സ്നേഹവും കാമവും പൂരകങ്ങൾ
സ്നേഹം – ഇല്ലായ്മയായിരുന്നെങ്കിലും എങ്ങിനെയോ കൊണ്ടുപോകുവാന്‍ തനിക്കു കഴിഞ്ഞു.
വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് പുതുപ്പെണ്ണായി ഇവിടെ വന്നപ്പോള്‍ ഒന്നിനും ഒരലട്ടും തോന്നിയില്ല. വലിയ കാശൊന്നുമില്ലെ ങ്കിലു൦ അത്ര വിഷമം കൂടാതെ ജീവിച്ചു. ഒരു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂത്ത പെങ്ങള്‍ക്ക് ഒരാവശ്യം വന്നപ്പോള്‍ എടുത്ത ലോണ്‍ ആയിരുന്നു വലച്ചത്. എന്നാലും ഇപ്പോ പതുക്കെ അതില്‍നിന്നും കരകയറുന്നു.
മേനോന്‍! എപ്പോഴും പ്രസരിപ്പുള്ള മുഖം. ആദ്യം കണ്ടതോര്‍ക്കുന്നു. അല്‍പ്പം ലഹരി ചെലുത്തിയിരുന്നുവോ എന്നു സംശയം.
രഘുവിന്റച്ചന്‍ ഉണ്ണാന്‍ വിളിച്ച തായിരുന്നു. തന്നെ ഉറ്റുനോക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോള്‍ ചെറിയ, എന്തോ ഒരിത്. തുടയിടുക്കില്‍ ഒരു നനവ്.
പിന്നെയും പലപ്പോഴും കണ്ടു. തികച്ചു൦ മാന്യമായ പെരുമാറ്റമായിരുന്നു. എന്നാലു൦ അദ്ദേഹം തന്റെ ചുഴിവിരിഞ്ഞ ചന്തികളിലും, തോര്‍ത്തുമുണ്ടിന് മറയ്ക്കാന്‍ കഴിയാത്ത മുലകളുടെ എടുപ്പിലും കണ്ണുകള്‍ ആവശ്യത്തിലധികം മേയാന്‍ വിടുന്നില്ലേ എന്നൊരു സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു.
രഘൂന്റച്ചന്റെ കൂടെയുള്ള രാത്രിയിലത്തെ വേഴ്ച്ചകള്‍. താന്‍ ഉണര്‍ന്നു വരുമ്പോഴേക്കും അദ്ദേഹം മതിയാക്കിയിട്ടുണ്ടാവും. പിന്നെ ഇതാണു ലോകം എന്നായിരുന്നു തന്റെ ധാരണ.
ഉണ്ണി പിറന്ന് താന്‍ ആലസ്യത്തില്‍ നിന്നു൦ എഴുന്നേറ്റ് തിരികെ ഇവിടെ വന്നിട്ട് രണ്ടാഴ്ച്ചപോലും കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. രഘുവിന് മൂന്നുമാസം മാത്രം പ്രായം.
അദ്ദേഹത്തിനെ സഹായിക്കാന്‍ പെങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. തിരികെ ഇവിടെത്തി എല്ലാ൦ ഒന്നു ശരിപ്പെടുത്തി വരികയായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം അദ്ദേഹത്തിന് ഇഷ്ട്ടമുള്ള അടയും ചായയും കൊടുത്ത് രാവിലേ യാത്രയാക്കി. കുഞ്ഞുറക്കമായിരുന്നു. കിട്ടിയ തക്കം നോക്കി വീടടിച്ചുവാരി. അവന്‍ വല്ലാത്ത കുറുമ്പനാണ്. എപ്പോഴും മുലകുടിക്കണം. ഒരു കൈ മറ്റേ മുലയില്‍ പിടിച്ചിരിക്കും.
ഉം. വലുതാവുമ്പോള്‍ ആരാവും?
ആര്‍ക്കറിയാം?
ഒരു മുരടനക്കം.
ധൃതിയില്‍ ഒരു തോര്‍ത്തെടുത്ത് മാറിലിട്ട് ഉമ്മറത്തു ചെന്നു. ചിരിച്ചും കൊണ്ട് നില്‍ക്കുന്നു, മേനോന്‍.
എന്താ വാരസ്യക്കുട്ട്യേ.. .സുഖമാണോ? നേര്‍ത്തെ വരണമെന്നു നിരീച്ചതാ. എന്തു ചെയ്യും? വൈകി. വാര്യര്‍ അമ്പലത്തിലേക്കു പോയോ, ആവോ?
അദ്ദേഹം പോയി. വരൂ. ഇരിക്കൂ.
മൃദുവായി പറഞ്ഞു. മേനോനെ കണ്ടപ്പോള്‍ ഉള്ളില്‍ ഒരു സന്തോഷം തോന്നി.
