വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
വേലക്കാരി – “മതിയെടി…. ഇക്കിളിയെടുക്കുന്നു… മാറെടി”
അയാൾ നബീസത്തയുടെ തല പിടിച്ച് പൊക്കി.
“മിടുക്കി… ഇനി ഷാഹിനയെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവിട്ടോ… നാളെ തന്നെ ആയിക്കോട്ടെ. പല പൂറിൽ കേറുന്നതാണേലും കൊറച്ചീസം ബീവീടെ പൂറിൽ കേറാത്തോണ്ട് ഒരു സൊഖക്കുറവ്. നോക്കീം കണ്ടും നിന്നാ ഓൾക്കവിടെ ഒരു പ്രശ്നവുണ്ടാവില്ല. അതല്ല സ്ത്രീധനോം തരത്തില്ല, മറ്റൊള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ പണ്ണാനും സമ്മതിക്കില്ലെന്നാണേൽ…. ഓള് ഇവിടെ നിന്നുപോവും.”
നബീസത്ത ഒന്നും ഉരിയാടിയില്ല. മെല്ലെ പുതപ്പുകൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചു.
“ഇങ്ങള് ബേജാറാവാതിരി. ഓളോടും ബേജാറാവാതിരിക്കാൻ പറ… ചോരേം നീരുമുള്ള ആണുങ്ങളായാൽ ഇത്തരം അല്ലറ ചില്ലറ ചുറ്റിക്കളിയൊക്കെ പതിവാ…”
നബീസത്തയുടെ വരിഞ്ഞുകെട്ടിയ മുലകൾക്കുമേൽ അയാളൊന്ന് ചിരിച്ചോണ്ട് പിടിച്ചു.
ഒന്ന് ചിരിക്കുകയോ അതിന് മറുപടി പറയുകയോ ചെയ്യാതെ നബീസത്ത തിരക്കിട്ട് മുറി വിടുന്നു. ആവശ്യത്തിൽ ഒരു നിമിഷം പോലും കൂടുതല്‍ മരുമകന്റെ അടുത്ത് നിൽക്കാൻ മനസ്സില്ലാത്ത പോലെ.
ഫാസിക്ക ഒരാലസ്യത്തോടെ മലർന്നു കിടന്ന് സിഗരറ്റ് കത്തിക്കുന്നു. വിഡിയോ അവസാനിച്ചു.
ഞാൻ ചുമ്മാ അടുത്ത വീഡിയോകളും പ്ലേ ചെയ്തു. രണ്ടാമത്തെ വിഡിയോയിൽ ഒന്നുമില്ല. മുറ്റത്തെ പൂവും കായും ആടുകളും മാത്രം. പക്ഷേ മൂന്നാമത്തെ വിഡിയോ! അത് പ്ലേ ചെയ്തപ്പൊ ഞാൻ ഞെട്ടി. ഇല്ല.. ഇനി അതൂടി ഞാന്‍ താങ്ങില്ല. വെടി എപ്പോഴേ പൊട്ടി. ഇന്നുതന്നെ രണ്ടെണ്ണം പൊട്ടിച്ചു.
ഒന്ന് ഷാഹിനയുടെ പൂറ്റിലും മറ്റേത് എന്റെ കയ്യിലിരുന്നും. അത്യാഗ്രഹമാണെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും അടുത്തത് പറ്റുമെങ്കില്‍ നബീസത്തയുടെ പൂറ്റിലിട്ട് പൊട്ടിക്കണം. ഈ വീഡിയോ കൂടി കണ്ടാല്‍ അതിനുള്ള ഊർജ്ജം കിട്ടിയെന്നു വരില്ല. ഒരു മണിക്കൂറൂടി കഴിഞ്ഞാൽ അവരെ ടീസ് ചെയ്യാനും ഒരു മൂഡ് വേണം. ആ വിഡിയോ കണ്ട് വീണ്ടും ഫണം വിരിച്ച കരിമൂർഖനെ ഞാൻ പത്തിക്കടിച്ച് ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി കാലിനിടയിൽ തിരുകി. പിന്നെ ടാപ്പടച്ച് ബാത്ത്രൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി നല്ല പിള്ളയായി ടിവി കണ്ടോണ്ടിരുന്നു.
