എന്തു രസമായിരുന്നൂ കുട്ടിക്കാലം..അല്ലെ? അനുഭവങ്ങളുടെ നിറച്ചാർത്ത്തന്നെ..
ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാലോ?
‘ അമ്മേ, ദേ അഛൻ വന്നൂ….’
ഞങ്ങളെക്കണ്ടയുടനെ ഇറയത്തിരുന്നു പുസ്തകം വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന അരപ്പാവാടക്കാരി വിളിച്ചുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് അകത്തേയ്ക്കോടിപ്പോയി.
രാഘട്ടൻ കൈയ്യിലിരുന്ന കുട ഇറയത്തുണ്ടായിരുന്ന ഒരു കമ്പിഅയയില് തൂക്കിയിട്ടു. പിന്നെ എന്റെ കയ്യിലിരുന്ന സഞ്ചി വാങ്ങിയിട്ട്, ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറാൻ മടിച്ചുനിന്ന എന്നോടു പറഞ്ഞു.
“വാ, കേറിവാ…..അങ്ങോട്ടിരി….
ലക്ഷ്മിയേ… “
തിണ്ണയില്കിടന്ന കസേരയില് ഇരുന്നുകൊണ്ട് അകത്തേയ്ക്കു നോക്കിയിട്ട് രാഘവേട്ടൻ വിളിച്ചു. അടുത്തുകണ്ട കസേര ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിക്കാനുള്ള നിർദ്ദേശം. ഞാൻ ആ ചെറിയ തിണ്ണയിൽ അരികിലേയ്ക്കു മാറിനിന്നതേയുള്ളു. ആകെ ഒരു സങ്കോചം, ഒരമ്പ രപ്പ്. കയ്യിലിരുന്ന എയർബാഗ് താഴെ വെച്ചു.
‘എളേമ്മ വെള്ളം കൊണ്ട്വരാൻ പോയതാ അഛാ…‘ അകത്തു നിന്നും വേറൊരു കിളിനാദം കേട്ടു.
‘ മോളിങ്ങു വന്നേ… ഇതകത്തോട്ടു കൊണ്ടു വെക്ക്’ “
‘ദാ…വരുന്നഛാ.’ വീണ്ടും കിളിനാദം. പുറകേ അതിന്റെ ഉടമയും വാതില്ക്കൽ തലകാണിച്ചു.
രാഘവേട്ടന്റെ കയ്യിൽനിന്നുമവൾ സഞ്ചി വാങ്ങുമ്പോഴായിരുന്നു തിണ്ണയ്ക്കരികിൽ നിന്ന എന്നെ കണ്ടത്. കണ്ടപാടെ അവളുടെ മുഖത്തൊരമ്പരപ്പും അവിശ്വാസ്യതയും. ചുണ്ടില് എന്റെ പേരുച്ചരിക്കുന്നതിന്റെ അടയാളവും “മോ..ഹ..ൻ..”
ആ മുഖം കണ്ടതും എന്റെ മനസ്സിലും വിസ്മയം. രാഗിണി… മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു.
ഒരു നിമിഷം എന്നേത്തന്നേ നോക്കിനിന്ന ആ മുഖം കുനിഞ്ഞു. മറ്റെന്തൊക്കെയോ വികാര ങ്ങൾ ആ മുഖത്തു പ്രതിഫലിച്ചു. ‘നീയെന്താടീ മിഴിച്ചു നോക്കുന്നേ… ഇത് നമ്മടെ മോഹൻ തന്നെയാ മോളേ….’
‘എനിക്കറിയാം… മുമ്പു വന്നപ്പം ഞാൻ കണ്ടതാണല്ലോ…..’ അവളുടെ പിറകിൽ നിന്ന സിത്താരമോൾ പറഞ്ഞു.
‘ ങൂം… എനിക്കറിയാം….’ മുഖമുയർത്താതെ തന്നെ രാഗിണി മറുപടി പറഞ്ഞു.
‘ ങാ.. മോളു ചെന്ന് കാപ്പി എടുത്തോണ്ടു വാ… മോഹനും കൊടുക്ക്…. ഇവൻ ഇനി പരീക്ഷ കഴിയുന്നതുവരേ ഇവിടേയാ നിക്കാൻ പോണത്….’