അല്ലെങ്കിലു൦ ഉയര്‍ന്ന നെറ്റിയും. ശക്ത മായ കണ്ണുകളും. ഇടതൂര്‍ന്ന പുരികങ്ങളും, വാശി വിളിച്ചോതുന്ന താടിയും, നന്നെ മിനുക്കി ഷവരം ചെയ്ത മുഖവും, ഒത്ത ശരീരവു൦ ഉയരവു൦. ഇതെല്ലാ൦ പണ്ടേ ശ്രദ്ധിച്ച താണല്ലോ.
ഭാര്യ രോഗിയാണെന്ന കാര്യം രഘൂന്റച്ച ന്‍ ഇടയ്ക്കു പറഞ്ഞതോര്‍ക്കുന്നു. നല്ല യോഗ്യനായ മനുഷ്യന്‍. കറുത്ത കരയുള്ള മുണ്ടില്‍ ചെമ്മണ്ണിന്റെ കരയും. ഇതൊക്കെ ആരു ശ്രദ്ധിക്കാനാ?
സാവിത്രിക്കിവിടെ കുറവൊന്നുമില്ല
ല്ലോ?
വാര്യര്‍ക്കു വീട്ടില്‍ ചെലവാക്കാന്‍ സമയം കുറവാണെങ്കില്‍ ഞാന്‍ നോക്കണ്ട്. മേനോന്‍ പറഞ്ഞു.
ഇത്തിരി നേര്‍ത്തെ പോരാന്‍ വാര്യര്‍ക്ക് സമ്മതം കൊടുക്കാം.
സാവിത്രി പറഞ്ഞാല്‍ മതി.
മേനോന്‍ ചിരിച്ചു.
അയ്യോ അതൊന്നും സാരമില്ല . ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു. ള്ളേ…ഉള്ളില്‍ നിന്നും കരച്ചില്‍.
ഒന്നുമോര്‍ക്കാതെ ഓടി.
തുണികൊണ്ടുള്ള തൊട്ടിലില്‍ കുഞ്ഞു കിടന്നു കരയുന്നു. ഓ. .വേണ്ടെടാ മോനേ. . അമ്മയിങ്ങു വന്നില്ലേടാ. .ഉമ്മ….
അവനെ വാരിയെടുത്ത് ബ്ലൗസൊന്നുപൊക്കി വിങ്ങുന്ന മുലയുടെ അറ്റത്തുള്ള കറുത്തു തടിച്ച മുലഞെട്ട് അവന്റെ വായിലേക്കു തിരുകി . പല്ലില്ലാത്ത തൊണ്ണ കൊണ്ടവന്‍ വലിച്ചുകുടിക്കുമ്പോള്‍ എന്തൊരനുഭൂതി.
ഉമ്മറത്തുള്ള മനുഷ്യനെ മറന്നു. രഘുവിനെ മാറോടടക്കി . കണ്ണടച്ചു. ഒരു മുലയില്‍ നിന്നും തൊണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ത്തി മറ്റേ മുലയിലേക്ക് ചുണ്ടുകള്‍ പിടിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ കണ്ണു തുറന്നു. ഞെട്ടിപ്പോയി.
അതാ മുന്നില്‍ ഏതോ വികാരങ്ങള്‍ തിരയടിക്കുന്ന കണ്ണുകളുമായി മേനോന്‍! ആ കണ്ണുകള്‍ തന്റെ മുഴുത്ത, നഗ്നമായ മുലകളില്‍ തറഞ്ഞുനില്‍ക്കയായിരുന്നു.
മൊലകൊടുത്തോളാ…എന്നെ ഗൌനിക്കണ്ട..
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
എന്തോ അനുസരിക്കാനാണു തോന്നിയത്.
ഒരു മുലനഗ്നമാക്കി . മറ്റേ മുലഞെട്ട് കുഞ്ഞിന്റെ വായില്‍ തിരുകി നിര്‍വൃതി കൊള്ളൂമ്പോള്‍ മേനോനദ്ദേഹം നോക്കിനില്‍ക്കുന്ന കാര്യം മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളിലെങ്ങോ പോയ് മറഞ്ഞു.
എന്നാലും ആ കണ്ണുകള്‍ തന്റെ മുഴുത്ത, നഗ്നമായ മുലകളെ കൊത്തിവിഴുങ്ങുന്ന കാര്യം ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു തരം സുഖം, ഇന്നേവരെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഒരു വികാരം ഉണര്‍ത്തിവിട്ടു.
കുഞ്ഞ് മുലവിട്ടു. താളത്തില്‍ അവന്റെ നെഞ്ച്, ഉയര്‍ന്നുതാഴുന്നു. അവനെ തൊട്ടിലില്‍ കിടത്തി. തന്റെ മുഴുത്ത രണ്ടുമുലകളും നഗ്നം.
ബ്ലൗസിനുകീഴെ തുറിച്ചുനില്‍ക്കുന്നു. മുലക്കണ്ണുകള്‍ മുഴുത്ത്. ..
2 thoughts on “സ്നേഹവും കാമവും പൂരകങ്ങൾ.. ഭാഗം – 2”