സുഖമുള്ള ഓർമ്മകൾ
എങ്ങിനെ തിരുമേനിയെ തന്നിലേക്ക് ആകർഷിക്കും എന്നതായിരുന്നു രാജിയുടെ ആദ്യ ചിന്ത. ചൊവ്വയും വെള്ളിയും മാത്രമാണ് അമ്പലത്തിൽ പോകുന്നത്. അന്നൊക്കെ നല്ല തിരക്കാണ്. തിരുമേനിയുടെ അച്ഛൻതിരുമേനിയും വേറെ ഒന്നു രണ്ടു കീഴ്ശാന്തിക്കാരുമുണ്ടാകും. കൊച്ചുതിരുമേനിക്കാണെങ്കിൽ നിന്നുതിരിക്കാനുള്ള സമയവുമില്ല. അപ്പോഴാണ് ഓമന അടുത്ത വഴി പറഞ്ഞ് കൊടുത്തത്. ഇടദിവസങ്ങളിൽ അമ്പലത്തിൽ ആള് കുറവായിരിക്കും. ആ ദിവസങ്ങളിൽ തിരുമേനിയെ നമ്മുടെ ശരീരംകൊണ്ട് ആകർഷിപ്പിക്കണം. അതെങ്ങനെയെന്നായി മീര.
അതിന് ആ ദിവസങ്ങളിൽ പാവാടയും ലോങ്ങ്ബ്ലൗസും ധരിക്കുക. ബ്ലൗസ് കഴുത്തിന് നല്ല ഇറക്കമുള്ളതായിരിക്കണം. ബ്രാ ളൂസാക്കിയിടണം. അതായത് ചെറുതായൊന്ന് കുനിഞ്ഞാൽ മുലക്കണ്ണ് വരെ നമുക്കെതിരെ നിൽക്കുന്നയാളുടെ കണ്ണിൽ പെടണം. അങ്ങിനെ ഒരു കാഴ്ച കണ്ടാൽ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിൽക്കുന്നവനാണ് കൊച്ചുതിരുമേനി. നമ്മൾ കുനിഞ്ഞ് നിവരുമ്പോൾ തിരുമേനി നമ്മുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കും. ആ നോട്ടം ഒരു കൊതിയന്റെ നോട്ടമായിരിക്കും. അന്നേരം തിരുമേനിയെ നോക്കി ചുണ്ടൊന്ന് കടിക്കുക.
അതൊരു സിഗ്നലാണ്. തിരുമേനിയുടെ സാന്നിദ്ധ്യം നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് പറയാതെയുള്ള ഒരു പറച്ചിൽ. ആ സമയം തിരുമേനി ഒന്നു ചിരിക്കും. അതോടെ റൂട്ട് ക്ലിയർ. പിന്നീട് സർപ്പക്കാവിലൊരു വിളക്ക് നേർച്ച പറഞ്ഞാൽ അവിടെ പോയ് പ്രാർത്ഥിച്ചോളൂ.. എന്ന് തിരുമേനി പറയും. ക്ഷേത്രത്തിനകത്തെ പൂജയൊക്കെ കഴിഞ്ഞേ തിരുമേനി വരൂ. കാവിലെ വിളക്ക് വെപ്പും കഴിഞ്ഞ് തിരുമേനി നമ്മളെ പൂജിച്ചോളൂം.. പിന്നെ… തിരുമേനി പറയുന്നപോലെ ഒക്കെ അങ്ങ് ചെയ്തേക്കുക. അണ്ടർ വെയർ ഒന്നും ഇട്ടേക്കരുത്.
പ്രസ്സ്ബട്ടനുള്ള ബ്ലൗസായാൽ അത്രയും നല്ലത്. ഓമന വിശദമായി തന്നെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു കൊടുത്തിരുന്നു. അതനുസരിച്ച് രണ്ടാഴ്ചയായി രാജി ശ്രമിക്കുന്നു. തിരുമേനിയുടെ ശ്രദ്ധ ആകർഷിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴേക്കും ആരെങ്കിലും ക്ഷേത്രനടയിലെത്തും. ഇന്നാണ് എല്ലാം ഒത്തുവന്നത്. ഇന്ന്തന്നെ തിരുമേനിയെക്കൊണ്ട് ചെയ്യിക്കാൻ പറ്റുന്നതൊക്കെ ചെയ്യിക്കണം. ഈ കണക്ക്കൂട്ടലോടെയാണ് രാജി. അവൾ കുട്ടനോട് ഒളിഞ്ഞ് നിൽക്കാൻ കൈകൊണ്ടാഗ്യം കാണിച്ചു. അവനാദ്യമൊന്നും മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും അവൾ ആവർത്തിച്ച് കാണിച്ചപ്പോ അവന് കാര്യം പിടികിട്ടി. രാജിചേച്ചിയോടൊപ്പമുള്ളത് അമ്പലത്തിലെ തിരുമേനിയാ..
തിരുമേനി ശപിച്ചാ അത് തനിക്ക് ആപത്താകും. മന്ത്രമൊക്കെ അറിയാവുന്ന ആളാണല്ലോ.. അവരിതൊക്കെ ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്നതും ഏതെങ്കിലും വഴിപാടിന്റെ ഭാഗമായിട്ടായിരിക്കും. കുട്ടൻ ഓർത്തത്… അച്ഛൻ ഗൾഫിലായിരിക്കുമ്പോ അമ്മയെ പൂജിക്കാൻ വീട്ടിൽ വരുമായിരുന്ന ശാന്തിക്കാരനെക്കുറിച്ചായിരുന്നു. അമ്മയും താനും മാത്രം വീട്ടിലാകുന്ന ദിവസമേ ആ ശാന്തിക്കാരൻ പൂജ ചെയ്യാൻ വരാറുള്ളൂ. ശാന്തി വരുന്ന ദിവസം തന്നെ, അമ്മ മുറിയിൽ കിടത്താറില്ല. ഇന്ന് പൂജയുണ്ട് കുട്ടാ..