രാഗിണി അകത്തേയ്ക്കുകയറിപ്പോയി. സിത്താരമോൾ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
‘ മോഹനനങ്കിള് ഇന്നാളത്തേതിലും തടിവെച്ചു… അങ്കിളിന്റെ മീശക്കും നല്ല കട്ടിയാ….’
അവളെന്നെ അംഗപ്രത്യംഗം വിലയിരുത്തുന്നതു പോലെ നോക്കി.
‘ ങൂം…. ഇൻസ്പെക്ടറാകാൻ പോകുന്ന ആളല്ലേ…വെല്യമീശ വേണം. എന്നാ ഞാനീ വേഷമൊക്കെ ഒന്നുമാറട്ടെ…നീ കേറി ഇരിയെക്ക്ടാ മോനേ…എടാ…ഇത് നിന്റെ വീടാണെ ന്നുതന്നേ വിചാരിച്ചോണം…കേട്ടോ…….’
പറഞ്ഞിട്ട് രാഘവേട്ടൻ അകത്തേയ്ക്കുപോയി.
ഞാൻ തിണ്ണയിലെ കസേരയിൽ കയറി ഇരുന്നു.
ഒന്നരവർഷംമുമ്പുകണ്ട ആതേ വീടും ചുറ്റുപാടുകളും. ഒരു മാറ്റവുമില്ല.
അല്ലെങ്കിൽത്തന്നെ സർക്കാരാപ്പീസിലേ ഒരു ഗുമസ്തന് പെട്ടെന്നെന്തു മാറ്റം വരുത്താൻ പറ്റും. അന്നു ഞാൻ വന്നപ്പോഴും രാഗിണിയെ കണ്ടിട്ടില്ലേ….പക്ഷേ നാലുവർഷം മുമ്പുകണ്ട രാഗിണിയല്ല അവളിപ്പോൾ. സിനിമാനടി ജോതികയുടെ ശരീരപുഷ്ടി, അതൊറ്റ നോട്ട ത്തിൽ തന്നെ മനസ്സിലാവുന്നത്ര തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന യൗവനം. തടിച്ചുവിടർന്ന ചുണ്ടുകൾക്ക് ഇന്നൊരു യുവതിയുടെ മാദകത്വം കൈവന്നിരിക്കുന്നു. എടുത്തു കുത്തിയ സാരിയ്ക്കു താഴെ കണ്ട വെളുത്ത കണങ്കാലുകൾ അവളുടെ മേനിയുടെ നിറത്തിന്റെ ഒരു സാമ്പിൾ മാത്രം. അലസമായി കെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്ന മുടി.
ഇവളെന്തു മാത്രം മാറി. പക്ഷേ എന്നോടുള്ള സമീപനം എന്തായിരിക്കും.
അതോ പഴയതിന്റെ ബാക്കിയാകുമോ, എങ്കില് ഇവിടെ കഴിഞ്ഞു കൂടുന്നത് ഒരു വീർപ്പുമുട്ട ലായിരിക്കും.
‘ അങ്കിളേ, കാപ്പി… പാലു തീർന്നു പോയി… അഛൻ ഇത്ര നേരത്തെ വരൂന്നറിഞ്ഞില്ല….’
സിത്താര കട്ടൻകാപ്പിഗ്ലാസ് എന്റെ നേരേ നീട്ടിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. അതുവാങ്ങി കുടിക്കുന്ന തിനിടയിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
‘ മോള് ഏതു ക്ലാസ്സിലാ പഠിക്കുന്നത്…?
‘ സിക്സിത്തില്…. ‘
‘ ചേച്ചിയോ….?
‘ ചേച്ചി പഠിത്തം നിർത്തി… ഇപ്പം കമ്പ്യൂട്ടറു പഠിക്കാൻ പോകുവാ…’
‘ എവിടെയാ…?
‘ ടൗണില്….എന്നും ഇല്ല… ആഴ്ച്ചേ മൂന്നു ദിവസം….
