വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
“ എന്താടാ അങ്ങേര് വരുന്നെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ പതിവില്ലാതൊരു സന്തോഷം?! പിടിച്ച് ഉമ്മ വയ്ക്കുമെന്ന് കരുതിയാണല്ലോ… കൊട്ടക്കണക്കിന് മാർക്കാണല്ലോ ഇപ്പൊ മേടിച്ച് വച്ചേക്കണത്!” അമ്മ ചിറികോട്ടി.
“ അച്ഛൻ വരുന്നതിന് മക്കള്ക്ക് സന്തോഷിക്കാൻ പാടില്ലേ?” ഞാനൊന്ന് ചമ്മിയെങ്കിലും പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
അമ്മ എന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കി. “ എന്തായാലും അങ്ങേരൊന്ന് വരട്ടെ.. മക്കളെ ഇങ്ങനെ വിടാനാണോ ഭാവമെന്ന് ചോദിക്കുന്നുണ്ട്.”
എന്റെ മനസ്സിൽ ആ ഭീഷണി തെല്ലും ഭയം വിതച്ചില്ല. എന്റെ മനസ്സ് മുഴുവന് വേലക്കാരിയൂടെ പൂറിന്റെ കുത്തിത്തുളയ്ക്കുന്ന ആവേശത്തിലായിരുന്നു. പക്ഷേ വന്നയുടൻ അച്ഛനെന്നെ വിളിച്ചു.
“ നീയിങ്ങ് വന്നേടാ വിനോദേ..” ഞാൻ അടുത്തോട്ടു ചെന്നു.
“ എടാ… പഠിക്കാന് വയ്യെങ്കിൽ വല്ലെടത്തും കെളയ്ക്കാൻ പോടാ… ഇപ്രാവശ്യത്തെയും കൂടി കൂട്ടി ഇത് എത്രാമത്തെ പേപ്പറാ ഇത്! നിനക്കൊക്കെ വേണ്ടി വല്ല നാട്ടിലും കിടന്ന് കഷ്ടപ്പെടുന്ന എന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ… ചെകിട് നോക്കിയൊന്ന് പൊട്ടിക്കുവാ വേണ്ടത്!” അച്ഛൻ ഒച്ചയുയർന്നതോടെ വീട് നിശബ്ദമായി. അമ്മയും ജാന്വേച്ചിയും മിഴിച്ചുനിന്നു.
“ വല്ല നാട്ടിലും പോയി കഷ്ടപ്പെടാൻ ഞാന് പറഞ്ഞോ?” തല താഴ്ത്തി പതുക്കെയാണ് ഞാനത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും അച്ഛൻ അത് കേട്ടു.
2 Responses