വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
“ഇത്രേം കാലം ഇയ്യൊരു പാവാണെന്നാ കരുതിയെ… അന്റെ കൂടെ നടന്ന് എന്റെ ചെക്കനൂടെ വെടക്കാക്കുവല്ലോ റബ്ബേ…”
“പാവമോ? അതു ചുമ്മാ… ഇത്ത തന്നെയല്ലേ പറഞ്ഞത് ഞാൻ ഇത്തേടെ പൊറത്തു കേറാൻ കാത്തിരിക്കുവാരുന്നെന്ന്…”
“അത് പിന്നെ.. അന്റെ നോട്ടോം ഭാവോമൊക്കെ കണ്ടാൽ അറിഞ്ഞൂടേ… നോക്കിയങ്ങ് ചാറൂറ്റിക്കുടിക്കുവല്ലാരുന്നോ.. ഇതുപോലെ എത്രയെണ്ണത്തെ കാണുന്നതാ… ചന്തേലും മറ്റും..”
“അവരെ കുറ്റം പറയാനൊക്കൂലിത്താ… ഫാസിക്കാനേം. ഈ വണ്ടി കണ്ടാൽ പഴേ മോഡലാണേലും ആരുമൊന്ന് ഓടിച്ചുപ്പോവും…”
ഞാൻ തട്ടിവിട്ടു.
അവർ എന്നെ നോക്കിയൊന്ന് ഇരുത്തിമൂളി.
“അന്റെയൊരു വണ്ടി…! എന്താപ്പൊ ഇത്ര കാണാൻ… എല്ലാവർക്കും ഒള്ളതൊക്കെ തന്നല്ലേ എനിക്കുമുള്ളൂ…”
“അല്ലല്ല… അവരെക്കാളൊക്കെ കൂടുതലാ… ബംബറും ഡിക്കിയുമൊക്കെ ഇത്രേമുള്ള വേറൊരു വണ്ടി കാട്ടിത്താ…”
“എന്നുവച്ചാ…?”
“ഇത്തയ്ക്ക് അറിയില്ലേ…”
“എനിക്കിപ്പഴത്തെ ചെക്കന്മാരുടെ സംസാരമൊന്നും തിരിയണില്ല.. ഇയ്യൊന്ന് തെളിച്ചുപറ…”
“ബംബറെന്നു വച്ചാ മൊല.. അതോരോന്നും അഞ്ച് കിലോ കാണുമെന്ന്… ഡിക്കിന്ന് വച്ചാൽ ചന്തി… അത് നല്ല ഗുണ്ടുമണിയാണെന്നാ പറഞ്ഞെ…”
“ശ്ശീ… ഈ ചെക്കൻ… എവിടുന്ന് കിട്ടുന്നോ ഈ വഷളത്തരങ്ങളൊക്കെ…”
അവരെന്റെ ചെവിക്കു പിടിച്ച് തിരുമ്മി.