അങ്കിളെന്തിനാ ഇവിടെ നിക്കാൻ പോണേ…?..’
അങ്ങോട്ടു കടന്നുവന്ന അഛനാണതിനുത്തരം പറഞ്ഞത്.
‘അതേ… ഈ അങ്കിളിന്…. അവരടെ നാട്ടീന്ന് കോളേജില് വന്നുപോകാൻ സൗകര്യം കൊറ വാ…രണ്ടു ബസ്സ് മാറിക്കേറുമ്പം..പഠിക്കാൻനേരമില്ല….പരീക്ഷയ്ക്ക് ഒത്തിരി പഠിക്കാനൊ ള്ളതല്ലേ… ‘
ഒഴിഞ്ഞ ഗ്ലാസുമായി സിത്താര അകത്തേയ്ക്കുപോയി.
‘നീയാ… ബാഗെടുത്ത് തല്ക്കാലം ആ ചായ്പ്പില് വെക്ക്.
സൗകര്യം ഒക്കെ പിന്നെ ഉണ്ടാക്കാം…. രാഗിണീ…. മോളേ രാഗീ….’
‘ എന്താച്ഛാ…?’ അകത്തു നിന്നും അവൾ വിളികേട്ടു.
‘ മോളാ.. ചായ്പ്പൊന്നു വൃത്തിയാക്കിയ്ക്കേ… ആ ചാക്കുകെട്ടൊക്കെ വേറേ എവിടെയെ ങ്കിലും എടുത്തു വെക്ക്.’
‘ ശെരിയഛാ….’
‘ അയ്യോ…വേണ്ട…അതൊന്നും മാറ്റണ്ട …. ഞാൻ തന്നെ വൃത്തിയാക്കിക്കോളാം… ‘
ഞാൻ വിലക്കി.
‘ങാ…. ഒള്ള സൗകര്യത്തിനൊക്കെ കഴിഞ്ഞു കൂട്….ചൂടത്ത് യാത്ര കഴിഞ്ഞതല്ലേ…..വേണേ തോട്ടില് പോയി കുളിച്ചോ…. തോട്ടുവക്കത്തേ കിണറ്റിലേ ഇപ്പം വെള്ളമുള്ളൂ…. വേനലല്ലേ… തോട്ടില് ഇപ്പം വേണേ ഒന്നു മുങ്ങാം…കൊറേ കഴിഞ്ഞാ.. അതും ഒണങ്ങും… രാഘവേട്ടൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
ഞാൻ ഇടതുവശത്തേ ചായ്പ്പിലേയ്ക്കുകേറി ബാഗ് ഒരു മൂലയില് വെച്ചു.
ചെറിയ ഒരു ചായ്പ്പ്. പുറം തിണ്ണയിൽ നിന്നും ആയിരുന്നു അതിന്റെ വാതില്.
ഒന്നുരണ്ടു ചാക്കുകെട്ടുകള് അവിടെയിരുന്നത് ഒരരുകിലേക്ക് ഞാൻ ഒതുക്കിവെച്ചു. അപ്പോ ഴേക്കും ഒരു ചൂലുമായി രാഗിണി വന്നു.
എന്നേക്കണ്ട് ഒന്നു ശങ്കിച്ചുനിന്നു,
എന്റെ മുഖത്തേക്കവൾ നോക്കിയില്ല.
ഞാൻ മെല്ലെ ഒരരികിലേയ്ക്കു മാറിനിന്നു.
അവൾ എന്നേ നോക്കാതെതന്നെ ചുവരിലും ചുറ്റിലുമുള്ള മാറാല തട്ടിക്കളയാൻ തുടങ്ങി.
‘ ആ ചൂലിങ്ങു തന്നേക്ക്…. ഞാൻ തന്നേ ചെയ്തോളാം…..’ ഞാൻ പറഞ്ഞു.
ഒന്നു ചിന്തിച്ചിട്ട് അവള് ചൂല് അവിടെ ചാരിവെച്ചു. പിന്നെ പുറത്തേയ്ക്കു പോകുകയും ചെയ്തു.
