ജനലടക്കാന്‍ വേണ്ടി നീളുന്ന കയ്യുടെ നിഴല്‍ കണ്ടതോടെ ഞാൻ ഭിത്തിയരികിലേയ്ക്കു ചേർന്നുനിന്നു. എന്റെ ഹൃദയം പടപടാ ഇടിച്ചു. രാഘവേട്ടനീ രാത്രിയില്‍ സ്വന്തം വീട്ടില്‍ ഒളിച്ചു വരികയില്ല. പിന്നെ, മൊയ്തുവാണോ. അവൻ പൊട്ടനാണെന്നല്ലേ എളേമ്മ പറഞ്ഞത്.
‘ ഓ… ഈ കുന്തത്തിന്റെ ഒരു പാളി ചേരത്തില്ല…. കുതിർന്നു പൊളിഞ്ഞിരിക്കുവാ….’

എളേമ്മ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ജനല്‍ പാളികള്‍ അടച്ചു. ഒരു പാളി ചേർന്നടഞ്ഞു. മറ്റേ പാളി ചേർന്നില്ല. കഷ്ടിച്ച് ഒരിഞ്ചു വിടവുണ്ട്. ഞാൻ ജനലിനടുത്തേക്കടുത്തു.
‘ നിന്റെ സാമാനോം ഇപ്പം അപ്പരുവായിക്കാണും….’ പുരുഷന്റെ ചിരി.
‘ ആയൊന്നോ… കൊറേ ദെവസായിട്ട് ഒന്നു കിട്ടുകയല്ലേ ഇപ്പം….

വിഴുങ്ങാൻ
നോക്കിയിരിക്കുവാ…. എവടാരുന്നു ഇത്രേം ദെവസം…? ‘ എളേമ്മയുടെ പരിഭവം.
‘ ഓഫീസില്‍ പോകേണ്ടേ… എന്തെല്ലാം ജോലിത്തിരക്കാ….’
അപ്പോൾ രാഘവേട്ടൻ ഓഫീസും കളഞ്ഞു വന്നിരിക്കുകയാണോ. ശബ്ദം അമർത്തിയുള്ള സംസാരമായതുകൊണ്ട് സ്വരം പിടികിട്ടുന്നില്ല.
‘വൈകുന്നേരം സിഗ്നലു കിട്ടിയപ്പഴാ സമാധാനായേ…

അന്നേരം മൊതലു കണ്ണിലെണ്ണയൊഴിച്ചു കാത്തിരിക്കുവാരുന്നു…. ഇതൊക്കെ ഊരിക്കളയന്നേ….’
‘ നീ കണ്ണിലാണോ എണ്ണയൊഴിച്ചത്… അതോ… വേറേ വല്ലടത്തുവാണോ…?…..’ കൂട്ടത്തില്‍ ഉമ്മ വെക്കുന്ന സ്വരവും.
‘ അവടെ എണ്ണ എന്തിനാ ഒഴിക്കുന്നേ…