സ്നേഹവും കാമവും പൂരകങ്ങൾ
അകത്തെ മുറിയില്‍ വെളുത്ത തുണി മൂടിയ ഏതാനും കാന്‍വാസുകള്‍.
അവര്‍ തിരശ്ശീലകള്‍ മാറ്റി.
നല്ല ജീവനുള്ള മനുഷ്യരുടെ ചിത്രങ്ങള്‍ വാര്യര്‍ കണ്ടു.
ഓരോ ചിത്രത്തിലും ഭാവങ്ങള്‍ തുടിക്കുന്നതുകാണാം.
ഇതെന്റെ ഒരു ഹോബിയായിരുന്നു. ഇപ്പോ ജീവിതം തന്നെയായി.
വാര്യര്‍ അടുത്താഴ്ച്ച ഒന്നിങ്ങടുവരൂ. അപ്പോഎങ്ങിനെ വേണമെന്ന് നിശ്ചയിക്കാം.
ശരി.
വാര്യര്‍ തൊഴുതു പിന്‍വാങ്ങി.
നേര്‍ത്ത കര്‍ട്ടന്‍ മുഖത്തുരുമ്മിയപ്പോള്‍ തമ്പുരാട്ടിയുടെ നീളമുള്ള മൃദുവായ വിരലുകളെ ഓര്‍ത്തുപോയി. വെയിലിന്റെ ചൂടു കൂടിയിരിക്കുന്നു.
വാര്യര്‍ നന്നായി വിയര്‍ത്തു.
എന്തോ മനസ്സ് പിടിച്ചാല്‍ നിക്കണില്യ. ആ തമ്പുരാട്ടി. ത്രിപുരസുന്ദരി തന്നെ. ആ കൈവിരലുകള്‍ മുഖത്തുരുമ്മിയപ്പോള്‍ താന്‍ നളനായപോലെ.
എന്റെ ദമയന്തീ..
വാര്യര്‍ ഉള്ളില്‍ വിളിച്ചു.
ആ വിരലുകള്‍ തന്റെ മുണ്ടിനടിയില്‍ കോണകത്തിനുമേലേ പരതിയാല്‍ ആ തടിച്ച തുടകളുടെ നടുവില്‍ ഉള്ള ചെപ്പ് തനിക്കു കാട്ടിത്തന്നാല്‍..
അമ്മേ..
വാര്യര്‍ പിന്നെയും വിളിച്ചു.
കാലുകള്‍ അറിയാതെ കണിയാട്ടി നാണിയുടെ വീട്ടിലേക്കു തിരിഞ്ഞു. കണിയാന്‍ മരിച്ചിട്ട് ഏറെനാളായി.
നാണി അമ്പലത്തില്‍ അടിച്ചുതളിയായിരുന്നു. കുറച്ചുദിവസമായി, ഈയടുത്തിടവരെ, നാണി വരാറില്ലായിരുന്നു. സുഖമില്ലാതെ മോന്റെ കൂടെ നിന്ന് ചികിത്സിക്കാന്‍ പോയതാണത്രേ. അതിനു പകരം അവളുടെ മോള്. ദേവയാനി. കെട്ടിയവനുമായി സുഖത്തിലല്ലാതെ വീട്ടില്‍ വന്നു നിക്കയാണത്രേ. അവളെ കണ്ടപ്പഴേ കുറേ നാളായി തോന്നാത്ത ഒരിത്. നല്ല ഉരുപ്പടിയാണ് വാര്യരേ.
One Response