ഞാൻ സമയം കളയാതെ പൊടിയൊക്കെ തൂത്തുവാരിക്കളഞ്ഞു.
ഒരു ചെറിയ കട്ടില് ഉണ്ടായിരുന്നതിന്റെ പ്ലാസ്റ്റിക്കു കെട്ടിയത് പലയിടത്തും പൊട്ടിപ്പോ യിരുന്നു. ഉപയോഗിക്കാതെ കിടന്ന മുറിയായിരുന്നു അതെന്നെനിയ്ക്കു മനസ്സിലായി.
ബാഗു തുറന്ന് തോർത്തെടുത്തു. തോട്ടിലേക്കുള്ള വഴി എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. തോട്ടിലേ യ്ക്കു നടക്കുന്ന വഴി ഞാൻ ആലോചിച്ചു.
എന്റെയൊരു ഗതികേട്. അല്ലെങ്കില് വല്ലവരേയും ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരുമായിരുന്നോ. വിധി അപകടത്തിന്റെ രൂപത്തില് എന്റെ അഛനെ തട്ടിയെടുത്തില്ലായിരുന്നെങ്കില്, എന്റെ അമ്മക്ക് ആസ്മായും വലിവും വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കില്. കൃഷ്ണൻകുട്ടി എന്ന പോലീസുകാ രന്റെ ഈ മകന്, അവന്റെ അഛന്റെ ആശയായിരുന്ന ഇൻസ്പെക്ടർ എന്ന പദവി ബുദ്ധിമുട്ടില്ലാതെ നേടിയെടുക്കാമായിരുന്നു.
കോൺട്രാക്ടർ സുരേന്ദ്രന്റെ മോളായ ശാരി സ്നേഹിച്ച പുരുഷന്റെകൂടെ ജീവിക്കാൻ ഇറ ങ്ങിത്തിരിച്ചു എന്ന കുറ്റത്തിന് നാടുവിടേണ്ടി വരുമായിരുന്നോ. പണക്കാരെല്ലാവരും ക്രൂര ന്മാരുംകൂടിയാണെന്നെനിയ്ക്കു തോന്നുന്നു.. ഭാര്യയുടെ അഛന്റെ കൺവെട്ടത്തുനിന്നും ഓടിപ്പോന്ന തന്റെ അഛന് ഈ രാഘവേട്ടൻ, അന്ന് ജോലിചെയ്ത സ്ഥലത്ത് വാടകയ്ക്ക് ഒരു കൂര തരപ്പെടുത്തിയത് വെറും സ്നേഹബന്ധവും പിന്നെ അത്യാവശ്യം കുറച്ചു കടപ്പാടി ന്റെയും പേരിലായിരുന്നു. ആ സഹായത്തിന്റെ പേരില് വിധവയായ തന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഈ രാഘവേട്ടന്റെ പേരുചേർത്ത് അപമാനം സഹിയ്ക്കേണ്ടി വന്നല്ലോ….
യൗവനം വിട്ടുപോകാത്ത സ്നേഹിതന്റെ വിധവയെ സഹായിക്കുന്നത്, സാധുവായ രാഘവേട്ടന്റെ ചെറുപ്പക്കാരിയായ രണ്ടാം ഭാര്യക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു. വല്ല നിവൃത്തിയുമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അമ്മ കൂലിപ്പണിയെടുത്ത് തന്നെ ഹോസ്റ്റലിൽ അയക്കുമായിരുന്നു. പാവം എന്റെ അമ്മ, ഒരു ഗതിയുമില്ലാതെ വന്നപ്പോൾ രാഘവേട്ടനോട് ഒന്നു സൂചിപ്പിച്ചതേ ഉള്ളു. മരുന്നു വാങ്ങാൻ സഹായിക്കുന്നതു കൂടാതെ, മകനു പരീക്ഷക്ക് പഠിച്ചെഴുതാൻ ഒരു സൗകര്യം എവിടെയെങ്കിലും കോളേജിനടുത്ത് ചെയ്തു കൊടുക്കണമെന്ന്. തന്റെ വീട്ടിലായിക്കോട്ടെ എന്നു രാഘവേട്ടൻ നിസ്സംസയം പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മ ചോദിച്ചു.. സരസ്വതിക്കിഷ്ടാകുമോ ആവോ…?
