വീണുകിട്ടിയ രാസലീലകൾ
എളേമ്മയുടെ ശബ്ദം. ഇപ്പോൾ സ്വരം ഉയരാൻ തുടങ്ങി. രാഘവേട്ടനല്ല.
ഞാൻ ജനലിന്റെ വിടവില്‍ കൂടി അകത്തേയ്ക്കു ഒളിഞ്ഞ്നോക്കി. കട്ടിലിന്റെ പകുതി മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളു. അവര് കട്ടിലിൽ വന്ന് ഇരുന്നാൽ മാത്രമേ എനിയ്ക്കു കാണാൻ പറ്റുകയുള്ളു. വോൾട്ടേജു കുറഞ്ഞ ബൾബായതുകൊണ്ട്. വിടവില്‍ കൂടി നോക്കിയാലും എന്നെ കാണാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും എന്നു ഞാൻ അനുമാനിച്ചു. പാളി ഒന്നു വലിച്ചകത്താൻ നോക്കി.
അതു ചേർന്നിറുകിപ്പോയി. ബലമായി വലിച്ചാൽ ശബ്ദം കേട്ടാലോ. വേണ്ട ക്ഷമിക്കാം,
ഏതായാലും ക്ലൈമാക്‌സ് കട്ടിലില്‍ ആയിരിക്കും എന്നു വിചാരിക്കാം.
‘ എന്റെ പൊന്നു ശാരിക്കുട്ടീ… തോട്ടത്തീന്ന് ഉച്ചയായപ്പം വന്നതാ…. റേച്ചലിന്റെ കണ്ണു
വെട്ടിക്കേണ്ടേ… നിന്റെ ഭാഗ്യത്തിനാ അവളിന്നു വീട്ടിപ്പോകാന്നു വെച്ചത്…. അവളെറങ്ങിയപ്പഴേ ഞാന്‍ സിഗ്നലയച്ചു….’
‘ എന്നിട്ട് ഉച്ചക്ക് ചൂടോടെ റേച്ചലിന്റെ വായിൽ കൊണ്ടുത്തള്ളിയോ… അതോ… ?…’
‘ ഓ …അവൾക്കിതൊന്നും അത്ര കാര്യമൊന്നുമല്ല… പൈസാ… കണക്ക്… അവടപ്പന്റെ ഗമ…… കൂട്ടുകാര്… അതിനെടക്ക് എവന്റെ കാര്യം നോക്കാൻ നേരമോ… അതിനു നീ തന്നേ വേണം….’
‘ ങൂം… അതാ… ഇപ്പം അവനിപ്പം ഇത്ര ഗമ… കണ്ടില്ലേ… എന്തൊരു ശൗര്യം…. ദെവസം
ചെല്ലുന്തോറും ബലം കൂടുകാ….ങൂം…ങൂം… ‘
