“ പാവാടച്ചരടഴിക്കട്ടെ മോളേ…?”

“ ഹൗ.. എന്തേലുമൊന്ന് ചെയ്യെടി… കഴച്ചിച്ചിട്ട് വയ്യ..”

അമ്മ സരിതാന്റിയെ ഉടുമ്പടക്കം പിടിച്ച് പുലമ്പി.

“ സ്വർഗ്ഗം കാണിക്കുമെടി എന്റെ മുത്തിനെ ഞാനിന്ന്… നീയെന്റെ വെടിയാവാമോ?”

“ ആവാടീ.. ഈ വെടിപ്പെണ്ണ് നിനക്കുള്ളതാടി… നീ എന്ത് വേണേലും ചെയ്തോ… സുഖിപ്പിച്ചു കൊല്ലെടി എന്നെ..”
അമ്മയുടെ തൊണ്ട പതറി.

“ എന്നാല്‍ എന്റെ പൊന്നുമോളു തന്നെ ബാക്കിയുള്ളതൂടി അഴിച്ചുകളഞ്ഞേ..”

കേൾക്കേണ്ട താമസം അമ്മ പാവാടച്ചരടഴിച്ച് അടിപ്പാവാട പുഷ്പം പോലെ ഉരുണ്ട തുടകളിലൂടെ… കടഞ്ഞെടുത്ത കണങ്കാലിലൂടെ ഊർത്തിക്കളഞ്ഞു.

ഇളംനെയ്യിൽ കുളിപ്പിച്ചെടുത്ത അമ്മയുടെ ആംഗലാവണ്യം അപ്പോഴാണ് ഞാൻ പൂർണ്ണമായും കാണുന്നത്. നൂൽബന്ധമേതുമില്ല. ചുട്ടെടുത്ത മുഴുത്ത നെയ്യപ്പം പോലെ ഏതൊരാണും കടിച്ചീമ്പാൻ കൊതിക്കുന്ന മുലകൾ പോർവിളിച്ചു നിൽക്കുന്നു…

ജാന്വേച്ചിയുടെ അത്രേം കുടവയറില്ലെങ്കിലും കുറച്ചുന്തിയ വയറിൽ നന്നേ ആഴം തോന്നിക്കുന്ന പൊക്കിൾക്കുഴി. വിടർന്ന അരക്കെട്ടിനുകീഴെ തുടയിടുക്കിൽ നിന്ന് ചാലുകീറി ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന കിണ്ണത്തപ്പം പോലുള്ള പൂർത്തടം.

വശക്കാഴ്ച ആയിരുന്നതിനാൽ അതിന്റെ കീറ്… ഞാൻ ജനിച്ച വഴി, തീർത്തും കാണാനാവുന്നില്ല. പക്ഷേ വാടിയ വാഴപ്പിണ്ടി പോലുള്ള ഉരുണ്ട തുടകൾ കൺകുളിർക്കെ കണ്ടു. തവിട്ടുനിറത്തിൽ തിളങ്ങി.