അതു നോക്കിയിട്ട് കാര്യമില്ല… അവനു കഴിവുണ്ടെങ്കിൽ അവളെ എങ്ങനെയെങ്കിലും വശ ത്താക്കി കാര്യം കാണണം… മൂന്നോ നാലോ മാസത്തെ കാര്യമല്ലേയുള്ളു….’
അതു കേട്ട ഞാൻ പറഞ്ഞു.
‘ വേണ്ടമ്മേ… ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നും പോയിവന്നു പഠിച്ചോളാം….’
‘എന്റെ മോനേ… നല്ല മാർക്കു കിട്ടിയില്ലെങ്കില്….. നിന്റച്ഛൻ ആശിച്ച ജോലിക്ക് അപേക്ഷ പോലും കൊടുക്കാൻ പറ്റത്തില്ലെടാ… നീ സഹിക്ക്… സരസ്വതി പാവാ… വല്ലതും പറഞ്ഞാ ലും നീയങ്ങു കേട്ടില്ലാന്നു വച്ചേര്…’
‘ ഇനിയൊന്നും നോക്കാനില്ല… വെള്ളിയാഴ്ച്ച ഉച്ചകഴീമ്പം ഞാൻ വരാം…മോഹനാ നീ ഒരുങ്ങി നിന്നോണം…’
അങ്ങനെ ഞാൻ എന്റെ ഒരു ശത്രുവിന്റെ വീട്ടില് അഭയം തേടിയിരിക്കുന്നു. സരസ്വതി യമ്മക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടില്ല. പിന്നെ രാഗിണിയുടെ കാര്യം. അവളുടെ മനസ്സിലിരുപ്പെന്താണോ ആവോ.
നാലു വർഷം മുമ്പ്, അഛന്റെ അപകടമുണ്ടാകുന്നതിനൊരു മാസം മുമ്പാണ് ഞങ്ങള് കുടുംബസമേതം രാഘവേട്ടന്റെ വീട്ടിലെത്തിയത്.
എത്ര സന്തോഷകരമായ ഒരു ദിവസമായിരുന്നു. അഛനും കുമാരേട്ടനുംകൂടി ഒരു ബ്രാണ്ടിക്കുപ്പിയുടെ അടപ്പു തുറക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാനും രാഗിണിയും തൊടിയിലേക്കിറങ്ങി.
സിത്താരമോള് അമ്മയുടെ സാരിത്തുമ്പില് തൂങ്ങി എന്തിനോ നടക്കുന്നു.
കണ്ണിമാങ്ങാ എറിഞ്ഞിടാൻ വേണ്ടിയാണു പറമ്പിലേക്കിറങ്ങിയത്, എന്നിട്ട് ഉപ്പും കൂട്ടി തിന്നാൻ എല്ലാം കരുതിയിരുന്നു. പാവാടയും ബ്ലൗസുമണിഞ്ഞ, കൗമാരത്തിന്റെ മാദകമൊട്ടുകൾ മാറത്ത് ബ്ലൗസിനെ കുത്തിത്തുളക്കാൻ തുടങ്ങിയ, ഒരു കിലുക്കാം പെട്ടിയായിരുന്നു അന്ന് രാഗിണി..
ഞാനോ…മീശ മുളച്ച്, ശബ്ദം കനത്തു തുടങ്ങിയ, അത്യാവശ്യം വാണമടി തുടങ്ങിയ കാലം. രാഗിണിയോടൊരു പ്രത്യേക കൗതുകം പണ്ടേ തന്നെ ഉടലെടുത്തിരുന്നു.
