വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
നിനക്കെന്താടീ കലിപ്പ്? നീ ചെയ്യാത്തതൊന്നും അല്ലല്ലോ..” ഒരു രസത്തിന് ഞാനവളെ ശുണ്ഠി പിടിപ്പിച്ചു.
ഓഹോ.. വേണ്ടാതീനം കാണിച്ചതും പോരാ, അനാവശ്യോം പറയുന്നോ! അന്നങ്ങനെ നിന്നുതന്നേന് എന്നെ പറഞ്ഞാ മതീ. അല്ലാ… ഇയാള്‍ക്ക് നിന്ന് തരുമ്പൊ എന്റെ കണ്ണ് ഇതുപോലെ വല്ലോന്മാർടേം മുഖത്തായിരുന്നോ? അതും കണ്ട് തിരിച്ചുനോക്കി രസിക്കാൻ ഇവിടൊരാളും” അവൾ ചിറി കോട്ടി.
അതേടീ… രസിക്കും… വേണ്ടിവന്നാൽ രസിപ്പിക്കും…”
മ്ംം… രസിച്ചോ.. ഇയ്യാളിപ്പൊ സീനിയറായി വല്യ പുള്ളിയായില്ലേ.. ഒത്തിരീം സുന്ദരിപ്പിള്ളേരൊള്ളപ്പൊ നമ്മളാര്…”
അവളുടെ കണ്ണ് ചെറുതായി നനഞ്ഞു. എനിക്കുമൊരു വിഷമം. ഞാനവളെ പാട്ടിലാക്കാൻ നോക്കി.
“അങ്ങനെ പറയരുത്.. എനിക്കെന്റെ സുനിതപ്പെണ്ണ് കഴിഞ്ഞിട്ടേ ആരുമുള്ളൂ…”
എന്നിട്ടാണോ ഞാന്‍ ബസ്സിൽ വരുന്നത് നിർത്തിയിട്ടും ഒന്ന് തിരക്കുകപോലും ചെയ്യാഞ്ഞെ… എനിക്കറിയാം, ഇയാൾക്കാ പഴേ സ്നേഹമൊന്നുല്യ…”
അവളുടെ മുഖം പരിഭവം കൊണ്ട് വാടി.
“എന്നിട്ടാണോ അങ്ങനൊക്കെ ചെയ്തെ…? അത് ഇഷ്ടപ്പെടാഞ്ഞിട്ട് നീയായിട്ടല്ലേ നിർത്തിയത്…”
ഇഷ്ടമല്ലാന്ന് ആര് പറഞ്ഞു?”
അവൾ കാൽവിരൽ കൊണ്ട് കളം വരച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
പിന്നെ?”
“അതന്ന് ചുരിദാറിൽ കയ്യും കണക്കുമില്ലാതെ ഒഴിച്ചപ്പൊ ആലോചിക്കണായിരുന്നു. ചീറ്റിയൊഴിച്ച ആൾക്കുതന്നെ തൊടച്ചുതരാനുള്ള ഉത്തരവാദിത്തോം ഉണ്ട്.”
