വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
തിരുമ്മുന്ന ഊക്കിൽ മുന്നോട്ടു ചായുമ്പോൾ ഇറക്കിവെട്ടിയ കുപ്പായകഴുത്തിൽ ഇരുന്ന് ആ വെളുത്തുകൊഴുത്ത മുലകൾ ഉയർന്നുചാടുന്നു. ഷിയാസും ഷാഹിനയും കുടിച്ചുവറ്റിച്ച ഇടിഞ്ഞ താഴികക്കുടങ്ങൾ അവരുടെ ഓരോ കുലുക്കത്തിലും ഉലയുന്നു. പിഞ്ചു ചന്തിപ്പാതികളുടെ പ്രതീതി സൃഷ്ടിക്കുന്ന മുലയിടുക്കിനരികിൽ ഇടതുമുലയ്ക്ക് മേലെ ഒരു മറുകുണ്ട്. മുമ്പത് എന്റെ കണ്ണില് പെട്ടിരുന്നില്ല. ഞാനതിനെ ആദ്യമായി കണ്ട് ആസ്വദിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഇത്തയെന്നെ വിളിച്ചുണർത്തി.
“എന്തെടാ… കിനാവ് കണ്ടോണ്ടിരിക്കാതെ കഞ്ഞികുടി.”
അവരുടെ ചുണ്ടിലൊരു ചെറു ചിരി പോലെ. ഞാനൊന്ന് പകച്ചുപോയി
“ഓൻ വണ്ടീമായിട്ട് വരുമ്പൊ പോവാനുള്ളതാ… വേണ്ടാത്തോടത്ത് നോക്കിയിരുന്നാ നേരം തെറ്റും, ആരോഗ്യോം പോവും. പറഞ്ഞില്ലാന്ന് വേണ്ട..”
അവർ പാതി കളിയായും കാര്യമായും പറഞ്ഞു.
എനിക്ക് മതിയായി. അവരുടെ ഡയലോഗ് കേട്ട് വയറുനിറഞ്ഞെന്ന് പറയാം.
“മുഴുവനും കുടിച്ചില്ലല്ലോ..”
ഞാനെഴുന്നേൽക്കുന്നത് കണ്ട് അവർ ചോദിച്ചു.
“മതി… നിറഞ്ഞു..”
ഊം”
ഞാന് പറഞ്ഞൊപ്പിക്കുന്നത് കേട്ട് ഇത്ത തൃപ്തിയില്ലാതെ മൂളി. വേണ്ടായിരുന്നെന്ന് തോന്നിക്കാണും.
ഞാനത് വലുതായി ഗൗനിക്കാതെ അടുക്കളവാതിലിലൂടെ കൈ കഴുകാനിറങ്ങി. വെള്ളം ബക്കറ്റിൽ വച്ചിട്ടില്ല. തീർന്നെന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാൻ വടക്കേവശത്തെ ആട്ടിൻകൂടിനടുത്തുള്ള പൈപ്പിലേക്ക് നീങ്ങി.