കവിളുകൾക്കു തുടുപ്പു തുടങ്ങി, ചന്തികൾക്കു കുലുക്കം തുടങ്ങി. നീണ്ടു പിന്നിയ മുടി കയ്യിലെടുത്ത് അമ്മാനമാടിക്കൊണ്ട് വാതോരാതെ അവൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നത് കേൾക്കാനേ അപ്പോൾ എനിയ്ക്കു പറ്റുമായിരുന്നുള്ളു. അങ്ങനെ കിലുകിലെ ചിലച്ചുകൊണ്ട് എന്നെയുംകൂട്ടി മാവിന് ചുവട്ടിലേക്കു പോകുമ്പോഴാണവള് കണ്ടത്, പറമ്പിന്റെ അരികില് നില്ക്കുന്ന ഇലുമ്പിപ്പുളിയുടെ മുകൾ ഭാഗത്ത് മുഴുത്ത മൂന്നാലു പുളിക്കുലകള്.
‘ നോക്ക്യേ… മോഹനാ… മുട്ടൻ പുളി… ഇത് പെട്ടെന്നു വലുതായല്ലോ…’ അവളുടെ നാവില്
വെള്ളമൂറി.
‘വേണോ….?…എന്നാ ഞാൻ കേറി പറിച്ചു തരാം…
’പുളി പറിക്കേ.. എങ്ങിനെ?
‘ഓ…. ഇതിനെനിക്കാരുടേം സഹായം വേണ്ട….. ഇത് പറിക്കാൻ ഞാൻ ധാരാളം…
രാഗിണി അവളുടെ ആത്മവിശ്വാസം പ്രകടിപ്പിച്ചു.
മാങ്ങാ എറിഞ്ഞിട്ടാ മതിയെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ , “അത് വേണ്ടാ. ഞാൻ കേറി പറിച്ചോ ളാ “മെന്ന് രാഗിണി.
‘ അയ്യേ….പെണ്ണുങ്ങളു മരത്തേ കേറുവോ..?..’
‘ എന്താ പെണ്ണുങ്ങളു കേറിയാല്..?.. എനിക്കിതൊക്കെ ഒരു രസാ…’
‘ എങ്കില് കേറി പറിച്ചോളൂ…’
അവള് പെട്ടെന്ന് അടുത്തു കിടന്ന വെട്ടിയിട്ട ഒരു തെങ്ങിൻ മടലെടുത്ത് പുളിമരത്തില് ചാരി വെച്ചു. പിന്നെ ലാഘവത്തോടെ പുളിയിൽ പിടിച്ചുകയറി.
“ഇവളാളൊരു മരംകേറിയാണോ എന്നോർത്ത് ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ രാഗിണി മരത്തിലേക്ക് വലിഞ്ഞ് കയറുകയായിരുന്നു.. അണ്ണാൻ മരംകേറുന്നപോലെ….’
‘ങാ… കഴിഞ്ഞാഴ്ച്ചേം ഞാനാ ഇതേന്നു കേറിപ്പറിച്ചേ… അത് മുഴുവനും എളേമ്മ അച്ചാറി ടുകേം ചെയ്തു….’ വീമ്പിളക്കിക്കൊണ്ട് അവള് ഒരു കുല പറിച്ചു താഴേക്കിടാൻ ഒരുങ്ങിയിട്ട് പിന്നെ വേണ്ടാന്നു വെച്ചു.
‘ താഴേക്കിട്ടോളൂ…ചുവട്ടില്നിന്നു മുകളിലേയ്ക്കുനോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു.
‘ വേണ്ട….വെലുതാ…ചതഞ്ഞു പോകും…. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം… മോഹൻ ചുവട്ടീന്ന് ഇച്ചിരി മാറി നിന്നേ…..’