വൈകിട്ട് അവിടെനിന്നും യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോൾ ഷാഹിന എന്നെ വിട്ടുപിരിയാൻ മനസ്സില്ലാതെ മന്ദഹാസം തൂകുവായിരുന്നു. അവളെ തിരിച്ചും ചിരിച്ചുകാട്ടി പിന്നെ വരാമെന്ന സൂചന കൊടുത്തെങ്കിലും എന്റെ ശ്രദ്ധ മുഴുവന്‍ കാറിന്റെ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിലിരിക്കുന്ന അവളുടെ ഉമ്മയുടെ മേത്തായിരുന്നു.
കാറിലിരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ചളിയടിച്ചും കൊച്ചുവർത്താനം പറഞ്ഞും അവരെ പാട്ടിലാക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ഒന്നും ഏശിയില്ല. ഞാൻ ഒരുവിധത്തിലും കടക്കാതിരിക്കാൽ അവർ പൂറിന് മണിച്ചിത്രത്താഴിട്ടപോലെ. ഇത്തയ്ക്ക് എന്തോ വാശി മാതിരി അവരെന്നോട് കൂടുതല്‍ ലോഹ്യത്തിനൊന്നും നിന്നില്ല.
ഹോട്ടലിൽ കേറി ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ വിളിച്ചപ്പോഴും കൂട്ടാക്കാതെ മുഖവും വീർപ്പിച്ചുകെട്ടി ഇരുന്നപ്പോഴാണ് ഒടുവില്‍ എനിക്കത് എടുക്കേണ്ടി വന്നത്. ഞാൻ വണ്ടി ഒരു ഹോട്ടലിന്റെ സൈഡിൽ നിർത്തിയിട്ട് ഫോണെടുത്തു. പിന്നെ അവരുടെ കൺമുമ്പിൽ വീഡിയോ പ്ലേ ചെയ്തു.
ആദ്യം അവരൊന്ന് പകച്ചു. പിന്നെ ഭയം കൊണ്ട് വിറച്ചു. പെട്ടെന്നുതന്നെ സമനില വീണ്ടെടുത്ത് നബീസത്ത സ്ക്രീൻ കൈ കൊണ്ട് പൊത്തി.
“പടച്ച റബ്ബേ… വേണ്ട മോനേ… വേണ്ട… എന്നാലും ആ ഹറാമ്പറന്നോള് ഇങ്ങനെ ചെയ്യുമെന്ന് കരുതീല്ല.”
അവർ വിതുമ്പിക്കരഞ്ഞു. നബീസത്ത വിചാരിച്ചത് അവരെ ഒതുക്കാന്‍ ഷാഹിന ഓൾടെ ഉമ്മയുടെ കളി എനിക്ക് അയച്ചുതന്നെന്നാണ്.
“വെറുതെ അവളെ പഴിക്കണ്ട ഇത്ത.. ഞാനിത് ഇന്ന് തൊടിയിലെ നിങ്ങടെ സംസാരം കേട്ടപ്പൊ അവൾടെ ഫോണിന്ന് പൊക്കിയതാ…”
ഞാൻ ഡ്രൈവിങ് സീറ്റില്‍ ഇരുന്ന് ഷാഹിനയുടെ നിരപരാധിത്വം അറിയിച്ചു.
അവർ ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചിരുന്നു. എങ്ങനെയാവും ഇത് സംഭവിച്ചിരിക്കുകയെന്ന് ഊഹിച്ചെടുത്തപ്പോഴേക്കും ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി
“എന്നാലും ഇയ്യിത് ചെയ്യൂന്ന് കരുതീല…”
“വേണമെന്ന് വച്ചിട്ടല്ല…”
“ഇനിക്ക് അന്നെ അറിഞ്ഞൂടേ… ഇന്നത്തെ സംഭവത്തിന് മുന്നേ ഇനിക്ക് അറിയാം ഇയ്യെന്റെ പൊറത്തുകേറാൻ കാത്തിരിക്കുവാരുന്നെന്ന്… ഞാൻ കാണാത്തതല്ലല്ലോ നിന്റെ നോട്ടം ഭാവോമൊക്കെ…”
“അതുമുണ്ടായിരുന്നെന്ന് കൂട്ടിക്കോ…. പക്ഷേ….”
