വീണുകിട്ടിയ രാസലീലകൾ
ഞാൻ മിണ്ടിയില്ല, എന്റെ നാക്കു പൊന്തിയില്ല. മനസ്സില് വിഷമവും ഇഛാഭംഗവുമായിരുന്നു.
‘നിന്നോടാ ചോദിച്ചത്….നീ വല്ലതും പഠിച്ചോ…ഇന്ന്…?…’ മിണ്ടാതെ ഞാൻ നഖം കടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ‘വാ… വന്നു വല്ലതും കഴിച്ചിട്ട് കെടന്നൊറങ്ങ്….രാവിലേ കോളേജില് പോകണ്ടതാ…’ അമ്മ എഴുന്നേറ്റു പോയി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അമ്മ വിളിച്ചു.
ഞാൻ വിളി കേട്ടില്ല. അനങ്ങാതിരുന്നു. അമ്മ കോലായിലേക്കു വന്നു. പിന്നെ എന്റെ ഒപ്പം ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് പതുക്കെ വിളിച്ചു‘ മോനൂട്ടാ….’അമ്മക്കു സങ്കടം തോന്നുമ്പോഴോ മനസ്സില് എന്നോടു സ്നേഹം കൂടുമ്പോഴോ മാത്രമേ എന്നെ അങ്ങനെ വിളിക്കാറുള്ളു.
‘ ഹെന്റെ …അമ്മേ…’
ഞാൻ കരഞ്ഞുപോയി. മനസ്സില് തിങ്ങിനിന്ന കുറ്റബോധവും,സങ്കടവും കണ്ണീരായി പുറത്തേ യ്ക്കോഴുകി. അമ്മ എന്നെ അവരുടെ ചുമലിലേക്കു ചായിച്ചുകിടത്തി. ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്റെ മുതുകില് തലോടി എന്നേ കരയാൻ അനുവദിച്ചു. ഒടുവില് മനസ്സൊന്നു തണുത്ത പ്പോൾ എന്റെ കരച്ചിലൊതുങ്ങി. ആ ചുമലില് ഞാൻ കിടന്നു നെടുവീർപ്പിട്ടു.
‘ പോട്ടെടാ… സാരമില്ലെടാ… എനിയ്ക്കെന്റെ മോനൂട്ടനും നെനക്കു ഞാനുമല്ലേ ഉള്ളു….:
അപ്പുറത്ത് അടുക്കളയില് പാത്രങ്ങൾ കൂട്ടിമുട്ടുന്ന ശബ്ദം, രാഘവേട്ടന്റെ കോട്ടുവായുടെ ശബ്ദം.
അകലെ ഏതോ ഒരു നായുടെ കുര കേട്ടു. ജനലിൽ കൂടി അരണ്ട നിലാവെളിച്ചം കടന്നു വന്നു.
ഇനി നാളെ പഠിക്കാം. പിറ്റേന്നു വെളുപ്പിനു തന്നേ ഞാനുണർന്നു. മുഖമൊന്നു കഴുകാൻ വേണ്ടി അടുക്കളപ്പുറത്തേക്കു ചെന്നു.