‘ എന്തിനാ…?…’ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
‘ അതു പറയാം… മാറിയ്ക്കേ….’ ഞാൻ അനുസരിച്ചു അല്പം ദൂരെ മാറിനിന്നു. ഞാൻ മാറി ക്കഴിഞ്ഞപ്പോളവൾ നിറമുള്ള വലിയ പാവാട മുട്ടുവരെ പൊക്കി മടക്കി പിന്നെ അടിപ്പാവാട മടക്കി അരയില് കുത്തി ആണുങ്ങൾ മുണ്ടുമടക്കിക്കുത്തുന്നതുപോലെ. അമ്പടി കള്ളീ, സൂത്രക്കാരിതന്നെ. അടിയിൽ ഒന്നും ഉടുത്തുകാണത്തില്ല. ഞാൻ നേരേ കീഴേ നിന്നു മേലോട്ടു നോക്കിയാൽ അവളുടെ കാണാക്കുളങ്ങരെ മുഴുവനും കാണുമല്ലോ. അതിനാ യിരിക്കും എന്നോടു മാറിനില്ക്കാൻ പറഞ്ഞത്. ശ്ശെ, നല്ല ഒരു ചാൻസായിരുന്നു. തലയും മുലയും വളരാൻ തുടങ്ങിയ പെണ്ണിന്റെ രഹസ്യഭാഗങ്ങൾ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റിയേനേ. ഒരു ദിവസത്തെ വാണമടിക്കുള്ളവക ആയേനേ. പ്രത്യേകിച്ച് ഇവളുടെ മൊട്ടിടുന്ന യൗവനം ഒരു നോക്കുകാണാൻ പറ്റിയെങ്കില് അതു മനസ്സിൽ സങ്കല്പിച്ചുകൊണ്ടാവുമ്പം കൂടുതൽ രസമാ യേനേ. ങാ, പോട്ടെ, തല്ക്കാലം യോഗമില്ലാന്നു വിചാരിക്കാം. പറിച്ച കുല അവള് അടിപ്പാവാ ടയുടെ മടക്കിലേക്കിട്ടു. രാഗിണിയുടെ ബുദ്ധി… സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു…. ‘ ഞാൻ പറഞ്ഞു.
‘ങാ…അങ്ങനെ സമ്മതിക്ക്..പുളിയൊട്ടു ചതയത്തുമില്ല…നല്ല പാവാടേല് കറ പറ്റുകേമില്ല…’ ഞാൻ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു കൊടുത്ത കുലകളുൾപ്പെടെ അവൾ പറിച്ച് വെളുത്ത അടിപ്പാവാട യുടെ മടക്കിലിട്ടു.
‘മതി….ഇനി എറങ്ങിപ്പോര്….‘ ഞാൻ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് ഇലുമ്പിപ്പുളി അത്ര ഇഷ്ടമല്ല. മാങ്ങാ എറിഞ്ഞു തിന്നണം. ങാ…ഇനിയൊള്ളത് വലുതാവട്ടെ….അന്നേരം പറിക്കാം….’
ആത്മഗതത്തോടെ അവള് അല്പം താഴേക്കിറങ്ങി.
‘ പതുക്കെ ഏറങ്ങണേ… ഇല്ലേല് തുണി ചരിഞ്ഞ് പുളി താഴെ പോകും…. ഞാൻ പിടിക്കാം… ‘
‘വേണ്ട വേണ്ട… കേറാനറിയാമെങ്കി….എറങ്ങാനുമറിയാം…..കേട്ടോ സാറേ…’
എന്റെ സഹായ വാഗ്ദാനം അവള് നിരസിച്ചു. താഴേക്കിറങ്ങി, ഒരു അഞ്ചടിയോളം പൊക്കത്തിലായി.
‘ ദേ നോക്കിയ്ക്കോ….വണ്…റ്റൂ…ത്രീ…..’
പറയുകയും അവൾ താഴേയ്ക്കു ചാടുകയും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.
‘ അയ്യോ….ന്റമ്മേ… ‘
അവള് താഴെ വന്നു നിന്നത് ഒരു നിലവിളിയോടെയായിരുന്നു. കൂടാതെ ഒരു വല്ലാത്ത നിലയിലും. അവളുടെ ആ നിലയിലുള്ള രൂപം മരിച്ചാലും എന്റെ മനസ്സില്നിന്നും മായുകയില്ല.