“എപ്പഴാ വേണ്ടേന്ന് പറഞ്ഞാ മതി.. ഒരു ശെയ്ത്താനുകൂടി മടിക്കുത്ത് തരുന്നേന് എനിക്ക് വെഷമമില്ല… ഇയ്യിത് ആരേം കാണിക്കില്ലെങ്കിൽ…”
അവർ കണ്ണു തുടച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവരുടെ സംസാരത്തിലും ഭാവത്തിലും ഒരുതരം നിസ്സഹായത ആയിരുന്നു.
ആ നിമിഷം ഞാനൊന്ന് തോറ്റപോലെ… മരുമകനുമായുള്ള ആ താത്തയുടെ വേഴ്ചാരംഗം മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു. വികാരം മരിച്ച പെണ്ണിന്റെ സംഭോഗം. നിർബന്ധിച്ച് ചെയ്യിക്കുന്നതിൽ തെറ്റൊന്നുമില്ല. പക്ഷേ അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോഴും ഒരു ത്രില്ല് വേണം. പാതി മനസ്സ് മുഴുവന്‍ മനസ്സാക്കി എടുക്കാനുള്ള മിടുക്ക് വേണം. ഫാസിലിന് അതിനുള്ള കഴിവ് ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ അതോ ഇത്തയുടെ സ്ഥായീഭാവം അതാണോ എന്നറിയില്ല. ചത്ത മനസ്സോടെ കിടന്നുതരുന്ന അവരെ ചെയ്യാൻ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല. എന്തെങ്കിലും ഒരു വികാരം വേണ്ടേ?
ഞാൻ കാറിന് പുറത്തിറങ്ങി ഇത്തയ്ക്ക് ഡോറ് തുറന്നുകൊടുത്തു.
“ഇറങ്ങിത്താ.. വല്ലതും കഴിച്ചിട്ടാവാം ബാക്കി…”
“ഇയ്യ് പോയി കഴിച്ചോ.. എനിക്കൊന്നും തൊണ്ടയില്‍ ഇറങ്ങില്ല..”
അവർ നിരാശ നിഴലിച്ച സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ഇറങ്ങ് ഇത്താ… ഒന്നും കഴിക്കണ്ട… എന്റെ കൂടെ അവിടെ ഇരുന്നാ മതി..”
അവർ ഒരുനിമിഷം അനങ്ങിയില്ല. പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി എന്റെ പിന്നാലെ ഹോട്ടലിലേക്ക് നടന്നു.
ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞൊരു ടേബിളിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ നബീസത്തയും എനിക്ക് എതിരെയിരുന്നു. ആ മുഖം മ്ലാനമായിരുന്നു. ഞാൻ രണ്ട് പ്ലേറ്റ് പൊറോട്ടയും ചിക്കന്‍ കറിയും ഓർഡർ ചെയ്തു.
അവർ ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കിയപ്പോൾ ഞാന്‍ എന്റെ നയം വ്യക്തമാക്കി.
“ഞാൻ കഴിക്കുമ്പോൾ മറ്റൊരാള്‍ കഴിക്കാതെ നോക്കിയിരിക്കുന്നത് എനിക്കിത്തിരി ബുദ്ധിമുട്ടാ ഇത്താ… എനിക്ക് വേണ്ടി… പ്ലീസ്”
അവർ പിന്നെ കൂടുതൽ എതിർത്തില്ല. എന്നാലും പിറുപിറുത്തു.
“ഇനി ഇയ്യ് പറേണപോലാണല്ലോ കാര്യങ്ങള്..”
അവർ എന്തൊക്കെയോ കൊത്തിപ്പെറുക്കി കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി.
