സാവധാനം പൂതപ്പ് നീക്കിയപ്പോൾ ആദ്യം കണ്ടത് അൽപാൽപ്പം നരകയറിയ കൂറ്റിത്തലമുടിയാണു. ഇന്നലെ പരിചയപ്പെട്ട വർമ്മസാറെന്ന് അച്ചനടക്കം എല്ലാവരും വിളിക്കുന്ന ഗോവിന്ദവർമ്മയാണിപ്പോൾ എന്റെ പൊളിച്ച കവക്കൂട്ടിൽ തല കുമ്പിട്ട് കിടക്കുന്നത്.

ഇന്നലത്തെ മാരകേളിയിൽ തക്കാളി പരുവത്തിലായ എന്റെ പൂരാടമൊന്നാകെ നക്കി എന്നെ സ്വർഗം കാണിച്ചു തരികയാണ് വർമ്മ സാർ. കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ആതിര തമ്പുരാട്ടി  എവിടെ എന്നാലോചിച്ചപ്പോഴേക്കും ബാത്‌റൂമിൽ  നിന്നും ടവൽകൊണ്ടു മുഖവും ദേഹവും തുടച്ചുകൊണ്ട് അവർ ഇറങ്ങിവന്നു.

വെളുത്തു ചുവന്ന ആയമ്മയുടെ കയ്യിലെ ടവ്വലൊഴിച്ചാൽ വേറെ നുൽബന്ധമില്ല. അരയിൽ തിളങ്ങുന്ന സ്വർണ അരഞ്ഞാണം തിളക്കം കൊണ്ട് തിരിച്ചറിയാം. ചുവന്നു തുടൂത്ത മുലഞെട്ടുകൾ കുളിരുകൊണ്ടാകണം ഉരുണ്ടു തള്ളിനിന്നു. ഞങ്ങളെ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചുകൊണ്ട് കട്ടിലിനടുത്ത് വന്നു  ആതിര ഒരുകാൽ കട്ടിലീൽ കയറ്റി വച്ച്, കയ്യിലിരുന്ന തൂവാലകൊണ്ട് അവരുടെ തുടയിടുക്കും കൊതച്ചാലും വിസ്തരിച്ചു തുടച്ചു.

മറ്റൊരവസരത്തിൽ തീർത്തും  അവരുടെ പ്രവർത്തിയും നിൽപ്പും എനിക്ക്  കാമോദ്വീപകമായിട്ടാണു എനിക്കപ്പോൾ തോന്നിയത്. ആതിരയുടെ പൂരപറമ്പിലെ കുറ്റിമൈരിൽ തൂവാലയുരഞ്ഞപ്പോഴുണ്ടായ മർമ്മരം പോലും എനിക്കാസ്വാദ്യമായി.