അമ്മയുടേയും ഭർത്താവിന്റെയും സ്ഥാനത്ത് ഇണ ചേരുന്ന ഏതോ രണ്ട് വന്യജീവികളാണു അവളുടെ മനസ്സിലപ്പോൾ തെളിഞ്ഞത്. എത്ര നേരം ആ നിൽപ്പു തുടർന്നു എന്ന് ഇപ്പൊഴും നിശ്ചയമില്ല. അമ്മയും അച്ചായനും കൂടി കാഴ്ച വച്ച കാമപേക്കുത്തുകൾ മുഴുവനും നിർന്നിമേഷയായി നോക്കി നിന്നു എന്നു മാത്രം ഓർമ്മയുണ്ട്.

അമ്മയെ മലർത്തിയും കമഴ്ത്തിയും കിടത്തിയും ഇരുത്തിയും ഒക്കെ അവരെ മുച്ചുടും ഭോഗിച്ചു തളർന്ന അച്ചായൻ ഭോഗാന്ത്യത്തിൽ തലയുയർത്തി നോക്കിയത് തന്റെ മുഖത്തേക്കായിരുന്നു. പിന്നെ അവിടെ നിൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല. അച്ചായന്റെ മുഖത്തെ ഭാവമെന്തെന്നു പോലും നോക്കാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ ഉള്ളിലുയർന്നത് എന്തു വികാരമാണെന്ന് ഇന്നുമറിയില്ല.

എത്രയും വേഗം മാഗി സിസ്റ്ററെ കാണണം. ഉള്ളിലെന്തല്ലാമൊ ഇരുന്നു വിങ്ങുന്നു.
മഠത്തിലെത്തിയപ്പോഴാണു ചിന്തയിൽ നിന്നുണർന്നത്. അഡ്മിനിസ്റ്റേഷന്റെ ചുമതലയുള്ള സിസ്റ്റർക്കു സ്വകാര്യ മുറിയുള്ളത് നല്ല സൗകര്യമാണ്.

എല്ലാം തുറന്നു പറയാം. തന്റെ മുഖ ഭാവം കൊണ്ടുതന്നെ സിസ്റ്റർ എന്തോ കാര്യമായി സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടുണ്ടെന്നു ഊഹിച്ചു
‘മായ്ക്കെന്നോട് എന്തു പറയാം, ഉം. മടിക്കാതെ പറഞ്ഞോളൂ ’
ചിറപൊട്ടിയ അണപോലെ, പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോൾ എല്ലാം സവിസ്തരം മാഗി സിസ്റ്ററുടെ മുന്നിൽ തുറന്നു വിട്ടു.