എനിക്ക് എന്തോ ഒരു വല്ലായ്മ പോലെ. ഇതൊന്നുമല്ലല്ലോ പ്രതീക്ഷിച്ചത്. ഇരയെ ആക്രമിച്ച് കീഴടക്കുന്നതിനേ അതിന്റേതായ ഒരു ഹരമുള്ളൂ. പൊറോട്ട കഴിച്ചോണ്ട് ഞാൻ ഇടംകൈ കൊണ്ട് ഫോണെടുത്തു. അവര് കാൺകെ ആ വിഡിയോ എടുത്തു.
“ഇത്താ… ദേ നോക്ക്…”
ഒരു വീഡിയോ ഡിലീറ്റ് ചെയ്യുന്നത് കാണിച്ചാലും അവർക്ക് അത് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള വിദ്യാഭ്യാസമോ അറിവോ ഒന്നുമില്ല. എങ്കിലും തികച്ചും സത്യസന്ധമായി ഞാൻ എന്റെ പക്കലുള്ള ഒരേയൊരു കോപ്പി അവരുടെ മുന്നില്‍ വച്ച് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു.
“ദേ… വിഡിയോ കളഞ്ഞിട്ടുണ്ട് കേട്ടോ..”
അവരുടെ മുഖത്ത് ആദ്യം തെല്ലൊരു ആശ്വാസം. എങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെയത് ആശങ്കയ്ക്ക് വഴിമാറി. ചെയ്തത് പൂർണ്ണമായും വിശ്വസിക്കാത്തതുപോലെ. ബില്ലും പേ ചെയ്ത് യാത്ര പുനരാരംഭിച്ചപ്പോഴും അവർ നിസംഗയായിരുന്നു.
“എന്താ ഇത്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ? ഇനീമെന്തിനാ പെണക്കം? ഞാൻ ഒക്കെ കളഞ്ഞില്ലേ?”
“എന്ന് ഇയ്യ് പറയുന്നതല്ലേ… ഇത് കളഞ്ഞില്ലെന്നോ വേറെ ഫോണില്‍ ഇല്ലെന്നോ പഠിപ്പും വിവരോമില്ലാത്ത എനിക്ക് അറിയാൻ പറ്റൂലല്ലോ…”
“ശരിയാ… ഇത്ത പറഞ്ഞതൊക്കെ കാര്യമാ… പക്ഷേ ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ… ഷിയാസോ ഷാഹിനയോ കൂടെയില്ല… തിരിച്ച് വീട്ടിലെത്തിച്ചാൽ ഇത്തയെ പിന്നെ കിട്ടില്ല. അപ്പൊ ഇത്രേം നല്ലൊരു അവസരമുണ്ടായിട്ടും ഇത്ത റെഡിയാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും എനിക്കിത് കളയേണ്ട കാര്യമുണ്ടായിരുന്നോ?”
ഒരു നിമിഷത്തെ നിശ്ശബ്ദത. അവരൊന്ന് ആലോചിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി.
“പിന്നെ എന്തിനാ കളഞ്ഞത്…?”
മുന്നിലെ റോഡിലേക്ക് കണ്ണും നട്ട് അവർ ചോദിച്ചു.
“ആ വീഡിയോയിൽ ഇത്തയുടെ മൊഖം ഞാനും കണ്ടതല്ലേ… കണ്ടപ്പൊ വിഷമം തോന്നി. ഒരു പെണ്ണിനെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി ഒന്നും ചെയ്തിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് തോന്നി.”
(അത് കഴിഞ്ഞും ഞാന്‍ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി പലരെയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്നത് വേറെ കാര്യം. പക്ഷേ ആ സമയത്ത് അവരുടെ മുന്നില്‍ നല്ല പിള്ളയാവേണ്ടത് എന്റെ ആവശ്യമായിരുന്നു.)
“ അതിലും ഭേദം വല്ല വാഴയ്ക്കും തൊളയിട്ട് അടിക്കുകയാ…”
ഞാനൊരു പഞ്ച് ഡയലോഗ് കൂടിയങ്ങ് കാച്ചി. അതിലവർ വീണെന്നു തോന്നുന്നു.
