തമ്പുരാട്ടിക്ക് തിരുമേനിയുടെ പൂജ
വിടരാൻ വെമ്പുന്ന ആ താമര ദത്തനെ കൊതി പിടിപ്പിച്ചു.
വീണ്ടും വീണ്ടും ആ സുഗന്ധം മൂക്കിലേക്ക് വലിച്ചു കയറ്റുന്ന ദത്തനെ കണ്ടു രേവതിയും ലക്ഷ്മിയും അമർത്തിച്ചിരിച്ചു. ദത്തൻ മുഖമുയർത്തി അവരെ നോക്കി.
“തിരുമേനി പൊറുക്കണം, അറിയാതെ”,
ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.
“ഉം. സാരമില്ല. ഒരു താമരപ്പൂർ കിട്ടുന്നത് എത്ര നാൾ കൂടിയാണ്”,
ദത്തൻ ദേഷ്യപ്പെടാതെ പറഞ്ഞു.
“ഉവ്വ് തിരുമേനി”,
ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.
ദത്തൻ പാർവതിയുടെ പൂറ്റിൽ അമർത്തി ഉമ്മ വെച്ചച്ചോൾ പാർവതി പിടഞ്ഞുകൊണ്ട് അരക്കെട്ടു പൊക്കി മുരണ്ടു.
“സ്.ആ… അഹ്..ആ…”
ദത്തൻ്റെ ഓരോ ചുംബനത്തിലും പാർവതിയുടെ അര ബെഡിൽനിന്നും പൊങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
“തിരുമേനി ഏതാണ്ട് വിരിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു”,
രേവതി പറഞ്ഞു.
“ഉം”, ദത്തൻ മൂളിക്കൊണ്ടു പാർവതിയുടെ പൂർ ചാലിൽ കൂടെ നാക്കു നീട്ടി നക്കി. നടുക്ക് നിന്നും കന്തു വരെയും താഴോട്ടു കൂതിവരെയും ദത്തൻ്റെ നാക്കു ഇഴഞ്ഞപ്പോൾ പാർവതി അലറിക്കൊണ്ട് അരക്കെട്ടു ബെഡിൽ നിന്നും പൊക്കിപ്പിടഞ്ഞു.
“അമ്മെ..എംഐ..ആ.സ്”,
പാർവതി വീണ്ടും കൂകി.
ദത്തൻ പാർവതിയുടെ ചാലിൽ കൂടെ വീണ്ടും നക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അല്പം കഴിഞ്ഞു ദത്തൻ അടുത്തിരിക്കുന്ന ആ ഇളം താമരയുടെ അല്ലികൾ പതിയെ അടർത്തി ഇടയ്ക്കു വലിഞ്ഞുവന്ന തേൻനൂലുകൾ നക്കിയെടുത്തുകൊണ്ട് ആ അല്ലികൾ പതിയെ വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു.
