ന്…”
“ മനസ്സിലായി, അല്ലേ…” ഞാനൊരു ചമ്മിയ ചിരി അഭിനയിച്ചു.
“ ഈ പ്രായത്തിലുള്ള പിള്ളേരെ ഞാനും കുറേ കാണുന്നതല്ലേ മോനേ… ഒന്നിനെ വളർത്തുന്നുമുണ്ട്.
തള്ളുള്ള ബസ്സിലൊക്കെ കോളേജുപിള്ളേരുടെ മുന്നിലെങ്ങാനും നിന്നാ.. തീർന്നു. മുണ്ടിന് കട്ടിയില്ലേൽ… ജട്ടിയിടാൻ മറന്നാൽ… എപ്പൊ നാണംകെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചാ മതി. എവിടെയെങ്കിലും ഒരു തൊള കണ്ടാൽ അവിടെ കേറ്റാൻ നടക്കണ പ്രായമല്ല്യോ നിന്റെ…”
ഞാനൊരു ഇളിഭ്യച്ചിരി ചിരിച്ചോണ്ട് നിന്നു.
“ ചിരിക്കുവൊന്നും വേണ്ട. ദേ… കുഞ്ഞേ… പിന്നേ… ചേച്ചീയൊരു കാര്യം പറഞ്ഞേക്കാം… നമ്മളിനി പഴയ പോലൊന്നും വേണ്ട…എന്റെ പുറകെ നീ നടക്കുവേം വേണ്ട. ദൈവത്തിന് നിരക്കാത്തതാ അത്….”
“ ഇന്നലെ മുതലാണോ ഈ ബോധോദയം ഉണ്ടായെ…?”
എടുത്തടിച്ചപോലെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
അവരെന്നെ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി.
“ നീയെന്താ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്?
“ അല്ലാ… മിനിഞ്ഞാന്നുകൂടി ചേച്ചി എന്തൊക്കെയാ പറഞ്ഞത്… അമ്മയൊന്ന് മാറെട്ടെടാ.. മോന്റെ എല്ലാ വിശപ്പും ഞാന്‍ തീർക്കണൊണ്ടെന്നല്ലേ….”
“ ഓ, അങ്ങനെ.. അത് എനിക്കും അങ്ങനൊരു തെറ്റ് പറ്റീന്നുവച്ചോ… നിന്റെ വളർച്ചയും… ഒളിഞ്ഞുനോട്ടവും കൊഞ്ചിക്കൊഴയലൂടി ആയപ്പൊ എനിക്കും വട്ടു കേറിപ്പോയി. പക്ഷേ… ഇപ്പൊ ഒരു വല്ലായ്മ പോലെ… ഒന്നുമില്ലേലും എന്റെ മോന്റെ പ്രായമല്ലേടാ നിനക്ക്… ആ ഞാന്‍ എങ്ങനാടാ നീയുമായിട്ട്…”
കാര്യങ്ങളുടെ കിടപ്പുവശം എനിക്കേകദേശം മനസ്സിലായി. ഒന്നരമാസമായി പതിവുമഴയ്ക്ക് ദാഹിച്ചിരുന്ന വരണ്ട മരുഭൂമിയായിരുന്നു ജാന്വേച്ചി… അത് കിട്ടാഞ്ഞപ്പോൾ കളിച്ച് പരിചയമില്ലാത്ത കന്നിയങ്കക്കാരന്റെ പുതുമഴയെങ്കിലും പെയ്തിരുന്നെങ്കിലെന്ന് അവർ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.
ഇന്നലെ അച്ഛൻ അവരുടെ വരണ്ട പൂറിന്റെ അധോഭാഗങ്ങളിൽ പേമാരിയായി പെയ്തിറങ്ങിയപ്പോൾ തല്ക്കാലത്തേക്ക് അവരുടെ കടി ശമിച്ചുകാണും. കൂടാതെ അടുത്ത ഞായറാഴ്ചയും അച്ഛൻ വരും. അപ്പൊ വെറുതെ റിസ്ക്ക് എടുക്കുന്നെന്തിനാ…
അച്ഛനെപ്പോലെ രഹസ്യം സൂക്ഷിക്കാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ലേലോ. ശരിക്കുമെനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. എങ്കിലും അത് പുറത്തുകാട്ടാതെ നിന്നു.
“ നീയെന്താ മിണ്ടാത്തേ? പെണങ്ങിയോ?”
“ എന്തിന്?”
അവർ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് അരികിലേക്ക് വന്നു.
“ നീയെന്നോട് പിണങ്ങണ്ട. ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതാ…” അവർ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ കവിളിൽ നുള്ളി.
“ ഇത്രേം നേരം എവിടെയായിരുന്നു നീ? ഞാൻ വിചാരിച്ചു നീയെന്റെ പുറത്ത് കേറാൻ നളിനി പോവുന്നതും നോക്കിയിരിക്കുവാരുന്നെന്ന്… എന്നിട്ട് കണ്ടില്ലല്ലോ.. ഇന്നിനിയിപ്പൊ ഒന്നും നടക്കില്ല. അവള് വരാറായി…”
ഞാനാകെ വിഷണ്ണനായി. ജാന്വേച്ചിക്കത് മനസ്സിലായി.
“ എന്താടാ ചെക്കാ മുഖത്തൊരു വാട്ടം? ഈ സമയത്ത് എന്തേലും കാട്ടുന്നത് അബദ്ധമായോണ്ടല്ലേ… അല്ലാതെ ഇഷ്ടമില്ലാത്തോണ്ടാണോ? നളിനിയെങ്ങാനും വന്നാൽ…”
“ ‘നളിനിയെങ്ങാനും വന്നാൽ… നളിനിയെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാൽ…'
ചേച്ചിയിത് ദിവസവും എത്ര പ്രാവശ്യം എത്ര പേരോട് പറയും?!”