താഴേയ്ക്കു ചാടുന്ന വഴി, കുടപോലെ വിടർന്ന പാവാടകൾ രണ്ടും പുളിമരത്തിന്റെ ഒടിഞ്ഞു ണങ്ങി മുകളിലേക്ക് അറ്റം നീണ്ടുനിന്ന ഒരു ചെറിയ കമ്പില് ഉടക്കി. ”പർ..” എന്ന ശബ്ദത്തോടെ പാവാട കീറിയെങ്കിലും വലിയ പാവാടയുടെ തയിച്ച അടിഭാഗം കീറാതെ കമ്പില് ഉടക്കി മുകളിലേയ്ക്കു വലിഞ്ഞുനിന്നു. പുളി മുഴുവൻ താഴെ വീണു ചിതറി. എന്റെ കൈയ്യിലിരുന്ന ഉപ്പിന്റെയും മുളകിന്റെയും കടലാസുപൊതിയും ഞാനറിയാതെ താഴെ പോയി. രാഗിണി അപ്പോൾ നിന്നതോ, പാവാട രണ്ടും മുഴുവനും പൊങ്ങി വയറുവരെ നഗ്നയായിട്ടും. ഒന്നു പകച്ച അവൾക്ക് സമനില കിട്ടാൻ ഒരു നിമിഷമെടുത്തു. അതിനുള്ളിൽ ആ സുന്ദരദൃശ്യം എന്റെ മനസ്സിന്റെ ക്യാമറാ സ്ഥിരമായി പകർത്തി.
നല്ല തുടുതുടുത്ത രണ്ടു വെണ്ണത്തുടകള് അല്പം അകന്ന് ഒരു കാല് മുമ്പോട്ടും ഒന്നു
പുറകോട്ടും. ഗോതമ്പിന്റെ നിറത്തില് അവളുടെ കുറിച്ചി കാലുകൾക്കിടയില് തുടിച്ചുയർന്നു നിന്നു. കാലകത്തി നിന്നതുകൊണ്ട് അതിന്റെ വിള്ളല് നല്ല ഭംഗിയായി കാണാമായിരുന്നു. അല്പം അകന്നുപോയ ആ വിടവിന്റെ മേൽഭാഗത്ത് ഒരു മൊട്ടിന്റെ അറ്റം കാണാമായിരുന്നു. ഇപ്പോഴെനിക്കറിയാം, അതവളുടെ കുഞ്ഞിക്കന്തിന്റെ അഗ്രമായിരുന്നു. ഞാറു വിതറിയ പോലെ മുകൾഭാഗത്തുനിന്നും ചാഞ്ഞുകിടക്കുന്ന, കറുത്ത തലയുയർത്തിത്തുടങ്ങിയ ഗുഹ്യരോമങ്ങൾ കുനുകുനാക്കിടക്കുന്നു. അതിന്റെ കറുപ്പുഛായ തുടകളുടെ ഇടവരെ വ്യാപിച്ചിരുന്നു. ആ തളിർക്കുറിച്ചിയുടെ ത്രികോണത്തിനല്പം മുകളിലായി ഒരു വെള്ളിയര ഞ്ഞാണം, അതിന്റെ ആലിലത്താലി ഇടംതുടയില് പറ്റിക്കിടന്നാടുന്നു. ആ താലിയുടെ അതേ ആകൃതിതന്നെ അവളുടെ തുടയിടുക്കിനും. ആ കിണ്ണത്തപ്പം പോലെയുള്ള നടുകീറിയ സാമാനത്തിനും.. ആലിലയുടെ ആകൃതി. ഒതുങ്ങിയ വയറിനുതാഴെ വിടർന്ന വെളുത്ത വീതിയുള്ള അരക്കെട്ട്. ആ കാഴ്ച്ച കണ്ട് എന്റെ മനസ്സില് സുന്ദരമായ ഒരു ഞെട്ടൽ. ഒരു മിന്നല്പിണർ എന്റെ തലച്ചോറിൽനിന്നും അരക്കെട്ടിലേയ്ക്ക് പാഞ്ഞു. സെക്കന്റുകളോളം ഞാൻ രാഗിണിയുടെ ആ മനോഹരമായ നഗ്നമായ വിടരുന്ന മദനാരാമം, ഒരു ഗ്രാമീണ പ്പെൺകുരുന്നിന്റെ വിടരുന്ന ഗുഹ്യഭാഗങ്ങളുടെ മനോഹരമമായ ഹരം പകരുന്ന കാഴ്ച്ച….നോക്കി നിന്നുപോയി.
(തുടരും)