“അപ്പൊ ബുദ്ധിയുണ്ട്…”
അവരെന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു. ആ മുഖത്തും ഒരു ചിരി അരിച്ചെത്താൻ ഭാവിച്ചിട്ട് എങ്ങോട്ടോ മാഞ്ഞപോലെ. പിന്നീടും ഒന്നുരണ്ട് നിമിഷത്തെ നിശ്ശബ്ദത. പിന്നെ അവരൊന്ന് മുരടനക്കി.
“ആ പെണ്ണിന്റെ കൊതി മാറീല്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാൻ കണ്ട് പോവാൻ നേരമൊള്ള ഓൾടെ ചിരീം നോട്ടമൊക്കെ… ഇത് ഒരു നടയ്ക്ക് പോവൂല. അന്നെ ഇനീ വിളിച്ചുകേറ്റും. പാവം പെണ്ണാരുന്ന്… ഓളെക്കൂടി വെടക്കാക്കിയപ്പൊ സമാധാനമായല്ലോ…”
എനിക്ക് ഉള്ളിൽ ചിരി വന്നു. പാവം പെണ്ണ്! മറ്റേ വീഡിയോയിൽ കണ്ടതെന്താണെന്ന് എനിക്കല്ലേ അറിയൂ. എങ്കിലും ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“സോറി ഇത്താ… ഇങ്ങനെയൊന്നും ആവണമെന്ന് വിചാരിച്ചതല്ല…”
“അന്റെയൊരു സോറി! എന്തിനാ സോറി?”
“ഇത്തടെ മുന്നീവച്ച് ചെയ്തതിന്…”
“മുന്നീവച്ച് ചെയ്തത് ഞാൻ കണ്ടതിനോ അതോ അങ്ങനെ ചെയ്തതിനോ?”
“രണ്ടിനും…”
അവരുടെ സമാധാനത്തിന് ഞാനൊരു കള്ളം തട്ടിവിട്ടു.
“ഇയ്യൊന്ന് തെളിച്ച് പറ ഹിമാറേ… ഓൾടെ ഉമ്മേടേം അനിയന്റേം മുന്നിലിട്ട് പണ്ണിയതിനാണോ അനക്ക് വെഷമം അതോ ഞാനത് പിടിച്ചതിനോ?”
അവർക്ക് എന്റെ ഉത്തരത്തിൽ വിശ്വാസം വരാത്തപോലെ.
“ഞങ്ങള്‍ ചെയ്തത് ഇത്ത പിടിച്ചതിന്…”
ഞാൻ ഇത്തവണ സമ്മതിച്ചു.
“ഓഹോ, അതിനാരുന്നോ! അപ്പൊ ചെയ്തത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടല്ലേ… അങ്ങനെ വഴിക്ക് വാ… അന്നെ എനിക്ക് അറിഞ്ഞൂടേ…”
“ആ വിൻഡോ ഒന്ന് അടയ്ക്കാമോ? കാറ്റ് കൊണ്ട് പനി പിടിക്കണ്ട”
ഞാൻ വിഷയം മാറ്റി. എന്നാല്‍ അത് ചീറ്റിപ്പോയി.
“എന്ന് തുടങ്ങി ഈ ഏർപ്പാട്… ഓളെ നീ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് പണ്ണാറുണ്ടോ?”
അവർ രണ്ടാമത്തെ പ്രാവശ്യവും ‘പണ്ണൽ' എന്ന പദം തന്നെ പ്രയോഗിച്ചു, ഞാൻ ‘ചെയ്യൽ' എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചിട്ടും.
“അല്ല.. ആദ്യത്തേതാ…”
ഞാൻ ഉള്ളത് പറഞ്ഞു.
“പിന്നേ… വിശ്വസിച്ചു…”
അവർ ചുണ്ട് മലർത്തി.
“അല്ലിത്താ… സത്യം…”
“ശരി… നടന്നതെന്താന്ന് പറ.. കേട്ടിട്ട് പറയാം…”
പാവം പോലിരുന്നയാ പൂറീക്ക് ഞാൻ വിഡിയോ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തുകഴിഞ്ഞപ്പൊ ഒരാജ്ഞാഭാവം. അത് ഡിലീറ്റ് ചെയ്ത നിമിഷത്തെ ശപിച്ചു. [ തുടരും ]