സങ്കടം സഹിക്കാനാവാതെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞുപോയി.
“ നീയെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്?”
അവരുടെ മുഖത്തൊരു സംശയഭാവം.
“ അതൊന്നുമില്ല… ഇത് പറ.. അമ്മ വരാറൊന്നുമായില്ല… ഇനി അമ്പലത്തിൽ പോണ ദിവസം സരിതാന്റീടെ വീട്ടിലും ഒന്ന് കേറണമെന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു.”
“ അതിതിന്റെ തൊട്ടപ്പുറത്തല്ലേ… അവിടുന്നിങ്ങോട്ട് വരാൻ സമയം അധികമൊന്നും വേണ്ടെന്ന് അറിയാലോ…”
ചേച്ചി തുണി പിഴിഞ്ഞ് അയേൽ വിരിക്കാൻ നോക്കുകയായിരുന്നു.
“ സരിതാന്റീടെ വീട്ടീന്നോ…? അമ്മയവിടെ പോയാല്‍ വെടീം പറഞ്ഞിരുന്ന് വരാൻ നേരം ഉച്ച കഴിയും”
ഞാൻ എന്റെ ഭാഗം ന്യായീകരിച്ചു.
“ അതെന്തോ ആവട്ടെ… നിനക്ക് പറ്റുമെങ്കില്‍ ഈ തുണിയൊന്ന് അയയിൽ വിരിച്ചുതാ… നിന്റെ അച്ഛൻ ഇന്നലെ കെട്ടീട്ട് പോയത് എനിക്ക് എത്തുന്നില്ല.”
പെട്ടെന്നൊരു കുസൃതി തോന്നി. ഞാനവരെ ഉടുമ്പടക്കം പിന്നിൽനിന്നും പിടിച്ച് പൊക്കി അയയിലേക്കുയർത്തി.
“ ഞാനെന്തിനാ ചേച്ചി വിരിക്കണത്? ചേച്ചിക്ക് തന്നെ വിരിച്ചൂടേ?”
“ എന്താടാ ഈ കാട്ടണേ… എന്റീശ്വരാ… ആരെങ്കിലും വന്ന് കണ്ടാൽ….! വിട്.. എന്നെ താഴെയിറക്കടാ…”
“ പെട്ടെന്ന് വിരിച്ചാൽ പെട്ടെന്ന് ഇറക്കാം.”
പിന്നെയവർ എതിർത്തില്ല. ആ കനത്ത ചന്തികളുടെ ഭാരം എന്റെ നെഞ്ചിലമർന്നു.
“ മ്ംം.. മതി. കഴിഞ്ഞു.. ഇനി താഴെയിറക്ക്”
തുണിയൊക്കെ വിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി അവർ പറഞ്ഞു.
ഞാന്‍ പതുക്കെ അവരെ എന്റെ ദേഹത്തോട് ചേർത്തുരുമ്മി താഴേക്ക് നിരക്കി.
അലക്കാൻ നേരം അവർ എടുത്തു കുത്തിയിരുന്ന മുണ്ട്, നിരങ്ങിയിറങ്ങുമ്പോൾ മുകളിലേക്ക് തെറുത്തുകയറി.
താഴേക്ക് നോക്കുന്തോറും കടഞ്ഞെടുത്ത കണങ്കാലുകളും കറുത്ത് തടിച്ചുരുണ്ട പിൻതുടകളും ദൃശ്യമാവുന്നു. ഞാന്‍ ശ്വാസമടക്കി പിടിച്ച് അവരെ താഴേക്കിറക്കി…
കുനിഞ്ഞ് നോക്കുമ്പോൾ അവരുടെ മുണ്ട് തെറുത്തുകയറി ചന്തിക്കുടങ്ങൾക്കും മുകളിലെത്തി. എങ്കിലും ജട്ടിയിട്ടിട്ടുണ്ട്..
ആ മുഴുത്ത കുണ്ടിപ്പന്തുകളിൽ മഞ്ഞ ജട്ടി പതിഞ്ഞു കിടന്നു. അത് അങ്ങിങ്ങായി പിഞ്ചിക്കീറിയിട്ടുണ്ട്.
നൂല് വലിഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന ആ ദ്വാരങ്ങളിലുടെ അവരുടെ കറുത്ത ചന്തികളുടെ അംശങ്ങള്‍ കാണാം.
ഞാനൊന്ന് ശ്വാസമടക്കി.
പഴകിയ ജട്ടിയിൽ പൊതിഞ്ഞ ആ ഫുഡ്ബോളുകളിൽ എന്റെ കുണ്ണയമർത്തി. ഹൗ! എന്തൊരു പതുപതുപ്പ്!
ആച്ഛനിവരുടെ കുണ്ടിയിൽ കേറ്റിക്കാണുമോ?
ഹലുവ പോലെ കുണ്ടി കിട്ടിയിട്ടും കേറ്റിയിലേൽ അങ്ങേരൊരു മണ്ടൻ തന്നെ.
പഞ്ഞിക്കെട്ടിന്റെ മാർദ്ദവമേറിയ നിതംബങ്ങളിൽ എന്റെ ജട്ടിക്കുള്ളിൽ വടിയായി മുകളിലേക്ക് നിന്ന ആറിഞ്ച് കരിവീട്ടിയിട്ട് ഉരച്ചു. (തുടരും )
