സ്നേഹവും കാമവും പൂരകങ്ങൾ
ഭാര്യ രോഗിയാണെന്ന കാര്യം രഘൂന്റച്ച ന് ഇടയ്ക്കു പറഞ്ഞതോര്ക്കുന്നു. നല്ല യോഗ്യനായ മനുഷ്യന്. കറുത്ത കരയുള്ള മുണ്ടില് ചെമ്മണ്ണിന്റെ കരയും. ഇതൊക്കെ ആരു ശ്രദ്ധിക്കാനാ?
സാവിത്രിക്കിവിടെ കുറവൊന്നുമില്ല
ല്ലോ?
വാര്യര്ക്കു വീട്ടില് ചെലവാക്കാന് സമയം കുറവാണെങ്കില് ഞാന് നോക്കണ്ട്. മേനോന് പറഞ്ഞു.
ഇത്തിരി നേര്ത്തെ പോരാന് വാര്യര്ക്ക് സമ്മതം കൊടുക്കാം.
സാവിത്രി പറഞ്ഞാല് മതി.
മേനോന് ചിരിച്ചു.
അയ്യോ അതൊന്നും സാരമില്ല . ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു. ള്ളേ…ഉള്ളില് നിന്നും കരച്ചില്.
ഒന്നുമോര്ക്കാതെ ഓടി.
തുണികൊണ്ടുള്ള തൊട്ടിലില് കുഞ്ഞു കിടന്നു കരയുന്നു. ഓ. .വേണ്ടെടാ മോനേ. . അമ്മയിങ്ങു വന്നില്ലേടാ. .ഉമ്മ….
അവനെ വാരിയെടുത്ത് ബ്ലൗസൊന്നുപൊക്കി വിങ്ങുന്ന മുലയുടെ അറ്റത്തുള്ള കറുത്തു തടിച്ച മുലഞെട്ട് അവന്റെ വായിലേക്കു തിരുകി . പല്ലില്ലാത്ത തൊണ്ണ കൊണ്ടവന് വലിച്ചുകുടിക്കുമ്പോള് എന്തൊരനുഭൂതി.
ഉമ്മറത്തുള്ള മനുഷ്യനെ മറന്നു. രഘുവിനെ മാറോടടക്കി . കണ്ണടച്ചു. ഒരു മുലയില് നിന്നും തൊണ്ണുകള് വിടര്ത്തി മറ്റേ മുലയിലേക്ക് ചുണ്ടുകള് പിടിപ്പിച്ചപ്പോള് കണ്ണു തുറന്നു. ഞെട്ടിപ്പോയി.
അതാ മുന്നില് ഏതോ വികാരങ്ങള് തിരയടിക്കുന്ന കണ്ണുകളുമായി മേനോന്! ആ കണ്ണുകള് തന്റെ മുഴുത്ത, നഗ്നമായ മുലകളില് തറഞ്ഞുനില്ക്കയായിരുന്നു.
2 Responses