പപ്പ: പിന്നെ ആർക്കാണ് കഴിയുക?

അങ്കിളെ എനിക്ക് കാര്യങ്ങൾ വളച്ചൊടിച്ചു പറയാൻ അറിയില്ല. ഞാൻ ഉള്ളത് ഉള്ളത് പോലെ പറയാം.. ബാക്കിയൊക്കെ നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം.. എനിക്ക് വേണ്ടത് സാധിച്ചുതരാൻ പറ്റുന്നത് ആന്റിക്കാണ്.

പപ്പ: ആന്റീ.. മോന് എന്താ ചെയ്തു തരണ്ടേതു.

അങ്കിളെ.. എനിക്ക് ആന്റിയുടെ കൂടെ കിടക്കണം. ആ മുറിയിൽ ആന്റി എന്റെ കൂടെ കിടക്കണം. നിങ്ങൾക്കു സമ്മതമല്ലേൽ ഞാൻ എന്റെ പാട്ടിന് പോകും.. പിന്നെ എന്നെ ഒരിക്കലും സഹായം ചോദിച്ചു വിളിക്കരുത്. ബാക്കി എല്ലാം നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം.

പപ്പ: മോനെ നീ എന്താ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ സംസാരിക്കുന്നത്. ഞങ്ങൾ നിന്നെ ജിബിനെപ്പോലെ തന്നെയല്ലേ കാണുന്നത്. നീ ആന്റിയെ അങ്ങനെ ഒരു കണ്ണു കൊണ്ടു കാണാമോ?.

ഞാൻ നിങ്ങളെ സഹായിച്ചത് ഇവളെ കണ്ടുകൊണ്ടാണ്. ഇവളുടെ കുണ്ടിയും മൂലയും കണ്ട് വെള്ളമിറക്കാൻ എനിക്കിനിയും കഴിയില്ല.. ഇതുപോലൊരു ചരക്കിന് വേണ്ടി ഞാൻ എന്തും ചെയ്യും. ഇതിൽ ബന്ധമൊന്നും നോക്കിയിട്ട് കാര്യമില്ല. ബാക്കി നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം. നിങ്ങൾ ആലോചിക്കൂ..

എന്നു പറഞ്ഞു ചന്ദ്രൻ ഡെയ്സിയെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി റൂമിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി.

എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഇരുന്ന ലൂയിച്ചൻ പെട്ടെന്ന്, എല്ലാം ആലോചിച്ചപ്പോൾ ദേഷ്യം വന്നു. അയാൾ പെട്ടെന്ന് ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് ചന്ദ്രന്റെ കോളറിന് കുത്തിപ്പിടിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു: